จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 328

ไม่ยาก?

ทุกคนต่างเหลือบมองไปด้านข้างและสงสัยว่าใครที่กล้าพูดจาอวดดีขนาดนี้

หลังจากที่เห็นเจียงชื่อแล้ว สือเหวินปิ่งก็หัวเราะและส่ายหัวพูดว่า "ผมก็นึกว่าผู้เชี่ยวชาญที่ไหนเป็นคนพูด ที่แท้ก็คนนอกวงการอย่างคุณนี่เอง ถ้าผมจำไม่ผิด คุณไม่มีความรู้เกี่ยวกับเรื่องการรักษาเลยใช่ไหมครับ?"

เจียงชื่อพูดอย่างแผ่วเบาว่า "ที่ผ่านมาผมไม่มีความรู้ก็จริง แต่ช่วงนี้คุณท่านซินได้สอนวิชาทางการแพทย์บางอย่างให้กับผมแล้ว ฉะนั้นผมก็พอมีความรู้อยู่บ้าง"

"โอ้? ไม่รู้ว่าคุณเรียนมานานแค่ไหนแล้วครับ?"

"ประมาณหนึ่งเดือน"

สือเหวินปิ่งหัวเราะเยาะทันที เดือนเดียว? แค่เดือนเดียวจะเรียนอะไรได้!

ลูกหลานครอบครัวแพทย์อย่างพวกเขายังต้องเรียนวิชาแพทย์มาตั้งแต่เด็ก ต้องผ่านการอบรมณ์จากผู้เชี่ยวชาญของตระกูล และยังต้องไปศึกษาต่อที่โรงเรียนแพทย์อีกด้วย

ด้วยวิธีนี้ พวกเขาถึงจะนำวิชาที่เรียนมาประกอบชีพได้

อย่าคิดว่าเป็นเรื่องง่ายสำหรับคนอย่างสือเหวินปิ่งหรือซินยุ่นที่ได้รับตำแหน่งเป็นผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์ในวัยหนุ่มสาวแบบนี้ เพราะความจริงแล้วกว่าจะมาถึงทุกวันนี้ได้พวกเขาต่างก็ต้องฝึกฝนอย่างยากลำบากมาก่อน

ดังนั้น สือเหวินปิ่งจึงรู้สึกไม่พอใจมากที่เจียงชื่อเพิ่งฝึกวิชาทางการแพทย์ได้เพียงเดือนเดียวก็ออกมาพูดจาโอ้อวดเช่นนี้

ไม่เพียงแต่สือเหวินปิ่ง แม้แต่หลินเจียหรงก็รู้สึกไม่ชอบเขาด้วยเช่นกัน

แค่เดือนเดียว?

เหอะๆ เขาไม่กล้ามอบชีวิตให้กับนักเรียนแพทย์มือใหม่ที่เพิ่งฝึกวิชาได้แค่เดือนเดียวและยังไม่เคยรักษาใครมาก่อนด้วยหรอก

นั้นมันเรื่องตลกชัดๆ

หลินเจียหรงพูดอย่างเย็นชา "ตระกูลซินไม่มีใครคนอื่นแล้วเหรอ? ถึงให้มือใหม่อย่างเขามารักษา ช่างไร้สาระจริงๆ!"

ซินยุ่นก็ทำตัวไม่ถูกเช่นกัน

แม้เธอจะรู้ว่าเจียงชื่อกำลังปกป้องเธอ แต่บอกตามตรงว่าวิธีนี้มันไม่ใช่วิธีที่ดีเลย การที่เสนอตัวแบบนี้ยิ่งทำให้คนอื่นดูถูกมากขึ้นเท่านั้น

แต่ว่า......

เจียงชื่อไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้เลย เขาได้แต่พูดอย่างใจเย็นว่า "เมื่อกี้พวกคุณพูดถึงทักษะทางการแพทย์ที่เก็บเป็นความลับของตระกูลซินอันที่จริงแล้วไม่ใช่ซินยุ่นไม่อยากใช้มันนะครับ แต่เธอใช้ไม่เป็นต่างหาก"

ถ้าเป็นเช่นนั้นก็ถือว่าหลินเจียหรงเลือกที่จะไม่รักษาเอง ไม่ใช่คนของตระกูลซินปฏิเสธที่จะรักษาให้เขา

ด้วยวิธีนี้ จะทำให้หลินเจียหรงโกรธ และยังรักษาชื่อสองของตระกูลซินไว้ได้อีก ช่างเป็นวิธีที่ยิงนัดเดียวได้นกสองตัวจริงๆ กลยุทธ์ของเจียงชื่อนั้นรอบคอบมาก

ซินยุ่นถึงถามตามน้ำว่า "คุณหลินคะ คุณว่ายังไงคะ?"

หลินเจียหรงรู้สึกลังเล

ในใจเขาอยากรักษาโรคนี้จริงๆ แต่ถ้าต้องฝากชีวิตให้กับหมอมือใหม่แบบนี้เขาไม่มีทางยอมอยู่แล้ว

สองพ่อลูกตระกูลสือต่างก็ขมวดคิ้ว

ถ้าแผนของเจียงชื่อสำเร็จ แผนของพวกเขาก็จะล้มเหลว และพวกเขาจะทำอะไรซินยุ่นไม่ได้เลย ซึ่งแน่นอนว่าพวกเขาจะปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นไม่ได้

จากนั้นสือควนแสร้งไอแล้วพูดขึ้นว่า "ทักษะทางการแพทย์ของคุณท่านซิน นั้น ในโลกนี้ไม่มีใครเทียบได้ ฉะนั้นลูกศิษย์คนสนิทของเขาก็ต้องมีฝีมือในระดับหนึ่งอยู่แล้ว ถ้าลูกศิษย์ของคุณท่านซินไม่เอาไหน มันก็หมายถึงคุณท่านซินตบหน้าตัวเองไม่ใช่เหรอครับ? คุณหลินครับ ผมคิดว่าคุณสามารถลองดูได้นะครับ"

"อ้อ?"

หลินเจียหรงเริ่มรู้สึกลังเลอีกครั้ง