จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 753

เมื่อคำพูดนี้พูดออกมา คิ้วของฟางเหยียนก็ยิ่งขมวดหนักขึ้นกว่าเดิม！

ในตอนงานแต่งของหวังชิงชิงที่ดินแดนตะวันตก เจ้าตระกูลโจวโจวปินคางได้แสดงออกถึงความซื่อสัตย์ของตัวเองมาหลายชั่วอายุคน ทำไมพวกเขาถึงได้เริ่มต่อต้าน และไปมาหาสู่กับองค์กรสัตว์เพลิงละ?

นี่ถือเป็นปัญหาที่สมควรวิเคราะห์อย่างดี

ไม่มีมิตรแท้ตลอดไป มีเพียงผลประโยชน์ตลอดไปเท่านั้น！

ก่อนหน้านี้เพื่อเป็นการสั่งสอนโจวเจิ้งที่รังแกผู้คน แล้วตัดมือเขาข้างหนึ่ง หรือจะเป็นเพราะเหตุนี้จึงเกลียดฟางเหยียน แล้วถูกองค์กรสัตว์เพลิงใช้โอกาสนี้แทรกแซง?

ชิงตี้เป็นคนขององค์กรสัตว์เพลิง จุดนี้ไม่ต้องสงสัยเลย แต่เหตุผลที่เธอทำคืออะไร? ก็จริง ตั้งแต่ที่ฟางเหยียนเริ่มโจมตีกลับ เขาก็เอาแต่จัดการกับมิตรสหายขององค์กรสัตว์เพลิง สำนักฉิวหลงเป็นเพียงแค่การเริ่มต้นเท่านั้น และไม่มีทางเป็นจุดจบ！

ตั้งแต่ที่กลับมาจากสำนักฉิวหลง ฟางเหยียนเหมือนกับว่าไม่ได้ทำอะไร ความจริงแล้วเขากำลังรวบรวมว่าอำนาจไหนที่มีความสัมพันธ์กับองค์กรสัตว์เพลิงบ้าง นี่ยังสืบอะไรไม่ได้ ชิงตี้ก็มาหาถึงที่แล้ว！

นี่ดูจะเหมาะเจาะเกินไปแล้วมั้ง！

เดิมทีชิงตี้ก็เป็นคนขององค์กรสัตว์เพลิงอยู่แล้ว เหตุผลที่เธอทำแบบนี้คืออะไรกันแน่?

หรือว่าเพื่อแค่เอาใจฟางเหยียน?

ข้อแลกเปลี่ยนจะมากเกินไปแล้วมั้ง！

ลดอำนาจขององค์กรสัตว์เพลิง เป็นสิ่งที่ฟางเหยียนอยากเห็นมากที่สุด ส่วนชิงตี้เป็นผู้หญิงที่ฉลาด กลัวเพียงแค่ว่าเธอจะมีความคิดชั่วร้ายอะไรอีก เพราะตัวตนของเธอ ไม่ว่ายังไงฟางเหยียนก็ไม่สามารถวางใจได้

ถ้าหากว่าเธอไม่ใช่ชิงตี้ แต่เป็นหลินถง ฟางเหยียนก็ไม่คิดมากขนาดนี้แล้ว

คิดไปคิดมา ฟางเหยียนพูดอย่างเฉยชาว่า “แล้วเกี่ยวอะไรกับฉัน?”

