จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 876
ตัวเอกมาแล้ว!
โหยวฟางเดินเข้ามาด้วยสีหน้าราบเรียบ ดูเหมือนว่ากาลเวลานั้นจะไม่สามารถทำลายความงามของเธอได้ เพราะเธอยังคงมีสวยสง่างดงาม และรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ ตรึงตาตรึงใจเป็นอย่างมาก และยากที่จะจินตนาการว่านี่คือสัตว์ประหลาดอายุมากกว่าสองร้อยปี!
สำหรับนินจาแล้ว ถ้าฝึกไปถึงระดับจุดสูงสุดของนินจาแล้ว การที่จะคงความอ่อนเยาว์ของตนเองนั้นมันก็เป็นเรื่องที่ไม่ยาก
เมื่อเธอเดินเข้ามาในวิหาร สีหน้าของทุกคนก็เปลี่ยนเป็นโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ!
“ท่านราชา ฉันกลับมาแล้ว!”
เสียงไม่ดัง ไม่แข็งกร้าวจนดูเย่อหยิ่ง และไม่มีความหวาดกลัวใด ๆ นี่คือทัศนคติของโหยวฟางในฐานะผู้อาวุโสที่มีต่อเสวียนเจิ้น ไม่เพียงเท่านั้น แต่เดิมเธอยังเป็นสาวงามที่เย่อหยิ่งเย็นชา ไม่ว่าจะปฏิบัติต่อจ้าวขุมนรกหรือคนอื่น ๆ เธอก็มีท่าทางเช่นนี้!
เสวียนเจิ้นพยักหน้าเล็กน้อย ยื่นมือออกไปแล้วกล่าวว่า “ผู้อาวุโสโหยว เชิญนั่ง”
นั่งลง!
โหยวฟางถามว่า “ไม่รู้ว่าที่ท่านราชาเรียกฉันกลับมาอย่างเร่งด่วนนั้นมีเรื่องอะไร?”
“ผู้อาวุโสโหยว คุณรีบเดินทางมาจากแดนไกล เหน็ดเหนื่อยจากการเดินทาง ผมได้เตรียมเหล้าและอาหารไว้เลี้ยงต้อนรับคุณ ส่วนเรื่องอื่น ๆ ค่อยปรึกษาหารือกันภายหลัง”
โหยวฟางลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วถามว่า “ที่นี่หรือ?”
“แน่นอน วันนี้ผู้อาวุโสโหยวคือตัวเอก และคนเหล่านี้ล้วนมาเป็นตัวประกอบ ผู้อาวุโสโหยวคงไม่คิดว่าพวกเขาแย่งความโดดเด่นของคุณไปน่ะ?”
“หรือว่ามันไม่ใช่?” โหยวฟางกล่าวเย้ยหยัน “ฉันอยู่อย่างสันโดษมาเป็นเวลานาน องค์กรสัตว์เพลิงยังคงมีพฤติกรรมที่เลวร้าย ต่อหน้าอีกอย่างและลับหลังอีกอย่าง สำหรับผู้คนที่แปลกประหลาดเช่นนี้ มีคุณสมบัติจะนั่งกับฉันหรือ?”
ยั่วยุ!
ยั่วยุที่สุด!
เหมือนกับเอาหน้าของทุกคนไปถูกับพื้นแรงๆ!
หยิ่งยโสโอหัง!
หยิ่งยโสโอหังเป็นอย่างมาก!
ไม่เห็นทุกคนอยู่ในสายตา!
“ทำไม? ไม่พอใจ?” โหยวฟางหันไปมองคนที่นั่งอยู่บนพื้น และกล่าวอย่างหยิ่งยโส
อะไรที่เรียกว่าความหยิ่งยโสโอหัง คนอย่างโหยวฟางแหละที่เรียกว่าหยิ่งยโสโอหัง ซึ่งหยิ่งยโสโอหังเป็นอย่างมาก!
พลานุภาพที่สามารถปราบทุกคน ทำให้ทุกคนที่อยู่รอบข้างรู้สึกตะลึง!
ดูเหมือนจะพูดแทงใจดำทุกคนที่อยู่ในวิหาร ทำให้พวกเขาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ แต่ทุกคนนั้นกล้าโกรธแต่ไม่กล้าพูด
เสวียนเจิ้นขมวดคิ้วเล็กน้อย โหยวฟางมาด้วยจุดประสงค์ร้าย!
เข้าตามแผนการที่เขาวางไว้รวดเร็วขนาดนั้นเชียวหรือ?
ไม่ได้เป็นไปตามแผนที่วางไว้ และโต้ตอบอย่างรุนแรง!
