จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 924

ต่อให้ยืมความกล้าให้กับติงหงเหย้าร้อยเท่า เขาก็ไม่กล้าดีกับเผิงหย่าหลิงหรอก

ต่อมา เรื่องการกบฏของติงหงเหย้าถูกเปิดโปง ทำให้เขาแพ้ราบคาบและยังต้องรับโทษติดคุก แต่ในเวลานั้น เผิงหย่าหลิงได้เข้าไปพบเขาเป็นครั้งสุดท้าย

เธอบอกกับติงหงเหย้าว่า ของแค่ติงหงเหย้าเต็มใจที่จะเป็นแฟนเก็บของเขา เธอจะใช้อำนาจของตระกูลจ้าวเพื่อช่วงเขาออกจากคุก

ไม่เพียงเท่านั้น เธอยังจะช่วยให้เขาได้รับตำแหน่งเจ้าบ้านอีกด้วย

แต่สุดท้ายติงหงเหย้าปฏิเสธไปอีกครั้ง

หนึ่งคือเขากังวลเกี่ยวกับเรื่องของลูกชายคนโตจากตระกูลจ้าว สองคือเขาเป็นคนให้ความสำคัญต่อศักดิ์ศรีของตนมาก และเขาจะไม่ยอมขึ้นรับตำแหน่งเจ้าบ้านโดยการพึ่งพาผู้หญิงแน่นอน

ที่สำคัญกว่านั้นคือ เขาไม่ได้ชอบเผิงหย่าหลิงเลย

หลังจากนั้น เขาก็ไม่เคยติดต่อกับเผิงหย่าหลิงอีก

ซึ่งหลายปีที่ผ่านมานี้ เผิงหย่าหลิงอาศัยอยู่ในวิลล่าสุดหรูนั้นมาตลอด เมื่อกาลเวลาผ่านไป อายุของเผิงหย่าหลิงก็เพิ่มมากขึ้น และทุกวันนี้เธออายุมากกว่า 30 ไปแล้ว

หากเป็นแบบนี้ต่อไป เธอจะรักษารูปลักษณ์ภายนอกไว้ไม่ได้ และเมื่อเธอแก่ตัวลง เธอก็อาจถูกไล่ออกจากบ้านก็ได้

สำหรับอนาคตที่มองไม่เห็น และความเป็นจริงที่ต้องเผชิญ รวมไปถึงความอ้างว้างในชีวิต เผิงหย่าหลิงปรารถนาที่จะมีไหล่ของคนคนหนึ่งให้เธอพิงในยามที่เธอร้องไห้ ในยามที่เธอมีความสุข

ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นเรื่องราวระหว่างเผิงหย่าหลิงกับติงหงเหย้า

และตอนนี้ติงหงเหย้าถูกเจียงชื่อบีบจนหลังพิงฝาแล้ว เขาเหลือเพียงทางเลือกเดียวที่เหลืออยู่

คือการไปหาเผิงหย่าหลิง แล้วใช้ความสัมพันธ์ของเธอที่มีต่อตระกูลจ้าวมากำจัดเจียงชื่อ!

ถึงแม้ตำแหน่งของเผิงหย่าหลิงในสายตาของลูกชายคนโตของตระกูลจ้าวจะดูน่ากังวล ถึงแม้สถานะและอำนาจของตระกูลจ้าวจะอยู่ที่เมืองหลวง แต่ถ้าอาศัยอิทธิพลของตระกูลจ้าวแล้ว การจัดการคนตัวเล็กๆ อย่างเจียงชื่อเป็นแค่เรื่องง่ายดายเท่านั้น

ขอแค่เผิงหย่าหลิงเต็มใจช่วยเหลือ ด้วยอำนาจของตระกูลจ้าวในเขตเจียงหนานนั้น มันสามารถกำจัดเจียงชื่อภายในไม่กี่นาทีได้

แต่แน่นอนว่านี่เป็นความคิดของติงหงเหย้าคนเดียว

บนรถ

ติงจื่อยวี่มองไปที่ติงหงเหย้าอย่างจริงจังและพูดอย่างเหลือทน "พี่คะ พี่จะไปหาผู้หญิงคนนั้นจริงๆ เหรอ?"