“ที่รัก จะไม่เกี่ยวกับนายได้ยังไง? ฉันอุตส่าห์ใจดีมาบอกข่าวใหญ่กับนาย นายไม่รู้จักก็ขอบคุณก็ช่าง แล้วยังแสร้งทำเป็นไร้ความรู้สึกแบบนี้ คนเขาเสียใจมากจริงๆนะ”

“ชิงตี้ อย่าลืม เธอเป็นคนขององค์กรสัตว์เพลิง เธอรู้มั้ยว่าเธอทำแบบนี้ เป็นการเปิดเผยองค์กรสัตว์เพลิงไว้ตรงหน้าของฉัน”

“แล้วยังไง?” ชิงตี้พูดอย่างไม่แคร์ “ถ้าไม่ใช่ที่รัก ฉันก็ขี้เกียจจะพูดมากขนาดนี้ ยังไงซะข่าวฉันก็บอกกับนายแล้ว นายก็ถือวะว่าฉันทำเพื่อความรัก จึงไม่กลัวที่จะหักหลังองค์กรสัตว์เพลิงแล้วกัน”

“งั้นหรอ?” ฟางเหยียนฉีกยิ้ม

เห็นรอยยิ้มนี้ของเขา ในใจของชิงตี้เริ่มคับข้องใจ ไม่รอเธอรู้สึกตัว ก็พบว่าช่วงเอวมีมือหนามาโอบไว้แล้ว มือข้างนั้นยังลูบไล้ไปมา ทำเอาร่างกายของเธอสั่น เหมือนกับว่าถูกไฟสถิตไปทั้งตัว ใบหน้าของเธอมีความตื่นกลัวปรากฏขึ้น

“ที่รัก เช้าๆผู้คนผ่านไปมา อย่าใจร้อนอย่างนี้สิ เข้าห้องแล้วค่อยว่ากันสิ”

วินาทีนี้ ชิงตี้ทั้งต้องการและตื่นตกใจ เธอเอาแต่หยอกล้อฟางเหยียนมาตลอด แต่ฟางเหยียนกลับไม่รู้สึกและไม่สนใจ แต่ว่าตอนนี้ ฟางเหยียนจู่โจมก่อน กลับทำให้เธอมีความรู้สึกตื่นตกใจหวาดกลัว

เธอพยายามอยากจะหลุดพ้นฝ่ามือที่ค่อยๆลูบไล้ขึ้นด้านบนของฟางเหยียน แต่กลับพบว่าทำยังไงก็หลุดพ้นจากฝ่ามือนั้นไม่ได้

เธอตื่นกลัวแล้ว！

เธอยากจะมอบตัวเองให้กับฟางเหยียนอย่างมาก แต่กลับพบว่าเมื่อเวลานี้มาถึงจริงๆ เธอกลับกลายเป็นหวาดกลัวขึ้นมา และพยายามขยับร่างกายของตัวเอง แต่เมื่อเธอยิ่งตื่นตกใจ รอยยิ้มของร้ายกาจของฟางเหยียนก็มากยิ่งขึ้น

อยากได้อะไรก็ต้องไม่กลัวที่จะต้องแลกเปลี่ยน เธอตัดสินใจจะมอบตัวเองให้กับฟางเหยียนแล้ว！ตัดอย่างอื่นทิ้งไม่พูดถึง เธอก็ถือว่าให้ความสำคัญกับฟางเหยียนมาก ฟางเหยียนไม่ว่าจะฐานะหรือความกล้าหาญ ต่างก็ทำให้ชิงตี้ยอมรับ สำหรับผู้ชายคนนี้ เธอไม่เสียใจทีมอบตัวเองให้กับเขา

เมื่อตัดสินใจแล้ว ในใจของเธอก็ค่อยๆเปิดใจยอมรับ

“กลัวแล้ว?” ฟางเหยียนยิ้มอ่อน “วันๆเรียกที่รักๆอย่างสนิทสนม พอจะทำเรื่องผัวเมียสักหน่อยก็ไม่ได้งั้นหรอ?”

