จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 83

บทที่83 ข่าวลือ

ดวงตาของติงเมิ่งเหยนจ้องมองเป็นเวลานาน จากนั้นซูมเข้าที่ภาพเพื่อให้แน่ใจว่าไม่ใช่อาการวิงเวียนศีรษะของเธอ

“นี่มัน……”

เธอมองไปที่เจียงชื่อ แล้วกลับมามองโทรศัพท์อีกครั้ง เธอรู้สึกประหลาดใจจนพูดไม่ออก

เจียงชื่อกล่าวพร้อมกับยิ้มเยาะ “นี่แหละเขาเรียกว่าหนามยอกเอาหนามบ่ง เพื่อให้พวกเขาได้ลิ้มรสรสชาติของการถูกทำให้เสียชื่อเสียงอย่างร้ายกาจ”

ติงเมิ่งเหยนถามขึ้นว่า “คุณทำได้อย่างไร?”

“ฉันมีเพื่อนสองสามคนอยู่ในบริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่ง พวกเขามีแหล่งข้อมูลสื่อใหม่อยู่บ้าง ดังนั้นฉันจึงขอให้พวกเขาช่วย”

“โอ้ ทำแบบนี้ ... ไม่ดีมั้ง?”

เจียงชื่อยิ้ม “ถ้าอย่างนั้นคุณต้องการให้ฉันยกเลิกไหม?”

ติงเมิ่งเหยนเงยหน้าขึ้นทันที “เห้อ ไม่”

ในขณะนี้ ในห้องทำงานของเจ้านายเฉิงหมิงหู้ต้ง ไห่ฉงเซิ่งคุยกับเจ้านายสักพักจากนั้นก็เปิดประตูเดินออกมา

ทันทีที่เขาเดินออกมา คนกลุ่มหนึ่งก็พากันวิพากษ์วิจารณ์เขา และมีคนแอบหัวเราะด้วย

ไห่ฉงเซิ่งซึ่งมีความละเอียดอ่อนด้วยอาชีพของเขาอยู่แล้ว รู้สึกได้ทันทีว่าต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นแน่นอน รีบคว้าคนหนึ่งแล้วถามว่า “แกหัวเราะอะไร?”

“พี่เซิ่ง คุณรู้อยู่แล้วว่าผมหัวเราะอะไร”

“รู้บ้าบออะไร!”

“โอ้พี่เซิ่ง อย่าแสร้งทำเป็นหน่อยเลย ตอนนี้ทุกคนในโลกนี้รู้เรื่องของคุณกับเจ้านายหมดแล้ว ผมว่าคุณทำไม่ถูกนะ ทั้งๆที่มีความสัมพันธ์ลึกซึ้กกับเจ้านายอยู่ ครั้งที่แล้วผมขอให้คุณพูดกับเจ้านายเรื่องขอเพิ่มเงินเดือน คุณยังมาโกหกว่าไม่ค่อยคุ้นเคยกับเจ้านายอีก จุ๊ๆๆ”

พวกเขากำลังพูดอะไรอยู่เนี่ย?

ไห่ฉงเซิ่งหิ้วคอเสื้อของอีกฝ่ายหนึ่ง และตะโกนอย่างดุเดือด “แกบังอาจพูดจาไร้สาระอีกสักคำดู”

“ผมก็ไม่ทราบเหมือนกัน”

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ไม่ใช่แค่สื่อเดียวเท่านั้นที่แพร่ข่าวลือนี้ การรายงานข่าวนี้กว้างมาก และดูเหมือนจะมีหลายสิบบริษัท พูดได้ว่า มีการระดมสื่อมวลชนในเขตเจียงหนานทั้งหมดในครั้งนี้

หวางหย่าเหม่ยมองภาพอย่างละเอียดหลายครั้งและพูดว่า “ในรูปนี้ไม่ว่านายหรือฉันก็เป็นเสื้อผ้าที่เราใส่อยู่ในตอนนี้ และดูจากมุมกล้องนั้นก็เป็นการแอบถ่าย นึกออกแล้ว เป็นผู้ชายเมื่อกี้น่ะเหรอ?”

สิ่งนี้เตือนให้ไห่ฉงเซิ่งนึกบางอย่างขึ้นมาได้

เขาหวนนึกสิ่งที่เจียงชื่อพูดก่อนที่เขาจะจากไป “ฮ่าๆ ไม่น่าล่ะเขาถึงบอกว่าจะเปิดศึก 'การแข่งขันทางปากกา' กับเรา และยังบอกว่าให้เราไปขอโทษพวกเขาด้วย ที่แท้เขาต้องการใส่ร้ายพวกเราด้วยวิธีนี้ ”

ไห่ฉงเซิ่งกำหมัดแน่น “ไม่ใช่ว่าผมพูดเข้าข้างตัวเองเรื่อง 'การแข่งขันทางปากกา' ผมยังไม่เคยแพ้มาก่อน ความสามารถของไห่ฉงเซิ่งในการสร้างเรื่องราวนั้น เป็นลำดับต้นๆในอุตสาหกรรมเลยก็ว่าได้ ผมจะทำให้ตระกูลติงเสียชื่อเสียงอย่างสิ้นเชิง ผมต้องการให้ผู้หญิงที่ชื่อติงเมิ่งเหยนไม่กล้าก้าวออกจากบ้านอีก!”

“ผมจะเขียนเดี๋ยวนี้เลย”

ในเวลาที่พวกเขากำลังจะตอบโต้กลับ เลขานุการก็วิ่งเข้ามา และพูดอย่างกังวลว่า “เจ้านายค่ะ แย่แล้ว”

“เกิดอะไรขึ้นอีกแล้ว?”