จักรพรรดิมารหวนคืน นิยาย บท 37

บทที่ 37 วิธีของสกิล

“อ๊า!”

เสียงกรีดร้องดังมาจากฝูงชนในไม่ช้า

ทุกคนได้ยินสิ่งที่เฉินจิ้นพูดประโยคนั้นอย่างชัดเจน สายเลือดเหอเซ่าอย่าให้เหลือแม้แต่คนเดียว!

ทันใดนั้นพวกเขาก็หนีไปคนละทิศละทางอย่างน่าสังเวช “ฉันไม่ใช่สายเลือดเดียวกับเขา”

“ฉันเป็นญาติห่างๆเท่านั้น”

เมื่อความเป็นความตายมาเผชิญหน้า คนในตระกูลก็ตีเส้นออกห่างเหอซิงหรุงอย่างชัดเจน

เมื่อเหอซิงหรุงเห็นสภาพฉากที่อยู่ตรงหน้าก็ถึงกับตื่นตะลึงไปชั่วขณะ

“ท่านอาจารย์ ฉันจะตอบแทนคุณด้วยทรัพย์สินและธุรกิจทั้งหมดของตระกูลเหอ ได้โปรดช่วยชีวิตฉันด้วย!”

เหอซิงหรุงถูกบีบด้วยสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้า เขาต้องการรักษาชีวิตไว้

ตราบใดที่พวกเขายังมีชีวิตอยู่จะไม่มีอะไรเกิดขึ้น

หลังจากที่เหอซิงหรุงพูดออกไป ในที่สุดชายชราเฮยซินก็ยอมตอบตกลง

ชายในชุดดำสำนักหวงฉวยกระโดดขึ้นมาในเวลานี้ เขาเขวี้ยงหมัดลงไปเพื่อพยายามให้เหอซิงหรุงร่วงลงไปด้วยหมัดของเขา

กำปั้นของเขาถูกห่อหุ้มด้วยแรงที่กำลังจะตกลงมาพอดี

ทันใดนั้นฝ่ามือสีขาวก็ยื่นออกมาจากข้างๆ

เพื่อขัดขวางหมัดของเขา

ชายในชุดดำชกกำปั้นบนฝ่ามือ และทันใดนั้นก็มีอาการปวดอย่างกะทันหันราวกับว่ามันถูกตีด้วยหม้อเหล็ก

ก่อนที่เขาจะตอบสนองได้อีกก็มีหมัดหนึ่งต่อยมาบนร่างของเขา

ดูเหมือนจะมีพลังบางเบาแต่กลับทำให้เขาปลิวออก

ชายชุดดำคนนี้ปลิวออกไปไกลหลายเมตร จากนั้นก็ทนต่อไม่ไหวจนกระอักเลือดออกมา

“เสี่ยวโหย่ว ไว้ชีวิตเหอซิงหรุงสักครั้ง แล้วเรามาแบ่งธุรกิจของตระกูลเหอกันอย่างเท่าเทียมดีไหม?”

ฝ่ามือขาวเกลี้ยงเกลาเป็นของชายชราเฮยซิน

เนื่องจากฝีมือลึกล้ำของเขา ผิวของเขาก็ยังได้รับการดูแลอย่างดีโดยไม่แห้งกร้านเหมือนคนทั่วไป

“ทำร้ายคนของสำนักหวงฉวย แก รนหาที่ตาย!”

เขาตอบมาเพียงประโยคเดียว

จากนั้นเฉินจิ้นก็เคลื่อนตัวเร็วราวกับสายฟ้าผ่า และปรากฏขึ้นข้างกายชายชราเฮยซิน

พุ่งหมัดออกไป

ชายชราเฮยซินขมวดคิ้ว คิดว่าฉันจะกลัวแกงั้นหรือ

ธุรกิจทั้งหมดของตระกูลเหอบวกกับเงินมหาศาล นี่ก็เพียงพอต่อความเสี่ยงของเขาแล้ว

ชายชราเฮยซินคิด แม้ว่าจะเป็นเพียงแค่หมัด

ทั้งยังมีพลังภายในอันทรงพลัง หมัดของเขาทะยานเข้ามาชิด

“ปัง!”