ล้มแผนการทั้งหมดของเขา!
การจงใจยั่วยุให้ทุกคนเกิดความโกรธแค้นขึ้นนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย แต่สลายไปต่อหน้าเธอโดยไม่เหลืออะไรเลย!
ไม่ใช่คนที่มีคุณธรรมจริง ๆ!
เสวียนเจิ้นหัวเราะ “ในเมื่อผู้อาวุโสโหยวมีความคิดเช่นนี้ งั้นผมจะเลี้ยงต้อนรับคุณเพียงคนเดียวดีไหม?”
ทันทีที่คำกล่าวประโยคนี้ออกมา ทุกคนทั้งวิหารรู้สึกไม่พอใจมากขึ้น!
ทันใดนั้น มีผู้อาวุโสคนหนึ่งลุกขึ้นยืนและกล่าวอย่างโกรธเคืองว่า “ท่านราชา คุณคล้อยตามเธอทำไม? เธอไม่คู่ควร!”
“ถูกต้อง ผมไม่พอใจ! ทำไมให้เธออยู่เหนือกว่าพวกเรา? พลังอำนาจของต่างชาตินั้นเดิมเป็นของพวกเราอยู่แล้ว หลบซ่อนตัวอยู่ในภูเขาหลายสิบปี เมื่อออกมาจากภูเขา ก็มาแย่งชิงอำนาจและผลประโยชน์ของพวกเราโดยไม่เสียแรงแม้แต่นิดเดียว ไม่เคยสู้รบนองเลือดก็ได้ตำแหน่งที่อยู่ใต้แค่หนึ่งคน แต่อยู่เหนือคนนับหมื่น เพราะอะไร? เพียงเพราะเธอเป็นผู้หญิงหรือ?”
พรึบ!
ศีรษะของคนที่กำลังพูดกระเด็นพุ่งออกไป!
เรียบง่ายหยาบคาย กลิ่นคาวเลือดฟุ้งกระจาย!
นี่คือคำตอบของโหยวฟาง!
เกิดความโกลาหลไปทั่ว!
วิธีการที่บ้าคลั่งทำให้คนรู้สึกตกใจจริง ๆ!
ทันใดนั้น ทุกคนต่างจ้องโหยวฟางที่มีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่น!
เมื่อสักครู่เพียงเพราะการเลื่อนตำแหน่งที่สูงมากของโหยวฟาง ทำให้ในวิหารโกลาหลวุ่นวายจนเหมือนตลาดสด เสวียนเจิ้นเองก็รู้สึกโกรธจัด เกือบจะทำให้คนเหล่านี้ลำบาก แต่ตอนนี้โหยวฟางฆ่าคนในวิหาร และเมื่อวิหารเปื้อนเลือด นี่ไม่ใช่การล่วงเกินหรือการเหยียดหยามอีกต่อไปแล้ว แต่เป็นการเพิกเฉยและไม่แยแสต่ออำนาจขององค์กรสัตว์เพลิง!
นี่มีโทษหนักประหารชีวิต!
ดังคำกล่าวที่ว่า “ไม่รนหาที่ตาย ก็จะไม่ตาย!”
เสวียนเจิ้นส่ายศีรษะ “ผู้อาวุโสโหยว คุณยังระมัดระวังเหมือนตอนที่เชิญคุณออกจากภูเขา ตอนนี้สถานการณ์ในต่างประเทศอยู่ภายใต้การควบคุม แต่สถานการณ์ในประเทศยังประสบปัญหา เลยอยากฟังความคิดเห็นของผู้อาวุโสโหยว เพราะอย่างไรคุณก็เป็นคนที่ประสบความสำเร็จเป็นอย่างสูง และมีประสบการณ์กว่า มันจะออมแรงกว่าที่พวกเราจะวางแผนเป็นขั้นเป็นตอนใช่ไหม”
“ท่านราชาคิดเช่นนั้นจริงหรือ?”
“แน่นอน!” เสวียนเจิ้นไม่ปฏิเสธ จากนั้นกล่าวต่อไปว่า “ตอนแรกอุปสรรคที่ใหญ่ที่สุดของประเทศหวาคือจอมพลโผ้จวิน แต่ตอนนี้จอมพลโผ้จวินตายไปแล้ว และอุปสรรคที่ใหญ่ที่สุดนั้นก็ไม่คู่ควรจะกลัวอีกต่อไป แต่ทัศนคติของประเทศหวายังคงเหนียวแน่น ทำให้พวกเราเคลื่อนไหวลำบากนิดหน่อย!”
เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ เสวียนเจิ้นก็ยิ้มออกมาทันที “ผู้อาวุโสโหยว เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ ต้องเอ่ยถึงเทพแห่งสงครามที่ตายไปแล้ว!”
“อ้อ?” โหยวฟางถามด้วยความสงสัยว่า “คนที่ตายไปแล้วยังมีอะไรให้น่ากล่าวถึง?”
“เขาชื่อฟางเหยียน!”
“ฟางเหยียน?” โหยวฟางหลับตาลงเล็กน้อย แล้วส่ายศีรษะ เธอไม่คุ้นชื่อนี้ มันก็ใช่ เพราะสำหรับคนที่ไม่เคยสนใจเรื่องอะไรอย่างเธอ มันก็เพียงแค่ชื่อเท่านั้นซึ่งเธอไม่เคยใส่ใจเลย
เสวียนเจิ้นยิ้มและกล่าวว่า “ฟางเหยียนเป็นลูกชายของฟางไห่เฟิง!”
เมื่อได้ยินประโยคนี้ ตะเกียบไม้ไผ่ในมือของโหยวฟางก็หักทันที!
เปรี้ยง!
ดูเหมือนจะโดนฟ้าผ่าที่กลางหน้าผาก!
ฟางเหยียนเป็นลูกชายของฟางไห่เฟิง!
ฟางไห่เฟิงและภรรยาเคยบอกว่าพวกเขาไม่มีลูกชาย แล้วคนที่ชื่อฟางเหยียนคนนี้มาจากไหน!
เสวียนเจิ้นเห็นเธอตกใจ จึงกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “จากการสอบสวนในภายหลังของพวกเราทราบว่า พ่อของฟางไห่เฟิงสละชีวิตเพื่อคุณธรรม แลกชีวิตของตนเองเพื่อความสงบสุขของตระกูลฟาง และฟางไห่เฟิงฆ่าตัวตายภายใต้นำมือของคุณ เวลานั้นฟางเหยียนซึ่งเป็นลูกชายของเขาอายุเก้าขวบ เพียงแต่พ่อของฟางไห่เฟิงไม่ได้เลี้ยงดูฟางเหยียนแบบลูกคนร่ำรวย และไม่ได้เสวยสุขกับความมั่งคั่งของตระกูลฟาง เขาอาศัยอยู่นอกตระกูลตลอด จึงไม่น่าแปลกใจที่คุณไม่รู้”
“ฮ่า ๆ ๆ.....” โหยวฟางยิ้ม เป็นรอยยิ้มที่น่าสะพรึงกลัว “ฟางไห่เฟิง ไม่เลวนี่กลยุทธ์ปิดฟ้าข้ามทะเล! กลยุทธ์ลอบตีเฉินชาง!”
“เพียงแต่.......” สีหน้าของโหยวฟางเต็มไปด้วยความชั่วร้าย ยิ้มแล้วกล่าวว่า “เป็นลูกชายของเขาแล้วไงล่ะ? เป็นเทพแห่งสงครามของประเทศหวาผู้รุ่งโรจน์แล้วไงล่ะ? ตอนนี้เป็นเพียงศพเท่านั้น?”
เสวียนเจิ้นถามกลับไปว่า “ผู้อาวุโสโหยวคิดว่าเขาตายแล้วจริงหรือ?”
ทันทีที่กล่าวประโยคนี้ออกมา โหยวฟางตกใจอีกครั้ง เธอรู้เรื่องของภูเขาทิพย์เป็นอย่างดี ประเทศหวาได้ประกาศแล้วว่าเทพแห่งสงครามตายไปแล้ว และเตรียมการรบอย่างเร่งด่วน ตอนนี้บรรยากาศทั่วทั้งประเทศหวานั้นตึงเครียด เรื่องราวทั้งหมดนี้ล้วนเป็นการบอกเล่าความจริงที่ว่าเทพแห่งสงครามได้ตายไปแล้ว!
ทันใดนั้น โหยวฟางรู้ว่าเสวียนเจิ้นนั้นกำลังเล่นงานเธอ!
“คุณเดาหรือ?”
เสวียนเจิ้นไม่ได้ปฏิเสธ พยักหน้าและกล่าวว่า “นี่คือเจตนาอย่างแท้จริงที่ผมเรียกคุณกลับมา ผมเดาว่ามีบางอย่างผิดปกติ ผมรู้สึกว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่เทพแห่งจะตายง่ายขนาดนั้น ดังนั้นจนถึงตอนนี้ผมก็ยังไว้ชีวิตภรรยาของเขา!”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบทรงเกียรติยศ