จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 271

ผ่านไปไม่นาน ทั้งสองก็มาถึงเขตหนานซาโจว สถานที่แห่งนี้ถึงจะห่างไกล จากเมืองอันพลุ่งพล่าน จากรถราวิ่งกันไปมา แต่คนกลับเยอะมาก และครึกครื้นมาก นี่เป็นพื้นที่ท่องเที่ยวในเขตชานเมือง แน่นอนว่าดึงดูดนักท่องเที่ยวจำนวนไม่น้อย กระทั่งยังมีนักท่องเที่ยวต่างชาติจำนวนไม่น้อยที่มาเที่ยวเล่น

ที่เขตหนานซาโจวมีทะเลสาบที่คนสร้างขึ้น ขนาดใหญ่ครอบคลุมพื้นที่นับหมื่นตารางเมตร น้ำในทะเลสาบเป็นสีเขียวมรกต ซึ่งเหมือนกับชายหาดมาก มองดูไปแล้วทำให้คนเกิดความรู้สึกปรารถนามาก

ฟางเหยียนกับเทียนขุยไม่ได้มาเที่ยว พวกเขาไม่มีกะจิตกะใจการพัฒนาเหล่านั้น นี่คือสิ่งที่ผู้พัฒนาสร้างขึ้น ไม่เกี่ยวอะไรกับพวกเขา

เดินมาตามทางเรื่อยๆ ในที่สุดก็มาถึงปากทางเข้าหลัวเทียนเยว่ เดินเข้าไปตามทางอีกประมาณห้าร้อยเมตรก็มองเห็นคลินิกแพทย์แผนจีนของเจ้าเอ้อที่หลัวเทียนเยว่พูดถึง

แต่ ทางเข้ากลับถูกแลนด์โรเวอร์สีดำคันหนึ่งจอดขวางไว้ ที่นี่ไม่มีทางที่สองที่สามารถไปได้ นี่จึงเป็นทางเขาเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น เดิมทีปากทางเข้าเล็กแคบอยู่แล้ว ไปได้แค่รถหนึ่งคันเท่านั้น รถแลนด์โรเวอร์คันนี้มีขนาดใหญ่มาก มันยึดครองพื้นที่ทางเข้าทั้งหมด และปิดกั้นทั้งในและข้างนอก

เทียนขุยบีบแตรไปหนึ่งครั้ง เป็นสัญญาณให้เจ้าของรถแลนด์โรเวอร์รีบขับรถออกไป แต่บีบแตรอยู่นานก็ไม่มีใครตอบกลับ

“จอมพลโผ้จวิน เอายังไงดีครับ？”เทียนขุยเอ่ยถาม

ฟางเหยียนโบกมือไปมา“อย่าพึ่งรีบร้อนไป รออีกเดี๋ยวเถอะ！เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม”

ความหมายของประโยคเข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตามนั่นก็คือตอนนี้เราไม่ได้อยู่ในกองทัพแล้ว ไม่จำเป็นต้องใช้วิธีในกองทัพกับทุกเรื่อง ถ้าขวางทาง ก็ฆ่าซะ！

รอประมาณสามนาที เทียนขุยก็บีบแตรอย่างอดไม่อยู่ รถคันนั้นยังคงไม่มีความเคลื่อนไหว

เขาจึงเปิดประตูรถแล้วเดินลงไป พอมาถึงก็เคาะกระจกรถอยู่ครู่หนึ่ง ไม่มีการตอบกลับ เจ้าของรถไม่อยู่

เขาจึงเดินไปที่หน้าต่างบานด้านหน้าของ มองเข้าไปด้านใน ไม่มีหมายเลขโทรศัพท์เจ้าของ เขาจึงอดที่จะสบถออกมาไม่ได้ สถานที่แห่งนี้ไม่ใช้ที่จอดรถ ทำไมถึงจอดรถมั่วๆแล้วไม่สนใจแบบนี้？แม้แต่เบอร์โทรศัพท์ก็ไม่ได้ทิ้งไว้

เทียนขุยเงยหน้ากวาดตามองบริเวณโดยรอบ ไม่เห็นคนมา จึงยกเท้าขึ้นแล้วถีบตรงไปที่ล้อรถคันนั้นอย่างโมโห

พึ่งเตะลูกเตะนี้ออกไป ชายผิวขาวผมบลอนด์คนหนึ่งรูปร่างใหญ่โตเดินออกมาจากข้างในร้านอาหารร้านหนึ่ง คนผิวขาวดูไปแล้วอายุน้อยมาก รูปร่างหน้าตาใช้ได้ มีความหล่อเหลาของชาวตะวันตก

สาวผมยาวรูปร่างเพรียวบางที่อยู่ข้างๆเขา หน้าตาสวยมาก ผมของเธอก็เป็นสีบลอนด์เช่นกัน แต่เห็นได้ชัดว่า นั่นเป็นผมที่เกิดจากการย้อม รูปร่างของเธอตรงเหมือนปากกา สวมกางเกงขาสั้น ขายาวตรงเหยียดเผยให้คนตรงหน้าเห็น บนตัวสวมชุดเว้าจนเห็นเนินอก หน้าอกของเธอยังสวยสะดุดตาอีกด้วย นี่ถือว่าเป็นหญิงสาวมาก ในประเทศจีน เป็นสิ่งที่สมบูรณ์แบบมีชายจำนวนมากเฝ้าใฝ่ฝันถวิลหา！เพียงแต่ เธอควงแขนกับชายผมทอง ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ แล้วใช้สายตาดูถูกมองมายังเทียนขุย แล้วจากนั้นเธอก็เก็บสายตากลับไปอย่างหยิ่งผยอง