มีเสียงดังลอยอยู่ในอากาศ

ในขณะนั้นร่างกายของชายชราเฮยซินสั่นคลอน เขาถอยหลังออกไปสามก้าวจึงจะยืนได้อย่างมั่นคง

แต่เฉินจิ้นกลับยืนอยู่กับที่อย่างเงียบสงบ

ชายชราเฮยซินเบิกตาค้างไปสักพัก

มองใบหน้าเฉินจิ้นที่เหมือนกับมีน้ำแข็งคอยปกคลุม

ตามความคาดการณ์ของเขา พละกำลังของเฉินจิ้นน่าจะใกล้เคียงกับคู่ต่อสู้ของเขา

เขาไม่แน่ใจในการเอาชนะเฉินจิ้น แต่เขาก็รู้สึกว่าเขาจะไม่แพ้เฉินจิ้น

นี่คือเหตุผลที่ในที่สุดเขาก็พร้อมที่จะรับความเสี่ยง

แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าความแข็งแกร่งของเฉินจินนั้นเหนือกว่าเขามาก

มันน่าเหลือเชื่อ!

“ตาย!”

เฉินจิ้นพ่นคำพูดออกมาคำเดียว

ออกมาเพียงไม่กี่ก้าวก็มาอยู่ตรงหน้าชายชราเฮยซิน

จากนั้นก็ใช้นิ้วจิ้มไปที่หัวใจของชายชราเฮยซิน

ด้วยความรวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ!

ชายชราเฮยซินรีบยกมือขึ้นมาป้องกันนิ้วเฉินจิ้น ถือโอกาสถอยหลัง

แต่ในช่วงเวลาติดต่อกันนั้น ชายชราเฮยซินรู้สึกถึงความเจ็บปวดที่แผ่ซ่านออกมาจากหัวใจ

ร่างกายทุกส่วนที่ปกปิดได้ฝึกฝนจนกลายเป็นหนังทองแดงและกระดูกเหล็กแล้ว

แต่ในขณะที่สัมผัสกับนิ้วของเฉินจิ้น ฝ่ามือของเขาก็ถูกเจาะ!

ตั้งแต่ชายชราเฮยซินเริ่มมีชื่อเสียง เขาก็ไม่เคยเจอศัตรูที่น่ากลัวอีกเลย

เขารู้สึกเสียใจเสียแล้ว

เห็นได้ชัดๆว่าเขาไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ ทำไมในที่สุดเขายังต้องการที่จะหาผลประโยชน์และก่อให้เกิดศัตรูที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้

ชายชราเฮยซินหมุนตัวหนีออกไปอย่างไม่ลังเล

ตอนนี้เขามีเพียงหัวเดียว หนีดีกว่า!

จะทำอะไรก็ทำไม่ได้

หนีเท่านั้นถึงจะรอดชีวิตได้

เมื่อเห็นชายชราเฮยซินวิ่งหนีไป เฉินจิ้นก็ไม่ได้ตามไป

เขายืนอยู่ในที่เดิม นิ้วกลางและนิ้วชี้ชิดกัน ปรากฏรูปร่างดาบ!

จากนั้นชายชราเฮยซินวิ่งอย่างสุดชีวิตผ่านดาบเล่มนี้ไป

แสงสีเงินจากดาบเล่มนั้นก็ปรากฏออกมา พุ่งตามไปยังชายชราเฮยซิน

ไม่ดีแล้ว

ชายชราเฮยซินรับรู้ได้ถึงความตายที่กำลังมาเยือน

เขาพยายามอย่างหนักที่จะหลบ

หลังจากได้รับบาดเจ็บอย่างหนักโดยการโดนเฉินจิ้นใช้นิ้วเจาะลงไปที่ฝ่ามือ และไม่อาจหลบหนีไปไหนได้

เหมือนมือถูกเฉือนด้วยใบมีดที่คมกริบ

แผลลึกถึงกระดูก

และเลือดก็ทะลักออกมาในทันที

“อ๊า!”

