จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1419

วันต่อมา เจียงชื่อเตรียมกล่องยาไว้แต่เนิ่นๆ รถของตระกูลเชียงขับมารับที่บริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อ

อีกทั้งเจียงลี่มารับด้วยตัวเอง

เจียงชื่อนั่งในรถที่ตระกูลเชียงจัดให้โดยเฉพาะไปส่งที่บ้านโบราณตระกูลเชียง

ระหว่างทาง เจียงลี่มีท่าทีเคร่งเครียด ต่างจากปกติที่ร่าเริงของเธอจากหน้ามือเป็นหลังมือ ใครๆก็ดูออกว่าเธอมีเรื่องปิดบังในใจ

เจียงชื่อไม่ซักไซ้

เพราะถ้าบอกได้ เจียงลี่ต้องบอกเจียงชื่อแน่ ถ้าบอกไม่ได้ เจียงชื่อถามแล้วเธอคงไม่ตอบ

ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ

รถขับมาได้ครู่หนึ่ง เจียงลี่ก็พูดออกมาอย่างทนไม่ไหว“ประธานเจียง ไปบ้านโบราณครั้งนี้ เพื่อพบน้องสะใภ้ของฉัน——เหวินหยุนจือ ลูกชายของเธอไม่สบาย รักษาไม่หายสักที ฉันจึงแนะนำคุณให้กับเธอ ประธานเจียง ถ้ารักษาลูกชายน้องสะใภ้ของฉันหาย คุณจะมีบารมีในตระกูลเชียงเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก”

ถ้ารักษาไม่หายล่ะ？

คงเป็นปัญหาใหญ่เช่นกัน？

เจียงชื่อถามแค่ประโยคเดียว“น้องสะใภ้คุณ เป็นนายหญิงของบ้านใช่ไหม？”

เจียงลี่พยักหน้า

ลูกชายนายหญิงของบ้าน ก็เป็นทายาทตระกูลเชียงคนต่อไป เป็นนายน้อยของตระกูลเชียงนะสิ มิน่าเจียงลี่ถึงได้ร้อนใจขนาดนี้

“ป่วยเป็นอะไร และมีอาการยังไงบ้าง？”เจียงชื่ออยากรู้ข้อมูลไว้ก่อน

ทันใดนั้น เจียงลี่หน้าเปลี่ยนสี เหมือนมีอะไรแอบแฝงที่พูดไม่ได้

“ไปถึงแล้วคุณจะรู้เอง”เธอเพียงพูดแบบขอไปที

เจียงชื่อรู้สึกแปลกๆ

ให้ไปรักษาไม่ใช่เหรอ？ทำไมต้องเก็บเป็นความลับขนาดนี้？

ทั้งเสื้อผ้าและเครื่องประดับที่สวมใส่พิถีพิถันมาก

ยังไงรายได้หลักของตระกูลเชียงก็มาจาก‘ตลาดสตรี’ ดังนั้นในฐานะที่เป็นนายหญิงของบ้าน เหวินหยุนจือพิถีพิถันในเรื่องนี้มาก

เจียงลี่พูดด้วยรอยยิ้ม“น้องสะใภ้ ฉันพาประธานเจียงมาพบเธอแล้ว”

เหวินหยุนจือมองเจียงชื่อ สบตากันครู่หนึ่ง ไม่รู้ทำไมเจียงชื่อถึงมีความรู้สึกเคยรู้จักมาก่อน

แต่เจียงชื่อมั่นใจว่าพวกเขาไม่เคยเจอกันมาก่อน

จำผิด？

หรือเคยเจอที่ไหนมาก่อน เพียงแต่ตนลืมแล้ว？

เจียงชื่อรู้สึกเหวินหยุนจือหน้าตาคล้ายใครบางคน แต่กลับนึกไม่ออกจริงๆ

เหวินหยุนจือไม่ได้เคารพเจียงชื่อมากนัก ผู้หญิงที่โดน‘ตามใจจนเสียนิสัย’อย่างเธอ เย่อหยิ่งมาโดยตลอด