จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1451

เทพแห่งสงครามชูร่า?

เว่ยจงยี่รู้ว่าเทพสงครามมีอยู่จริง แต่เขาคาดไม่ถึงว่าเทพสงครามจะปรากฏตัวต่อหน้าเขา

"ท่าน... ท่านคือเทพแห่งสงครามชูร่า?"เว่ยจงยี่ยังคงไม่อยากจะเชื่อ

เจียงชื่อตอบกลับด้วยรอยยิ้ม"ถ้ามันเป็นของปลอมก็จะเปลี่ยนให้คุณ ถ้าคุณเว่ยไม่เชื่อผม ผมจะส่งตราเทพสงครามให้ท่านดู"

“ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ต้องแล้ว ผมเชื่อคุณเจียง”

เว่ยจงยี่มีความสุขมาก มีเทพแห่งสงครามชูร่าช่วย เรื่องนี้มีโอกาสสำเร็จแน่นอน!

เขามองไปรอบๆ และกระซิบว่า"พูดที่นี่ไม่ค่อยสะดวก คุณเจียง โปรดไปพูดคุยกับผมที่ห้องหนังสือเถอะ"

ดังนั้น เจียงชื่อและเมษไปที่ห้องหนังสือกับเว่ยจงยี่

เว่ยจงยี่ล็อคประตู

ห้องหนังสือนี้เก็บเสียงได้ดีมาก ถึงร้องเพลงเสียงดังในห้อง ข้างนอกก็จะไม่ได้ยิน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการคุยกันเบาๆในห้อง ข้างนอกก็จะไม่มีเสียงเลย

เว่ยจงยี่ทำท่าทางให้ทั้งสองคนนั่งลง แล้วพูดว่า"คุณเจียง พูดตามตรง ผมมีเรื่องที่จัดการได้ยากมาก ที่ต้องการความช่วยเหลือจากคุณ"

เจียงชื่อพยักหน้า"ท่านลองบอกมา"

เว่ยจงยี่คิดอยู่ครู่หนึ่ง"ควรเริ่มจากตรงไหนดี?เอิ่ม ... คุณเจียง คุณรู้ไหมว่าทำไมตระกูลเว่ยของเราถึงถูกเรียกว่าภูเขาผู้พิทักษ์หยุนหลิง"

"โปรดสอนผมด้วย"

“ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา นักธุรกิจจำนวนมากต่างหลงใหลในทรัพยากรอันอุดมสมบูรณ์ของภูเขาหยุนหลิงในนั้น พื้นที่ที่มีทรัพยากรอุดมสมบูรณ์ที่สุดคือเทือกเขามังกรเพราะมันได้รับการอนุรักษ์ไว้อย่างดีตั้งแต่สมัยโบราณ และไม่เคยถูกทำลาย นอกจากนี้ ภายใต้การดูแลของตระกูลเว่ยรุ่นสู่รุ่น สภาพแวดล้อมของเทือกเขามังกร ดีขึ้นเรื่อยๆ"

“นักธุรกิจเหล่านั้นโลภในทรัพยากรอันอุดมสมบูรณ์ในเทือกเขามังกรและพวกเขาอยากได้มันมาก หากปล่อยให้พวกเขาไปทำเหมือง เชื่อว่าภายในสามปี เทือกเขามังกรจะถูกขุดจนไม่เหลืออะไรเลย”

“ถึงตอนนั้น ไม่เพียงแต่เทือกเขามังกรเท่านั้นที่จะถูกทำลาย แต่ทั้งภูเขาหยุนหลิงก็จะถูกทำลาย! หน้าที่ของตระกูลเว่ย คือการต่อสู้กับนักธุรกิจเหล่านั้นให้ถึงที่สุด”

เว่ยจงยี่ยิ่งพูดก็ยิ่งโมโห และสุดท้ายก็เกือบจะคำรามออกมา

เห็นได้ว่า ตลอดหลายปีที่ผ่านมา การประลองปัญญากับนักธุรกิจเหล่านั้น ต้องทุ่มแรงกายใจไปไม่น้อย

เมษถามด้วยความงุนงง“แต่เทือกเขามังกรเป็นของตระกูลเว่ย หากตระกูลเว่ยไม่อนุญาต นักธุรกิจก็จะไม่สามารถไปทำเหมืองไม่ใช่หรอกหรือ?”