จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 454

เงื่อนไขทุกอย่างล้วนเป็นประโยชน์ต่อหยางจุนเทียน แต่ผลปรากฏว่ากลับทำให้คนตกตะลึงพรึงเพริด

อย่างไรเสียหยางจุนเทียนก็นึกไม่ถึง เถียนจีในฐานะนักแข่งรถมืออาชีพจะแพ้ให้กับผู้จัดการทีมรถคนหนึ่งได้ นี่คือความอัปยศอดสูเรื่องหนึ่งเลยทีเดียว!

ประเด็นสำคัญสุดคือ เถียนจียังแพ้ราบคาบหลังจากที่หยางจุนเทียนสอนเขามาอีก

นี่หมายความว่าอะไร?

หมายความว่าความสามารถในการชี้นำของหยางจุนเทียนไม่ไหวเลย ทฤษฎีของเขาไม่เหมาะสมกับยุคสมัย

เขาในฐานะหัวหน้า รอบนี้ต้องทำให้สมาชิกในทีมดูถูกเป็นแน่ ตำแหน่งของเขาก็จะไม่มั่นคงอีกต่อไป

หยางจุนเทียนกัดฟันเสียงดังกรอดๆ เขาโทษทุกอย่างนี้ให้กับเจียงชื่อไปหมด ถ้าไม่ใช่เจียงชื่อ เขาคงไม่เดินมาถึงขั้นนี้หรอก ล้วนเป็นความผิดของเจียงชื่อ!

บนสนามแข่ง รถสองคันยังขับด้วยความว่องไว

แต่เถียนจีไม่มีความเป็นไปได้ว่าจะตามทันแล้ว ระยะห่างยิ่งวิ่งกลับยิ่งห่างไกล

แต่ละครั้งที่หลินเมิ่นหยุนเข้าโค้งต่างไม่เหมือนกันสักครั้ง จะปรับเปลี่ยนไปตามความเหมาะสมของสถานการณ์จริง ถึงแม้ว่าที่ทำยังไม่ได้สมบูรณ์แบบมาก แต่สำหรับคนที่เป็นมือใหม่คนหนึ่งนั้นถือว่าดีเพียงพอแล้ว

ถึงแม้ดูเหมือนว่าการเข้าโค้งของเธอยังดูแย่มาก แม้กระทั่งยังรู้สึกว่าช้าไปหน่อย แต่ทุกครั้งที่เธอเข้าโค้งล้วนสามารถดำเนินการควบคุมต่อเถียนจีได้แน่นอน

นี่ก็เพียงพอแล้ว

แข่งรถ ที่แข่งไม่ใช่ใครเร็วที่สุด แต่แข่งว่าใครเร็วกว่ากัน

ขอเพียงคุณไวยิ่งกว่าคู่แข่ง ต่อให้คุณไม่ใช่คนที่เร็วที่สุด คุณก็สามารถได้รับชัยชนะมา

แนวคิดอันนี้ หยางจุนเทียนไม่เคยยอมรับมาตลอด แต่ผ่านการแข่งขันในครั้งนี้ เขาถูกทฤษฎีที่ตนเองไม่ยอมรับโจมตีจนแพ้แล้ว บนหน้ารู้สึกเจ็บปวดอย่างเร่าร้อน

ไม่นาน หลินเมิ่นหยุนขับรถผ่านเส้นชัยไป ได้รับชัยชนะมาอย่างไม่กังวลสักนิดเดียว

เถียนจีจอดรถลงมาอยู่กลางทาง บนหน้าเต็มไปด้วยความผิดหวัง

ความพ่ายแพ้ของเขา ไม่เพียงเป็นความแพ้ของเขาเอง ยิ่งเป็นความพ่ายแพ้ของหยางจุนเทียนด้วย ไม่รู้ว่าต่อไปนี้จะโดนหยางจุนเทียนจัดการอย่างไร ยิ่งคิดยิ่งหวาดกลัว

"เจียงชื่อ ทั้งหมดเป็นเพราะแก!"

"แกทำให้ฉันอับอายอยู่ต่อหน้าเพื่อนผอง ทำให้ฉันอับอายยามอยู่ต่อหน้าคุณหลิน ทำให้หัวหน้าหยางขายขี้หน้า"

"แกมาในทีม คือทำให้พวกฉันอับอาย! แกมันตัวหายนะ แกไปตายซะเถอะ!!!"

ความเคียดแค้นยึดครองหัวใจของเขาไว้ เถียนจีในเวลานี้ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น พอกัดฟัน ขับรถพุ่งเข้าไปยังเจียงชื่อโดยตรงแล้ว

เจียงชื่อในเวลานี้ยืนอยู่ด้วยกันกับหลินเมิ่นหยุน

เถียนจีไม่สนใจอะไรมากขนาดนั้น ชนเข้ามาพร้อมกันกับหลินเมิ่นหยุนแล้ว ในสายตาของเขามีเพียงเจียงชื่อ จำเป็นต้องชนเจียงชื่อให้ตายให้ได้

เสียงคำรามที่ดังสนั่นลอยมา ดึงดูดสายตาของทุกคนเข้ามาทันที

ตอนที่มองเห็นรถกำลังแล่นเข้าไป หยางจุนเทียนตะโกนอย่างรีบร้อน "เถียนจีแกบ้าไปแล้วเหรอ? รีบหยุดรถ เมิ่นหยุนหล่อนก็อยู่ด้วยนะ!"

ปากก็พูดขนาดนี้ แต่หยางจุนเทียนกลับไม่กล้าไปช่วยคน