จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 337

หลังจากความสัมพันธ์อันยาวนาน ซุนจ้ายเย้นก็ตกหลุมรักเสี่ยวเตี๋ยจนวางแผนจะขอเธอแต่งงาน แต่เรื่องแบบนี้ซุนเฉิงจะยินยอมได้อย่างไร?

ลูกชายของครอบครัวใหญ่จะแต่งงานกับสาวแดนซ์ในร้านเหล้าได้อย่างไร?

มันเป็นเรื่องเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว!

ปกติไปเที่ยวเล่นไม่ว่ากัน แต่ถ้าเล่นจนเกิดความสัมพันธ์จนกระทั่งจะแต่งงานกัน อย่าแม้แต่จะคิด

ด้วยเหตุนี้ สองพ่อลูกจึงเกิดการผิดใจกัน

เนื่องจากซุนจ้ายเย้นรักผู้หญิงคนนั้นมาก แต่เขาไม่ได้รับความยินยอมจากพ่อ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจพาเสี่ยวเตี๋ยหนีไปใช้ชีวิตด้วยกัน

แต่การหนีออกจากบ้านของซุนจ้ายเย้นนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ดังนั้นเขาจึงต้องหาคนมาช่วยเขาในการหนีออกจากบ้านในครั้งนี้

และคนที่มาช่วยเขาก็คือพี่ชายของเขาซุนหย่งเจิน

ซุนหย่งเจินภายนอกรับปากเขาว่าจะช่วย แต่เบื้องหลังเขาได้บอกความจริงกับซุนเฉิงแล้วว่าน้องชายเขาซุนจ้ายเย้นกำลังวางแผนจะหนีไป ดังนั้นในคืนที่หลบหนี ซุนจ้ายเย้นกับเสี่ยวเตี๋ยจึงถูกจับตัวไว้

หลังจากนั้นซุนจ้ายเย้นก็ถูกจับตัวไปที่หอบรรพบุรุษของตระกูลและถูกเฆี่ยนตีอย่างหนัก ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เขาล้มป่วยมาจนถึงทุกวันนี้

ส่วนเสี่ยวเตี๋ยก็ถูกคนของซุนเฉิงส่งออกไป

แต่เธอถูกไปที่ไหนนั้น ไม่มีใครรู้เลย

หลังจากเกิดเหตุการณ์นี้แล้ว ซุนเฉิงก็สูญเสียความมั่นใจในตัวของซุนจ้ายเย้นไปอย่างสิ้นเชิง การหลอมเหล็กให้เป็นเหล็กกล้านั้นล้มเหลว ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงมอบตำแหน่งหัวหน้าครอบครัวให้กับซุนหย่งเจินลูกชายคนโตของเขา

แต่ไม่ถึงสองเดือนต่อมา ซุนเฉิงก็โกรธจนสิ้นใจและจากโลกนี้ไป

หลังจากนั้นซุนจ้ายเย้นก็ย้ายออกจากครอบครัวและไม่มีการติดต่อกับตระกูลซุนใดๆ เป็นเวลาหลายปี โดยอาศัยทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยมของเขาในการหาเลี้ยงชีพตัวเอง

เดิมทีคิดว่าในชาตินี้ซุนจ้ายเย้นกับซุนหย่งเจินจะไม่มีวันได้พบกันอีกแล้ว แต่ใครจะรู้ว่าซุนหย่งเจินกลับมาหาเขาถึงที่

เพียงเพราะซุนหย่งเจินรู้ว่าการที่ใครสักคนในโลกนี้จะสามารถเอาชนะเจียงชื่อได้ นั่นก็คือซุนจ้ายเย้นน้องชายที่ฉลาดที่สุดของเขาเท่านั้น

ซุนหย่งเจินถอนหายใจ "เอาล่ะ ในเมื่อเราคุยกันไม่รู้เรื่อง งั้นข้าจะไม่เสียเวลาอีก"

"แน่นอน! ฉะนั้นคุณไปได้แล้ว"

ซุนหย่งเจินไม่ได้มีทีท่าว่าจะจากไป แต่เขากลับพูดอย่างประนีประนอมว่า "ข้าจะไม่พูดให้เสียเวลาอีกก็แล้วกัน เพราะถึงยังไงเราก็ไม่เหลือความสัมพันธ์พี่น้องกันแล้ว เอาตรงๆ เลยนะ เรามาแลกผลประโยชน์กันดีกว่า เองช่วยข้าจัดการคนคนหนึ่ง แล้วข้าจะให้สิ่งที่เองต้องการ"

ซุนจ้ายเย้นหัวเราะดังๆ "สิ่งที่ผมต้องการ? หัวใจผมตายด้านไปนานแล้ว ร่างกายก็ไม่มีวันกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้ แล้วผมยังต้องการอะไรอีก? ผมแค่อยากตายเท่านั้น!"

"แล้วเองยังรออะไร ทำไมไม่ไปตายล่ะ?"

คำพูดของซุนหย่งเจินคำนี้ได้แทงใจดำของซุนจ้ายเย้น หลายปีที่ผ่านมานี้เขามีความคิดที่จะจบชีวิตของตนอย่างนับครั้งไม่ถ้วน

แต่มีเหตุผลเดียวที่ทำให้เขาเลือกที่จะไม่ฆ่าตัวตาย นั่นก็คือเสี่ยวเตี๋ย

ในชีวิตนี้ เขายังหวังว่าจะได้เจอเสี่ยวเตี๋ยอีกสักครั้ง