จุติใหม่มหาเทพตี้เทียน นิยาย บท 119

ภายในสถานที่ทดสอบของนิกายจูเซียน

บานประตูสีทองค่อยๆสลายเป็นละอองแสงอย่างช้าๆ ร่างของเหยียนซืออู่ก็ปรากฏแทนตำแหน่งของประตูบานนั้น ตามตัวของเขามีบาดแผลเลือดออกอยู่เล็กน้อย

“ เสียใจด้วย…เธอไม่ผ่านการทดสอบ ”

!!

คำพูดหยวนตี้สร้างความตกใจให้พวกจ้าวเทียนทุกคน ฝีมือของเหยียนซืออู่นั้นทุกคนต่างก็รู้ดี ทั้งยังมีเคล็ดวิชาเทวะอีกด้วย แล้วจะไม่ผ่านการทดสอบได้อย่างไร

“ ท่านตา…เกิดอะไรขึ้น ” จ้าวเทียนถามขึ้นด้วยความสงสัย

เหยียนซืออู่หันไปมองหยวนตี้เล็กน้อย เมื่ออีกฝ่ายพยักหน้าอนุญาตเขาจึงเล่าออกมา

“ ตาพ่ายแพ้ต่อจิตมารของตัวเอง…ในการทดสอบด่านที่สี่” เหยียนซืออู่พูดออกมาด้วยความผิดหวัง

หลังจากนั้นเขาก็อธิบายรายละเอียดการทดสอบให้ทุกคนฟัง ซึ่งในสองด่านแรก ก็เหมือนกับที่จ้าวเทียนเจอมา เขาสามารถผ่านมาได้อย่างไม่ยากเย็น

ส่วนด่านที่สามจะเป็นการทดสอบด้านไหวพริบการตัดสินใจ ด้วยการจำลองสถานการณ์ในอดีต ทำให้ต้องใช้เวลานาน แต่เหยียนซืออู่ก็สามารถผ่านมันมาได้

แต่ในด่านที่สี่นั้น เป็นการต่อสู้กับจิตมารของตัวเอง ซึ่งบททดสอบได้แปลงกายเป็นลูกสาวของเขาเอง ทำให้ต้องพ่ายแพ้ในที่สุด

ในช่วงชีวิตของเหยียนซืออู่ที่ผ่านมานั้น เขารู้สึกผิดต่อลูกสาวที่สุด ตั้งแต่ภรรยาของเขาตายไป ลูกสาวก็เป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจมาโดยตลอด

แต่ภายหลังเขากลับวุ่นวายอยู่แต่สำนัก จนละเลยลูกสาวไป สุดท้ายแล้วก็เกิดเหตุเมื่อ 8 ปีก่อนขึ้น ทำให้ตอนนี้เขาไม่อาจรู้ได้เลยว่าลูกสาวยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ ในใจของเขาเองก็กังวลกับเรื่องนี้ทุกเวลา

ในการต่อสู้กับจิตมารที่พลังเท่าเทียมกันทุกอย่าง การลังเลเพียงเสี้ยววินาทีก็สามารถตัดสินผลแพ้ชนะได้เลย

เมื่อได้ยินรายละเอียดการทดสอบ จ้าวเทียนก็มีแววตาจริงจังขึ้น ในใจเขาครุ่นคิดถึงเหตุการณ์ในอดีต

‘ ฉันจำได้ว่าในชาติที่แล้วตอนจะบรรลุขอบเขตเทพโลกา ก็ต้องกำจัดจิตมารของตัวเอง การทดสอบนี้จัดว่ายากเป็นอย่างมาก ’

‘ ไม่แน่ว่า…ตอนจะบรรลุขอบเขตเซียนทิพย์ก็คงเหมือนกัน คงต้องเตรียมตัวเอาไว้ตั้งแต่เนิ่นๆจะดีกว่า ’

ผ่านไปไม่นาน

พวกจ้าวเทียนก็บอกลาหยวนตี้ แล้วออกมาจากคลังสมบัติลับ วันนี้การเดินทางมาที่นี่ของพวกเขาถือว่าได้ผลตอบรับดีมาก ทั้งอาวุธ สมุนไพร และคัมภีร์จำนวนมาก อีกทั้งยังได้ข้อมูลที่สำคัญมาอีกด้วย

ในขณะที่จ้าวเทียวก้าวเท้าออกมาจากมิติลับนั้น โทรศัพท์ของเขาก็ส่งสัญญาณแจ้งเตือนมาไม่หยุด

หืม

‘ เกิดอะไรขึ้น…ใครโทรมาหลายสายขนาดนี้ ’

“ (11) สายไม่ได้รับ เฉินจิ้ง ”

!!

