เจียงชื่อในตอนนี้ ความโกรธเคืองและเสียใจเอ่อล้นเต็มหัวใจของเขา ไม่เคยมีวินาทีไหน ที่เขาอยากจะฆ่าคนเหมือนตอนนี้!
"มีอะไรรึเปล่าคะ?"
เฉิงดันถิงเช็ดน้ำตา อยากจะดูคลิปวิดีโอ แต่กลับถูกเจียงชื่อปรามเอาไว้
"ไม่มีอะไร เพื่อนแกล้งเฉยๆ ไม่รู้จักเวล่ำเวลา" เจียงชื่อปิดโทรศัพท์ ไม่เผยพิรุธแต่อย่างใด
ความเจ็บปวดนี้ให้เขาแบกรับแค่คนเดียวก็พอแล้ว
ถ้าเฉิงดันถิงเห็นคลิปวิดีโอ รู้ว่าปู่ของตนไม่ได้ตายเพราะอุบัติเหตุ แต่ถูกคนฆ่าตาย ไม่รู้ว่าเธอจะเสียใจมากขนาดไหน
อาจจะทำเรื่องเลวร้ายที่ยากจะจินตนาการได้
ความเจ็บปวด เจียงชื่อแบกรับเอาไว้แค่คนเดียว
หน้าที่ ก็ให้เขารับผิดชอบแค่คนเดียว
เวลานี้ ซุนจ้ายเย้นเดินไปหาเจียงชื่อ พูดเสียงเบา:"ลูกพี่ ผมพบว่ามีคนลอบจับตาดูพวกเราอยู่ คิดว่าคงจะเป็นพวกคนที่ส่งเมมโมรี่การ์ดมา"
เจียงชื่อพยักหน้า "หาทุกคนในคลิปออกมา จับตัวพวกมันเอาไว้ให้หมด อย่าปล่อยไปแม้แต่คนเดียว"
"เข้าใจแล้วครับ"
ซุนจ้ายเย้นเดินออกไปโดยไม่มีเสียง สั่งให้ลูกน้องไปจับพวกคนที่จับตาดูพวกตน
"ดันถิง คุณพักที่นี่ก่อน ผมมีเรื่องต้องจัดการ ขอตัวก่อน" เจียงชื่อลุกขึ้นแล้วพูด
"ค่ะ คุณไปเถอะค่ะ"
เจียงชื่อพาซุนจ้ายเย้นออกจากโรงพยาบาล เวลานี้ดวงตาทั้งคู่ของเขาเต็มไปด้วยความโมโห
บีบเจียงชื่อจนถึงขั้นนี้ จูหยุนเฉียง เหยียนไคเหวิน เป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะมีชีวิตอยู่ต่อไปอีก!
สุดท้ายพวกเขาต้องเข้าใจว่า อะไรคือการสิ้นหวัง
......
วันที่สอง
วันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดปีที่เจ็ดสิบสองของคุณย่าหลิว——ซึ่งเป็นแม่ของจูหยุนเจียง
งานเลี้ยงเริ่มต้นขึ้น
จูหยุนเฉียงยกแก้วเหล้าขึ้นมาแล้วร้องตะโกนเสียงดัง:"วันนี้เป็นวันเกิดอายุ72ปีของคุณแม่ที่ผมรัก ขอบคุณทุกคนที่สละเวลามาร่วมงาน ที่นี่ ผมจูหยุนเฉียงไม่รู้จะขอบคุณอย่างไร จึงทำได้เพียงใช้เหล้าแก้วนี้แทนคำขอบคุณ!"
เขาเงยหน้าขึ้น แล้วดื่มจนหมดในรวดเดียว
"เยี่ยม!"
ทุกคนปรบมือ
เหยียนไคเหวินลุกขึ้น แล้วพูดนำ:"ประธานจูเป็นคนปั้นพวกเราขึ้นมาด้วยตนเอง ถ้าไม่มีประธานจู ก็ไม่มีพวกเรา ที่นี่ ผมขออวยพรให้ประธานจูอายุยืนยาว"
"และขออวยพรให้คุณย่าหลิวมีโชคลาภดุจทะเลบูรพา อายุยืนยาวเหมือนเขาทักษิณ!"
"เหล้าแกวนี้ เป็นคำอวยพรของผมที่มีต่อประธานจู คุณย่าหลิว"
ขณะพูด เหยียนไคเหวินก็ดื่มจนหมดในแก้วเดียว
ทุกคนต่างทำตาม ชั่วขณะหนึ่ง งานเลี้ยงเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ ใบหน้าของทุกคนเผยรอยยิ้มสดใส อาหารมื้อนี้กินอย่างมีความสุข
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...