จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1432

ถึงตอนนี้เว่ยเหลียงซุนเพิ่งเข้าใจ

เจียงชื่อไม่ได้จะจัดการกับเธอเป็นการส่วนตัว แต่เป็นการโทรแจ้งตำรวจมาจับกุมเธอ!

เธอชี้ไปที่เจียงชื่อและพูดอย่างดูถูกเหยียดหยาม“เหี้ย มึงโทรเรียกตำรวจเหรอ?เลวจริงๆ เรื่องส่วนตัวก็เคลียร์

กันเองสิ มึงทำแบบนี้ มันเป็นการกระทำที่ขี้ขลาดจริงๆ! "

“เหรอ?” เจียงชื่อพูด “แต่ผมเคยบอกว่าผมไม่ใช่คนขี้ขลาดตอนไหน?”

"มึง!!!"

เว่ยเหลียงซุนหมดคำพูดจริงๆ

ไม่นาน เจ้าหน้าที่ตำรวจกลุ่มใหญ่ก็เข้ามา และหนึ่งในนั้นพูดกับเว่ยเหลียงซุนว่า“เราได้รับการแจ้งความจาก

สาธารณชนว่า พวกคุณเป็นผู้ต้องสงสัยรีดไถเงินผู้อื่น ไปโรงพักกับเรา”

เรื่องถึงขั้นนี้แล้ว เว่ยเหลียงซุนอยากหนีก็หนีไม่พ้นแล้ว

ดังนั้น เธอและแก๊งเพื่อนๆของเธอจึงถูกตำรวจกวาดล้าง และไม่มีใครรอดพ้นไปได้

มองดูหลังของเว่ยเหลียงซุนที่ถูกจับตัวไป เจียงลี่หัวเราะและกล่าวว่า"สะใจจริงๆ!ไอ้สารเลวนี่ ฉ้อโกงไปทั่ว ไม่มีใครทำอะไรเธอได้สักที ในที่สุด วันนี้ก็สามารถจับเธอเข้าคุกเข้าตารางสักที"

เหวินหยุนจือก็กล่าวอีกว่า"ดีนะที่ประธานเจียงมีสติปัญญา ไม่เพียงช่วยฉันแก้ปัญหาวิกฤติ แต่ยังลงโทษคนเลวทรามอย่างเว่ยเหลียงซุนอย่างร้ายแรง! ฉันไม่รู้จะขอบคุณคุณอย่างไรแล้ว"

เจียงลี่กล่าว"น้องสะใภ้ เรื่องขอบคุณ คุณกลับไปแล้วค่อยๆคิด ไม่ต้องรีบ"

เพราะว่า เจียงชื่อเพิ่งได้รับ 'นรกอสุรา' ได้รับผลประโยชน์มากมายแล้ว ถ้าจะให้ผลประโยชน์แก่เขาอีก เหวินหยุนจือไม่รู้ว่าจะให้อะไรดี

กลับไปค่อยๆไปคิดเถอะ!

ทั้งสามคนออกจากที่เกิดเหตุ พูดคุยและหัวเราะไปด้วย เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ สุดท้ายก็ตื่นตระหนกไปเปล่าๆ

เว่ยเหลียงซุนส่งเสียงอย่างเย็นชา“ฉันแค่ประมาท และไม่ได้เตรียมการให้พร้อมเท่านั้น!พี่ชาย ความพ่ายแพ้ของฉันในวันนี้ พี่อย่าบอกพ่อนะ”

ชายคนนั้นกล่าว“ยังต้องให้พี่ไปบอกเหรอ พ่อรู้ข่าวตั้งแต่ตอนที่แกถูกคุมขังในโรงพักแล้ว ไม่อย่างนั้นพี่จะมารับแกเองเหรอ?”

เว่ยเหลียงซุนขมวดคิ้ว

ถ้าพ่อรู้ งั้นก็แย่แล้ว

เธอกำหมัดแน่นและพูดว่า“เดิมที ฉันเกือบจะสามารถโกงตระกูลเจียงได้สำเร็จแล้ว ทำให้ตระกูลเจียงอับอายขายหน้าอย่างหนัก แต่เพราะไอ้สารเลวเจียงชื่อแท้ๆ!คอยดูเถอะ ฉันจะเล่นงานมันให้สาหัสในไม่ช้าก็เร็ว ให้มันตายทั้งเป็น!”

ชายคนนั้นยิ้มอย่างขมขื่น ส่ายหัว“นิสัยของแกนี่ไม่รู้ได้ของใคร วันๆเอาแต่ก่อเรื่องข้างนอก และตอนนี้ก่อเรื่องจนเข้าโรงพัก ยังคิดจะสั่งสอนคนอื่นอีก เหอะๆ คิดก่อนเถอะว่ากลับไปจะรับมือกับการสั่งสอนของพ่อยังไง!”

เว่ยเหลียงซุนเอามือกุมหัว“อย่าพูดเลย ปวดหัว~~”

เครื่องยนต์สตาร์ท รถลินคอล์นเร่งความเร็วออกไป กองกำลังใหม่ที่กำลังจะเคลื่อนไหวในเมืองหลวงทนไม่ได้อีกแล้ว