“นาย นายอยากได้ ก็ไม่ใช่ตอนนี้นี่นา” ชิงตี้หน้าแดง ใบหน้าแดงก่ำเป็นอย่างมาก เขินอายผิดปกติ แม้แต่การหายใจถี่ขึ้น สิ่งที่ยิ่งทำให้เธอรู้สึกร่างกายอ่อนแรงก็คือ เสียงหายใจหนักแน่นของฟางเหยียนที่ดังขึ้นข้างหู！

ถ้าหากว่าฝ่ามือซุกซนของฟางเหยียนทำให้เธอตัวอ่อน งั้นเสียงหายใจที่หนักแน่นของเขา ก็ทำลายสติที่เหลือของชิงตี้จนหมด ตรงนี้คือที่ต้องห้ามของเธอ！

เห็นเพียงว่าสายตาของเธอเหม่อลอย หายใจถี่ นี่คือขั้นตอนที่จะตกหลุม！

มักมีคนพูดเสมอว่า เราไม่มีทางเรียกคนที่แกล้งหลับให้ตื่นขึ้นมาได้

เหมือนกับตอนนี้ที่ชิงตี้ไม่ยอมพูด แม้ว่าจะฆ่าเธอทิ้ง ก็คงจะไม่ได้คำตอบมา

ฟางเหยียนคิดๆแล้วถามว่า “เธอจะได้อะไรจากส่วนนี้?”

“ไม่ได้อะไรสักอย่าง” จู่ๆชิงตี้ก็มองไปที่ฟางเหยียน กะพริบตา “แต่ว่าที่รักนายสามารถจัดการขาส่วนหนึ่งขององค์กรสัตว์เพลิงทิ้งได้ โอกาสไม่มากนักนะ ฉันล้วนเสี่ยงจากการที่จะถูกองค์กรสัตว์เพลิงฆ่าปิดปากเพื่อมาบอกนาย เพราะงั้นไปไม่ไปก็ดูนายเองแล้วละ ฉันมีเพียงคำขอเดียว ถ้าหากว่านายจะไป ก็ต้องพาฉันไปด้วย”

“ชิงตี้เธอเป็นผู้หญิงที่ฉลาด แต่ก็เป็นเพียงแค่ผู้หญิงที่โง่เง่า เธอคิดว่าฉันทำอะไรกับเธอไม่ได้จริงๆงั้นหรอ?”

ชิงตี้กระพริบตา พูดอย่างไม่หวาดกลัวว่า “ที่รัก นายทำใจลงมือกับเค้าได้หรอ? ให้ฉันมีชีวิตอยู่มีประโยชน์มากกว่าให้ฉันตายนะ หรือว่าไม่ใช่?”

ก็จริง ที่ชิงตี้พูดนั้นไม่ผิดเลย

ชิงตี้อยากจะได้ความลับบางอย่างจากที่ฟางเหยียน ส่วนฟางเหยียนก็อยากใช้ชิงตี้มาแลกความรู้ขององค์กรสัตว์เพลิงมากยิ่งขึ้น ถ้าฆ่าชิงตี้ทิ้งก็ทำให้ไม่มีผลดีอะไรกับทั้งสองฝ่าย เดิมทีทั้งสองก็เป็นการแลกผลประโยชน์กัน และเพราะผลประโยชน์จึงถูกจับอยู่ด้วยกัน ถ้ามีคนอื่นมาอีก ก็ต้องทำความรู้จักกันใหม่อีก

“เอาอย่างนี้ละกัน ที่รัก เพื่อเป็นการแสดงออกถึงความจริงใจของฉัน เพียงแค่นายจัดการเฒ่าประหลาดของตระกูลโจวดินแดนตะวันตกเสร็จแล้ว ฉันก็จะบอกกับนายว่าที่ฉันทำแบบนี้เพื่ออะไร โอเคมั้ย?”

เห็นได้ชัดว่าชิงตี้กำลังยอมถอยให้！

“เทียนขุย！”

เทียนขุยปรากฏตัว ถามว่า “จอมพลโผ้จวิน ผมอยู่ครับ”

“ออกเดินทางไปดินแดนตะวันตก”

เทียนขุยมองดูชิงตี้ แล้วสุดท้ายก็พยักหน้า