จ้าวเทียนรีบโทรกลับไปทันที หลังจากคุยไปประมาณสิบนาที ทำให้เขาพอจะเข้าใจปัญหาที่เกิดขึ้นในที่สุด

‘ ข้อมูลลับของหน่วยรบพิเศษผิดพลาดไปเยอะมาก…ฉันไม่คิดว่าปีศาจสาวพวกนั้นจะสร้างขุมกำลังขึ้นมาได้ใหญ่โตขนาดนี้ ’

‘ โชคดีที่ศิษย์พี่หญิงได้จัดการปัญหาเบื้องต้นให้แล้ว กลับไปฉันต้องเอาเรื่องนี้เข้าที่ประชุมกับผู้อาวุโสต้วนมู่อีกครั้ง ’

“ พวกเรา…กลับกันเถอะ ” จ้าวเทียนหันไปบอกกับทุกคน

ย้อนกลับไปประมาณ 1 ชั่วโมงก่อน

ณ ทะเลสาบมรกต เหนือขึ้นไปบนท้องฟ้าเกือบหมื่นเมตร ชายชราชุดขาวยืนอยู่บนก้อนเมฆอย่างใช้ความคิด ด้านหน้าเขามีแผนผังแปดทิศหมุนทวนเข็มอย่างรวดเร็ว

ชายชราผู้นี้ก็คือ เทพมังกรอ๋าวเฟิง เขาได้มาถึงสถานที่แห่งนี้นานแล้ว แต่เหตุผลที่ยังไม่ได้ลงไปเพราะ เขาสัมผัสได้ว่ามียอดฝีมือระดับสูงสุดถึงสามคนเฝ้าอยู่ แม้ว่าเขาจะมั่นใจในฝีมือของตัวเองว่าสามารถเอาชนะพวกนั้นได้

แต่เขาก็ไม่ต้องการเปิดเผยพลังของตัวเอง อีกอย่างการเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องบุญคุณความแค้นของมนุษย์มันผิดหลักการของเขา

‘ ตอนนี้ยอดฝีมือสามคนนั้นออกไปแล้ว…เหลือแต่ตัวผู้ที่รู้ศาสตร์ทำนายเพียงคนเดียว แม้ว่าอีกฝ่ายจะใช้อำพรางสวรรค์ทำให้ฉันไม่รู้ตัวตน แต่การบอกสถานที่ให้ฉันรู้นั้นถือว่าพลาดมหันต์ ’

‘ ในอาณาเขตร้อยกิโลเมตรรอบพื้นที่ตรงนี้…ไม่มีใครซ่อนตัวจากฉันได้เด็ดขาด ’

!!

ตรงนั้น!

เพียงพริบตาเดียว ร่างของอ๋าวเฟิงก็มาปรากฏตัวอยู่ในห้องทำงานของจ้าวเทียน โดยที่พวกบอดี้การ์ดที่ยืนอยู่ด้านนอกไม่ได้รู้สึกตัวแม้แต่น้อย

หลังจากที่หลินซูซินพาไป๋ซู่เจินและซูต๋าจี่ออกไปแล้ว ในทะเลสาบมรกตตอนนี้ ก็เหลือเพียงโม่ซินหยานที่มีพลังต่อสู้ทัดเทียมกับขอบเขตเซียน

แต่เนื่องจากเธอถูกจัดเป็นมนุษย์กลายพันธุ์ ไม่ได้ฝึกฝนสัมผัสวิญญาณมาก่อน จึงไม่รู้ถึงตัวตนของอ๋าวเฟิง

ภาพที่อ๋าวเฟิงมองเห็นในตอนนี้คือมีช่องว่างมิติที่ถูกบิดเบือนอยู่ตรงด้านหลังชั้นหนังสือขนาดใหญ่ นอกจากนี้ยังสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่คุ้นเคยอีกด้วย

‘ ที่แท้ก็หลบอยู่ตรงนี้เอง…อีกฝ่ายน่าจะรู้ตัวแล้ว แต่ก็แค่นั้นแหละ ’