ชายผมทองใช้ภาษาจีนที่ไม่ค่อยคล่องพูดออกไปว่า“นี่เพื่อน คุณทำอะไรน่ะ？นี่เป็นรถของผมนะ คุณเตะรถผมได้ยังไง？”

รูปร่างของเขาสูงกว่าเทียนขุยเป็นโยชน์ น่าจะประมาณหนึ่งเมตรเก้าสิบเซนติเมตรเห็นจะได้ เพราะฉะนั้นในตอนที่มองเทียนขุยนั้นแทบจะเป็นสายตาที่มองลงมาข้างล่าง เทียนขุยเงยหน้าขึ้นมองประเมินชายผมทองที่อยู่ตรงหน้า แล้วพูดไปว่า“ผมบีบแตรอยู่ที่นี่นานขนาดนั้น คุณอยู่ใกล้ขนาดนี้ ไม่ได้ยินเลยเหรอ？นี่คือทางเข้า จอดรถไม่ได้ รถของคุณจอดอยู่ที่นี่ ขวางทางของเรา”

น้ำเสียงของเทียนขุยไม่ค่อยดีเท่าไหร่ กระทั่งยังมีความโกรธเคืองอยู่เนืองๆ！

“โอเคๆ ผมไปเช็กบิลก่อน คุณรอผมตรงนี้ครู่หนึ่งนะ ได้ไหม？ไม่นานหรอก เดี๋ยวผมก็ออกมาแล้ว”ชายผมทองใช้สายตามองไปที่เทียนขุยอย่างขอความยินยอม

เทียนขุยพยักหน้าพูด“ได้ เร็วๆนะคุณ！”

เวลานี้เอง เทียนขุยเดินเข้าไปด้านในร้านอาหาร หลังจากเดินเข้ามาแล้ว ก็มีพนักงานชายแต่งตัวดูดีคนหนึ่งเดินเข้ามา แล้วถามว่า“คุณผู้ชายครับ ไม่ทราบว่าจะรับอะไรดีครับ？”

ในตอนที่เอ่ยถาม เขาใช้สายตาประเมินเทียนขุยไปด้วย แต่งตัวชุดทหารทั้งตัว รูปร่างหน้าตาดุดัน ดูก็รู้ว่าเป็นคนบ้านนอกคอกนา ดูท่าทางของเขาไม่เหมือนคนที่ทานอาหารฝรั่ง！

ในสายตาของเขา ร้านอาหารฝรั่งมีระดับสูงกว่าร้านอาหารจีน ทำงานที่นี่แล้วทำให้เขารู้สึกอยู่เหนือมาก เขาจึงหัวเราะพลางพูดขึ้นมาว่า“คุณผู้ชายครับ！ร้านอาหารของเราไม่มีอาหารจีนนะครับ ร้านของเราเป็นร้านอาหารตะวันตกที่ทำอาหารฝรั่งโดยเฉพาะ ที่นี่มีเนื้อสเต๊ก มี……”

“ไสหัวไปซะ！”หลังจากที่เทียนขุยเข้ามา ก็รีบสอดส่องหาเป้าหมายทันที ตอนนี้ เขามองเห็นสองคนนั้นแล้ว หลังจากเสียงตะโกนดังขึ้น เขาก็เงื้อมือขึ้นแล้วผลักพนักงานคนนั้นออกไป

พนักงานคนนั้นที่คิดว่าตัวเองเหนือชั้นกว่า ถูกคนบ้าบิ่นผลักออกไป นี่คือความอัปยศ เขาจึงพูดด้วยความโกรธและอับอาย“แกหมายความว่าไง？ทำไมถึงลงมือทำร้ายคนอื่นแบบนี้？ฉันบอกแล้วไงว่าที่นี่ไม่มีอาหารจีน มันผิดเหรอ？”

เสียงตะโกนนี้ ดึงดูดสายตาของคนในร้านอาหารให้มองมา ทุกคนต่างพากันวิจารณ์กันอย่างหนัก

“ทำไมถึงมีคนลงมือทำร้ายคนอื่นแบบนี้ได้นะ หมอนั่นเป็นบ้าใช่ไหมเนี่ย？！”

“คุณไม่ได้ดูการแต่งตัวบนตัวของเขาเหรอ？นี่ไม่ใช่การมีปัญหาทางสมอง ก็เป็นถึงตายก็จะรักษาหน้าไว้！”

“ดูสภาพของเขาก็รู้ได้เลยว่าทานอาหารแล้วคิดว่ามันแพง ถ้ารู้สึกว่าแพง ทำไมต้องตอแหลเข้าร้านอาหารฝรั่งด้วย？ร้านอาหารฝรั่งใครๆก็เข้าได้อย่างนั้นเหรอ？”