คำพูดของเหวินหยุนจือทำให้ทุกคนในนั้นต่างก็ตกตะลึง และไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอพูด
เจียงชื่อก็งงงวยเช่นกัน
พูดตามตรง เจียงชื่อเคยทำให้คนมากมายขุ่นเคือง แต่เขาจำไม่ได้เลยว่าเคยทำให้เหวินหยุนจือขุ่นเคืองตอนไหน
โดยเฉพาะสามีและลูกของเหวินหยุนจือ
ต้องรู้ว่า สามีของเหวินหยุนจือคือเจียงจงจื้อผู้นำตระกูลและน้องชายของเจียงลี่
เจียงชื่อไม่เคยติดต่อสัมพันธ์กับชายคนนี้เลย
ไม่มีบุญคุณต่อกัน และไม่มีความแค้นใดๆต่อกัน
เป็นไปได้อย่างไรที่ตนจะส่งเจียงจงจื้อเข้าคุกเป็นการส่วนตัว?
อีกอย่าง อย่างที่ทุกคนทราบกันดีว่า จริงๆแล้วเหวินหยุนจือไม่มีลูก เด็กที่พูดถึงนั้นเป็นเพียงสุนัขตัวหนึ่ง เจียงชื่อจะเก่งแค่ไหนกัน ที่จะสามารถส่งสุนัขเข้าคุกได้?
มันยากที่จะเข้าใจจริงๆ
เจียงลี่ก็บอกว่า"น้องสะใภ้ คุณเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า? สิ่งที่คุณพูดมา ทำไมฉันถึงไม่เข้าใจเลย น้องชายของฉันไปดูงานต่างจังหวัดไม่ใช่เหรอ จะติดคุกได้ไง?นอกจากนี้ คุณไม่มีลูกนิ”
เมื่อเผชิญกับข้อสงสัยของทุกคน ในที่สุดเหวินหยุนจือก็บอกความจริง
เธอหัวเราะเสียงดังสองสามครั้ง จากนั้นจ้องไปที่เจียงชื่อและถามว่า"เจียงชื่อ คุณจำสองพ่อลูกตระกูลสือในเขตเจียงหนานได้หรือไม่!"
พ่อลูกของตระกูลสือ?
ใบหน้าที่คุ้นเคยทั้งสองก็ผุดขึ้นมาในหัวของเจียงชื่อ
เขาจำได้
ตอนที่เจียงชื่อยังอยู่ในเขตเจียงหนาน สองพ่อลูกตระกูลสือเป็นศัตรูของเขา สองพ่อลูกนั้นทำในสิ่งผิดกฎหมายโดยการขายอวัยวะของมนุษย์ เจียงชื่อใช้ความพยายามอย่างมากในการจับกุมพวกเขา
หรือว่า……
เจียงชื่อมองไปที่เหวินหยุนจือด้วยความประหลาดใจและถามว่า"หรือว่า คุณเป็นภรรยาของสือควน แม่ของสือเหวินปิ่ง?!"
ใครจะคิดว่า อาชญากรสองคนที่เจียงชื่อจับได้ว่าขายอวัยวะของมนุษย์ในตอนนั้น จะมีส่วนเกี่ยวข้องกับเหวินหยุนจือ? และเหวินหยุนจือยังคงคิดถึงสองพ่อลูกอยู่
"เข้าใจแล้ว"
เจียงชื่อยิ้มอย่างขมขื่นและกล่าวว่า"ใช่ ผมเป็นคนส่งสองพ่อลูกตระกูลสือเข้าคุกเอง แต่พวกเขาฆ่าผู้บริสุทธิ์และขายอวัยวะของมนุษย์ แม้ว่าให้ผมเลือกใหม่ ผมก็ยังคงทำเช่นนี้!"
“คุณหญิงเหวิน ถ้าคุณยืนยันที่จะแก้แค้น ผมก็ไม่มีอะไรจะพูด ลาก่อน”
เขาหันหลังกลับและเดินจากไป
เหวินหยุนจือเหวี่ยงแก้วบนโต๊ะลงกับพื้นอย่างโกรธเคือง
เจียงลี่มองไปที่เหวินหยุนจือ และมองดูเจียงชื่อที่จากไป เธออดไม่ได้ที่จะถอนหายใจและพูดว่า "น้องสะใภ้ ครั้งนี้คุณทำผิดไปแล้วจริงๆ สำหรับอาชญากรรมที่สือควนและสือเหวินปิ่งได้ก่อนั้น สมควรโดนจับ"
หลังจากพูดจบ เธอก็ลุกขึ้นและไล่ตามเจียงชื่อไป
“ประธานเจียง กรุณารอสักครู่” เจียงลี่ไล่ตามเจียงชื่อไป ถอนหายใจและกล่าวว่า“ประธานเจียง แม้ว่าน้องสะใภ้ของฉันจะทำผิดไป และทำให้คุณขุ่นเคือง ฉันก็ยังหวังว่าคุณจะให้อภัยเธอนะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...