จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1476
ขณะถานหย่งเซิ่งเศร้าโศก และเสียใจภายหลัง พ่อบ้านชราเดินเข้ามาด้วยความเร่งรีบ แล้วกระซิบไปที่ใบหูของถานหย่งเซิ่งสองสามคำ
ถานหย่งเซิ่งสายตาเปลี่ยนไปทันที
“ดึกขนาดนี้แล้ว เธอมาทำไม？”
“มาหัวเราะเยาะตระกูลถานหรือไง？”
พ่อบ้านชราถาม：“งั้นนายท่าน ผมจะออกไปบอกว่านายท่านหลับแล้ว ให้เธอค่อยมาพรุ่งนี้？”
ถานหย่งเซิ่งหรี่ตาลง
“เดี๋ยวก่อน ผู้หญิงคนนั้นคงไม่เบื่อขนาดมาหัวเราะเยาะฉันถึงที่”
“แถมเวลานี้ ฉันนอนหลับงั้นเหรอ？ใครจะเชื่อ？”
“บอกให้เธอเข้ามา ฉันอยากรู้เหมือนกัน ผู้หญิงคนนั้นดึกดื่นไม่รู้จักหลับจักนอน มาที่นี่ทำไม”
พ่อบ้านชราพยักหน้า“ทราบแล้วครับ นายท่าน ผมจะไปเดี๋ยวนี้”
ไม่นานนัก ผู้หญิงในชุดกระโปรงยาวสีแดงเดินตามพ่อบ้านชราเข้ามา
ถานหย่งเซิ่งจงใจฝืนยิ้มออกมา แล้วถามขึ้น：“แขกคนสำคัญจริงๆ ดึกดื่นขนาดนี้ ไม่ทราบว่าคุณมาตระกูลถานด้วยเรื่องอะไร？”
ผู้หญิงคนนั้นหัวเราะเบาๆ แล้วพูดขึ้น：“ฉันมาหาคุณ เพื่อบรรเทาความเจ็บปวดภายในใจของคุณ”
“ความเจ็บปวดภายในใจ？”ถานหย่งเซิ่งนึกขัน“ฉันมีความเจ็บปวดภายในใจอะไร ทำไมตัวฉันเองไม่รู้？”
“ไม่รู้จริงๆเหรอ？”
“ไม่รู้จริงๆ”
ผู้หญิงคนนั้นหัวเราะคิกๆ“ท่านถาน ความเจ็บปวดภายในใจมีแค่สองคำ”
“หือ？สองคำไหน？”
“เจียงชื่อ”
บูม!!!
ถานหย่งเซิ่งเหมือนถูกฟ้าผ่า รอยยิ้มบนใบหน้าหายไปทันที หรือผู้หญิงคนนั้นมาดึกๆดื่นๆเพื่อเย้ยหยันเขาจริงๆ？
“คุณมีความแค้นกับเจียงชื่อด้วยงั้นเหรอ？”
“มี!ไม่อาจอยู่ใต้ฟ้าเดียวกัน”
ถานหย่งเซิ่งมองผู้หญิงคนนั้น พลางครุ่นคิดครู่หนึ่ง จากนั้นพูดขึ้น：“ว่ามาสิ พลาดโอกาสฆ่าเจียงชื่ออะไร”
จากนั้น ผู้หญิงคนนั้นก็บอกแผนของเธอให้ฟัง
หลังจากฟังจบ ถานหย่งเซิ่งยกนิ้วโป้งให้“ความคิดนี้ยอดเยี่ยมเกินไปแล้ว ใช้ได้นี่ เพื่อจัดการเจียงชื่อ เธอทำได้ถึงขนาดนี้”
เขาถามเปลี่ยนหัวข้อสนทนา：“เพื่อให้ความร่วมมือของพวกเราแข็งแกร่ง ผมอยากถามหน่อย คุณมีความแค้นอะไรกับเจียงชื่อกันแน่？”
ผู้หญิงคนนั้นยืนขึ้น พูดด้วยความเย็นชา：“เจียงชื่อ เขาฆ่าสามีและลูกของฉัน!”
พูดจบผู้หญิงคนนั้นก็เดินออกไปจากคฤหาสน์ตระกูลถาน
ถานกั๋วต้งมองถานหย่งเซิ่ง ถามด้วยความงุนงง：“เจียงชื่อฆ่าสามีและลูกของเธอ？เป็นไปไม่ได้ สามีและลูกของเธอยังมีชีวิตอยู่ดีไม่ใช่เหรอ？”
ถานหย่งเซิ่งหรี่ตาลง พูดอย่างสนใจ：“หรือว่า มีเรื่องปกปิด”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...