ติงหงเหย้าไม่ได้พูดอะไร

ติงจื่อยวี่พูดอย่างไม่สบายใจ "พี่จะไปหาเธอไม่ได้นะ! พี่ก็รู้ว่าเธอรู้สึกยังไงกับพี่ ถ้าพี่ไปหาเธอ พี่จะจมลงไปในความสัมพันธ์นั้น และพี่จะออกมาไม่ได้อีก แล้วถ้าพี่กลายเป็นแฟนเก็บของเผิงหย่าหลิง ลูกชายคนโตของตระกูลจ้าวจะปล่อยพี่ไว้เหรอ?"

"ถ้าเทียบกับลูกชายคนโตของตระกูลจ้าวแล้ว เจียงชื่อก็เป็นแค่คนกระจอกคนหนึ่ง เราไม่จำเป็นต้องสร้างความบาดหมางกับลูกชายคนโตของตระกูลจ้าวเพื่อจัดการเจียงชื่อหรอก!"

"สุดท้ายที่หนูอยากบอก พี่คะ พี่ก็รู้ว่าพี่ไม่ได้ชอบเผิงหย่าหลิงคนนั้นเลย พี่อยากฝืนตัวเองได้ไหม?"

ติงหงเหย้าขมวดคิ้ว

เขาจะไม่คิดเรื่องนี้ได้อย่างไร?

"ขอแค่ 'ปรนนิบัติ' นางดีๆ พี่ก็จะได้ทุกอย่างที่ต้องการจากนาง ไม่ว่าจะเป็นตำแหน่งสถานะ เงินทอง หรือศักดิ์ศรี"

"ในมือนางมีอำนาจส่วนหนึ่งของตระกูลจ้าว พี่จะใช้ประโยชน์จากอำนาจส่วนนี้ พี่จะยืนหยัดในเขตเจียงหนาน พี่จะกลายเป็นยักษ์ใหญ่ในเขตเจียงหนานให้ได้"

"ถึงเวลานั้น เผิงหย่าหลิงก็แก่แล้ว ความน่าดึงดูดในตัวของนางก็จะจางหายไป ลูกชายคนโตของตระกูลจ้าวก็จะรังเกียจนาง ทิ้งนาง พี่ก็ไม่จำเป็นต้องกลัวถูกลูกชายคนโตของตระกูลจ้าวตามล่า และในเวลาเดียวกัน นางก็จะหมดประโยชน์ไปด้วย"

"เมื่อถึงเวลานั้น พี่ค่อยทิ้งนางไปอีกครั้ง"

"โดยสรุปแล้ว ตอนนี้พี่ต้องได้ใจนางมาก่อน แล้วใช้ทรัพยากรของนางยืนหยัดให้มั่นคง จากนั้นรอจนกว่านางหมดประโยชน์แล้วค่อยทิ้งทางไป"

ติงหงเหย้ายังคงใจดำเหี้ยมโหดเช่นเคย

แต่ว่า......

ติงจื่อยวี่มองว่าพี่ชายของเธอเปลี่ยนไป

แม้ที่ผ่านมาติงหงเหย้าจะเหี้ยมโหด แต่เขาให้ความสำคัญศักดิ์ศรีของตนมาก เขาจะไม่มีวันใช้ประโยชน์จากผู้หญิงเพื่อขึ้นรับตำแหน่ง เขาจะไม่มีวันทำตัวเหมือนแมงดาแน่นอน

แต่ตอนนี้ ดูเหมือนว่าติงหงเหย้าจะกลายเป็นพวกแมงดาไปแล้ว

การที่เขาเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ คงต้องโทษคนคนเดียว นั่นก็คือเจียงชื่อ

เจียงชื่อทำเกินไปแล้วจริงๆ เพราะเขาทำให้ติงหงเหย้าที่ให้ความสำคัญต่อศักดิ์ศรีของตนถึงกับต้องละทิ้งศักดิ์ศรีไปและทำตัวไม่สนโลกอีก!