ชายชราเฮยซินร้องตะโกนตกใจ

เมื่อเหอซิงหรุงเห็นเหอหย่วนต้องการฆ่าเขาให้ตายก็โมโหขึ้นมาทันที

“ตาแก่ ถ้าไม่ใช่เพราะแกอยากแก้แค้น ไปยั่วยุนายท่านก่อน เรื่องมันจะเป็นแบบนี้หรือ แกรักเหอเซ่าลูกคนนั้นที่สุด แต่ฉันก็เป็นลูกแก แกควรเสียสละเพื่อให้ลูกมีชีวิตสิ ความรักของพ่อมันควรจะเป็นความรักที่ยิ่งใหญ่!”

ความรักของพ่อคือความรักที่ยิ่งใหญ่!

ประโยคนี้เป็นประโยคที่ออกมาจากปากเหอหย่วน เต็มไปด้วยความส่อเสียด

“ดังนั้น เชิญพ่อไปตายซะ!”

เมื่อพูดเสร็จ เหอหย่วนก็กระโจนเข้าหาเหอซิงหรุง

“ไอ้ลูกบ้า ไอ้สัตว์นรก!” เหอซิงหรุงกระอักเลือดออกมา

ตายตาไม่หลับ

ในอีกไม่กี่นาทีต่อมา

“นายท่านผมฆ่ามันเเล้ว ผมฆ่ามันแล้ว!”

เหอหย่วนคุกเข่าตรงหน้าเฉินจิ้นอีกครั้งด้วยความฮึกเหิม

แม้ว่าเขาจะต้องกลายเป็นหุ่นเชิดของเฉินจิ้นก็ตาม เขาก็มีท่าทีตื่นเต้นมาก

ตำแหน่งหัวหน้าของตระกูล

เป็นผู้คุมหางเสือและทรัพย์สมบัติหลายร้อยล้าน

อยู่จุดสูงสุดของตระกูลเหอ

เขากระหายมันเหลือเกิน

ตอนที่เหอเซ่ายังมีชีวิตอยู่ก่อนหน้านี้ ตำแหน่งหัวหน้าตระกูลเหอไม่อาจตกเป็นของเขาได้ เขาทั้งอิจฉาและเกลียดแค้นแต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้

ทว่าตอนนี้ อีกเพียงไม่นาน!

“ดี แกทำได้ดีมาก แต่แกรู้อะไรไหม ฉันเกลียดอะไรที่สุดในชีวิต? ฉันเกลียดการทรยศหักหลัง แต่แกกลับทรยศพ่อ ทรยศตระกูลเหอ ไปจนถึงลงมือฆ่าพ่อของแกเองเพียงเพื่อให้ตัวเองมีชีวิตรอด คนแบบแกเทียบกับสัตว์เดรัจฉานยังไม่ได้เลย แกมันสมควรตาย!”

“แต่อย่างไรก็ตาม พอคิดถึงที่แกยอมเชื่อฟังฉัน ฉันให้ความสุขแกหนึ่งอย่าง!”

พูดจบ

เฉินจิ้นวางนิ้วบนศีรษะของเหอหย่วน

ทันใดนั้นดวงตาของเหอหย่วนก็เบิกกว้างด้วยสายตาที่ไม่อยากจะเชื่อ ไม่เต็มใจและสิ้นหวัง! ไอ้เหอสามที่กำลังยืนอยู่ที่เดิมมาตลอด ไม่ขยับตัว

พอเห็นภาพนี้แล้วก็รู้สึกหวาดกลัวเฉินจิ้นอยู่ภายในใจ

เฉินจิ้น

พลังที่น่ากลัว

ลงมืออย่างเหี้ยมโหด

ไม่ยึดครรลองคลองธรรม

นี่คือ ปีศาจ อย่างไม่ต้องสงสัย

ในที่สุดสายตาเฉินจิ้นก็หันมาทางเขา

ไอ้เหอสามตัวสั่นไปทั้งร่าง จากนั้นจึงรีบตัดสินใจทำอะไรสักอย่าง

เขาคุกเข่าข้างเดียวตรงหน้าเฉินจิ้นพร้อมพูดด้วยเสียงสั่นๆ “ไอ้เหอสาม ยินยอมรับใช้นายท่าน!”

ค่ำคืนนี้ทายาทตระกูลเหอทั้งหมดถูกทำลายล้าง!

วันที่สองข่าวตระกูลเหอแพร่สะพัดออกไป ทำให้เกิดการสั่นสะเทือนไปทั่วเจียงโจว

------------