หลังจากเตรียมตัวอีกเล็กน้อย เขาก็สลายเขตแดนผนึกทั้งหมด แล้วเดินเข้าประตูมิติไป ในเมื่ออีกฝ่ายเป็นคนวางแผนล่อให้เขาออกมา ย่อมไม่คิดหลบหนีแน่นอน

ภาพทุ่งดอกไม้และสิ่งปลูกสร้างด้านในช่องว่างมิติ ไม่ได้สร้างความแปลกใจให้อ๋าวเฟิงนัก เพราะเขาเองก็ทำได้เช่นกัน

หลังจากที่เดินมานั่งลงตรงโต๊ะน้ำชา ที่หลินซินเยว่จัดเตรียมเอาไว้ อ๋าวเฟิงก็สังเกตหญิงงามที่นั่งอยู่ตรงหน้าด้วยดวงตาที่เปล่งแสงสีขาวจางๆออกมา

“ ร่างจำแลง…ที่สร้างจากเสี้ยวดวงวิญญาณงั้นเหรอ ดูจากกระแสพลังในร่าง คงจะอยู่ในขอบเขตเทพโลกา ”

“ ใช่แล้ว…คุณเองก็เป็นร่างจำแลงเหมือนกันสินะ ถ้าฉันคำนวณไม่ผิดคุณสามารถดึงดูดพลังจากร่างต้นมาได้ตลอดเวลา ”

“ พลังที่คุณสำแดงออกมาได้ในพื้นที่ปิดกั้น ก็คงจะประมาณขอบเขตเทพโลกาเช่นกัน ”หลินซินเยว่พูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม เธอเองก็มองตัวตนของอ๋าวเฟิงออกเช่นกัน

“ เอาล่ะ…บอกจุดประสงค์มาได้แล้ว ทำไมถึงใช้ศาสตร์ทำนายกับฉัน ทั้งที่พวกเราไม่ได้เรื่องขัดใจกันมาก่อน ” อ๋าวเฟิงเปิดประเด็นอย่างจริงจัง

แม้ว่าเขาจะมีบุคลิกเป็นมิตรที่สุดในบรรดาร่างแยกดวงวิญญาณทั้ง 9 ตัว แต่การกระทำของหญิงสาวตรงหน้ามันทำให้เขาโมโหมาก ถ้าอีกฝ่ายไม่ให้เหตุผลที่ดีพอ คงได้ต่อสู้กันแน่

แต่ผ่านไปครู่หนึ่ง หลินซินเยว่ก็ไม่ได้ตอบอะไรออกมา

แถมเธอยังยกแก้วน้ำชาขึ้นมาจิบเล็กน้อยอย่างสบายใจ แม้ว่าสีหน้าและท่าทีของเธอทำให้อ๋าวเฟิงรู้สึกแปลกๆ

แต่เขาเองก็ไม่ได้หวาดกลัวแม้แต่น้อย เพราะหากอยู่ในขอบเขตเดียวกัน เผ่าพันธุ์มังกรจะแข็งแกร่งกว่ามนุษย์มากนัก

ทันใดนั้นเอง

ครืนนน!

ช่องว่างมิติทั้งหมดก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง จากนั้นทุ่งดอกไม้และตัวตึกที่เห็นในตอนแรกก็สลายกลายเป็นละอองแสง รวมทั้งประตูที่อ๋าวเฟิงใช้เข้ามาก็หายไปด้วย

วิ้งง!

ตรงพื้นใต้โต๊ะน้ำชา ถูกวาดเป็นเขตอาคมขนาดเล็กทับซ้อนกันอย่างหนาแน่น มันถูกแอบซ่อนเอาไว้ไม่ให้ใครสังเกตเห็น

!!

“ นี่มัน…อาคมเคลื่อนย้ายมิติ ! ” อ๋าวเฟิงลุกขึ้นร้องออกมาด้วยความตกใจ พลังของเขาระเบิดออกมาอย่างรุนแรง เพื่อที่จะลงมือขัดขวางเอาไว้

แต่มันก็สายไป…

แวบบ

แสงสีขาวได้สว่างจ้าขึ้น จากนั้นทุกสิ่งทุกอย่างทั้งหมดก็หายไป ตอนนี้ห้องลับหลังชั้นหนังสือได้ถูกย้ายไปที่อื่นแล้ว