จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1505

เมษจ้องไปที่เมิ่งเวิ่นซ่าน ไม่เต็มใจและกำหมัดแน่น

ตอนนี้ ผู้หญิงที่ตนเองรักมาก กำลังถูกผู้ชายอีกคนสารภาพรัก เชื่อว่าหลายๆคนคงเคยมีความรู้สึกนี้ และความรู้สึกนี้ในตอนนั้นก็คงเจ็บปวดมาก

เจียงชื่อหันศีรษะเล็กน้อย มองไปที่เมษ"คุณไม่กล้า ก็มีคนกล้า ถ้าคุณไม่กล้าก้าวออกไปอย่างกล้าหาญ เกรงว่าจวินเซียนจะถูกผู้ชายคนอื่นแย่งไป ถึงตอนนั้น คุณจะสูญเสียผู้หญิงที่คุณรักมากที่สุดในชีวิต คุณ เต็มใจให้เป็นแบบนี้ไหม?"

แต่ละคำถูกส่งผ่านเข้าไปในหูของเมษอย่างชัดเจน

เขาสับสน ตัดสินใจไม่ถูก

เขาคิดมาตลอดว่าเขาไม่คู่ควรกับจวินเซียน ตอนนี้ จวินเซียนเป็นซุปเปอร์สตาร์ที่โด่งดัง ไม่ใช่คนที่เขาสามารถครอบครองได้

แต่เรื่องความรักนั้น ไม่ได้อยู่ที่คู่ควรหรือไม่

ชอบก็คือชอบ

แสร้งทำเป็นชอบก็ไม่ได้

นอกจากนี้ เมษไม่คู่ควรกับจวินเซียนจริงหรือ?อย่าลืมสิว่า ทุกอย่างของจวินเซียนในตอนนี้ มาได้อย่างไร

ถ้าไม่มีเมษ จะมีจวินเซียนในตอนนี้ได้อย่างไร?

ในเวลานี้ มีเสียงโห่ร้องเชียร์จากผู้ชม ตะโกนเสียงดัง"คบกันเถอะ คบกันเถอะ คบกันเถอะ!"

แน่นอนว่า คนเหล่านี้ล้วนเป็นคนที่เมิ่งเวิ่นซ่านจ้างมา

เมิ่งเวิ่นซ่านฉลาดมาก

เขารู้สิ่งนี้ดีว่า บางครั้ง แม้ว่าผู้หญิงคนนั้นจะไม่ได้ชอบคุณมากนัก แต่ขอเพียงคุณสามารถทำให้เธอซาบซึ้งใจ การอยู่ภายใต้สภาพแวดล้อมแบบนี้ ผู้หญิงคนนั้นก็อาจยอมเผลอตอบตกลงคบหากับคุณโดยปริยาย

นี่คือเหตุผลที่หนุ่มๆหลายคนชอบสร้างฉากอลังการเพื่อสารภาพรัก

สภาพแวดล้อมในขณะนี้พร้อมทุกอย่างแล้ว

จวินเซียนถูกเมิ่งเวิ่นซ่านบีบบังคับจนไม่มีทางถอย มีความรู้สึกว่าไม่ตอบตกลงก็ไม่ได้ คนอื่นเขาทำขนาดนี้แล้ว หากไม่ตอบตกลงอีก จะไม่ทำให้เขาอับอายขายหน้าหรือ?

ผู้หญิงดีๆหลายคนเลือกผู้ชายผิดเพียงเพราะความใจดีของพวกเธอ

นี่เป็นเรื่องที่อันตรายมาก

แม้แต่จวินเซียนที่หยิ่งผยองมาโดยตลอด ก็ยังรู้สึกลำบากใจมากในขณะนี้

เธอไม่ชอบเมิ่งเวิ่นซ่านเลย และเธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผู้ชายตรงหน้าเธอเป็นใครหรือทำอะไร แต่สิ่งหนึ่งที่ชัดเจนก็คือ ผู้ชายตรงหน้าเธอต้องรวยและมีอำนาจมาก มิฉะนั้น คงไม่ได้รับสิทธิพิเศษเช่นนี้ที่สามารถมาสารภาพรักในที่สาธารณะได้หรอก

แต่ว่า จวินเซียนไม่ได้ชอบเขา

จวินเซียนมองไปรอบๆอย่างกังวลใจและลังเล มองลงไปที่เวที ราวกับว่าเธอกำลังมองหาใครสักคนอยู่

หาผู้ชายที่สามารถปกป้องเธอและช่วยเธอได้

ขอเพียงเธอตกอยู่ในอันตราย ผู้ชายคนนั้นก็จะปรากฏตัวขึ้นอย่างแน่นอน แม้ว่าในขณะนี้ แม้ว่าเวลาจะไม่เหมาะสม ก็เชื่อว่าผู้ชายคนนั้นจะปรากฏตัวขึ้นอย่างแน่นอน

ผู้ชายคนนี้ก็คือเมษ

'เมษ คุณอยู่ที่ไหน? 'ในใจของจวินเซียนเรียกเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ส่วนเมิ่งเวิ่นซ่านยังคงยืนอยู่ตรงหน้าเธอ ถือช่อดอกไม้และเพชรอยู่ในมือ และทุกคนในกลุ่มผู้ชมก็ตะโกนว่า'คบกัน คบกัน'หรือว่าวันนี้ไม่มีทางหลบหนีไปได้แล้วหรือ?

พอถึงหน้าเวทีปุ๊บ ก็กระโดดขึ้นไป สปอตไลท์ที่สาดส่องลงมาที่ตัวของเมษ ในพริบตา เขาก็กลายเป็นจุดสนใจของผู้ชม

สายตาของผู้คนนับหมื่นจับจ้องมาที่เขา

“ขึ้นไปอีกคนแล้วเหรอ!?”

"วันนี้ช่างคึกคักจริงๆ มาไม่เสียเที่ยวจริงๆ"

"มีเรื่องสนุกให้ดูแล้ว"

เมษเดินไปข้างหน้าทีละก้าว จวินเซียนก็เห็นเมษเช่นกัน รอยยิ้มที่มีความสุขปรากฏขึ้นที่มุมปากของเธอ เหมือนว่าในที่สุดเสียงเรียกจากก้นบึ้งของเธอก็ได้รับการตอบสนอง

เมิ่งเวิ่นซ่านหรี่ตาลง และมองเมษอย่างสงสัย

เขาจำได้ว่าเขาไม่ได้จัดเตรียมให้คนนี้ขึ้นเวทีนิ

อะไรเนี่ย?

นี่มันเป็นการเสียเวลาและทำลายบรรยากาศไม่ใช่หรอกหรือ?

ภายใต้สายตาที่จับจ้องของทุกคน เมษเดินไปข้างหน้าของจวินเซียน และทั้งสองก็สบตากัน

จากนั้น เมษก็คุกเข่าลงข้างหนึ่ง ยกกล่องด้วยมือทั้งสองข้าง เปิดออก และเผยให้เห็นดาวแห่งแสงราชาแห่งเพชร

เมษมองไปที่จวินเซียนอย่างจริงจัง และพูดประโยคที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเขา

“จวินเซียน แต่งงานกับผมนะ”