ชายาบุปผาซ่อนพิษ นิยาย บท 5

องครักษ์หยุนชวนที่ยืนอยู่ด้านข้างคุณชายชุดขาวอดไม่ได้ที่จะแอบมอง “คุณชายไม่เป็นอะไรแล้วจริงหรือขอรับ”

ฟู่ลั่วเฉินเหลือบตาขึ้นมองช้าๆ “ไม่ได้เป็นอะไร”

“แต่ว่าที่คอของคุณชาย ผมจำได้ว่าหลังจากที่เสิ่นเยว่หักหลังคุณชายแล้ว นางแค่วางยา แต่ไม่ได้แทงคุณชาย? แล้วรอยเลือดนั่น......”

“โดนแมวข่วนน่ะ”

องครักษ์หยุนซวนอดไม่ได้ที่จะแอบเบะปาก แมวตัวนี้ก็ดุเสียเหลือเกินนะ!

“เรื่องที่ให้เจ้าไปสืบ สืบได้ความมาหรือยัง เรือนที่ข้าหนีออกมาเป็นของใคร”

ฟู่ลั่วเฉินเอ่ยปากถาม หลังจากที่เขาออกจากเรือนนั้นมาแล้ว ยิ่งเขาคิดเขาก็ยิ่งรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้องนัก เขาถูกคนใช้เป็นเครื่องมือใช่หรือไม่ หลังจากหลอกใช้แล้วไม่พอ แม่นางคนนั้นยังคิดจะฆ่าเขาอีกด้วย

“ข้าน้อยสืบแล้วขอรับ เป็นเรือนที่เกาหวูซื้อเอาไว้......” หยุนซวนเอ่ย เสียงอึกทึกด้านล่างยิ่งดังขึ้นเรื่อยๆ เขาอดไม่ได้ที่ยื่นหน้ามองลงไป “คุณชาย คุณหนูตระกูลเฟิงคนนั้น ดูคล้ายจะเป็นลูกสาวของเฟิงหลิงนะขอรับ”

“อืม”

“ท่านไม่ได้กำลังสืบเรื่องของเฟิงหลิงอยู่หรือ แล้วท่านจะไม่สนใจลูกสาวของเขาหน่อยหรือขอรับ” องครักษ์หยุนซวนเอ่ยปากถาม

“เกี่ยวอะไรกับข้าด้วย?”

เมื่อเห็นว่าคุณชายมีท่าทางไม่สนใจจริงๆ องครักษ์หยุนซวนจึงพิงหน้าต่างแล้วมองลงไปด้านล่าง “คุณชายขอรับ คุณหนูตระกูลเฟิงนางนี้หน้าตาสวยใช้ได้เลยนะขอรับ”

“ถ้าเจ้าว่างมาก ก็ไปสืบที่มาที่ไปของสมุดบัญชีเล่มนั้นซะ อย่ามัวแต่ใส่ใจคนที่ไม่มีประโยชน์อยู่เช่นนี้”

เฟิงฉิ้นหว่าน ลูกสาวคนเดียวของเฟิงหลิง เขาสืบเรื่องนี้ไว้ตั้งนานแล้ว ก็แค่คนคนหนึ่งที่ไม่มีใครรู้จักก็เท่านั้น แถมยังโง่หลงเชื่อคนเลวอีก ไม่แปลกที่จะถูกคนเลวแบบนั้นล่อลวงไป

“......ขอรับ”

ด้านล่างโรงเตี๊ยม เฟิงฉิ้นหว่านกำลังก้มหน้างุด นางไม่สนใจเสียงก่นด่าวิพากษ์วิจารณ์รอบด้าน นางกำลังคิดทบทวนแผนการของตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า พยายามอย่างยิ่งให้ทุกอย่างออกมาอย่างไร้ข้อผิดพลาด

ไม่นานนักก็มาถึงที่ว่าการอำเภอ เมื่อเกาหนานรายงานเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นจบแล้ว ก็ให้บ่าวรับใช้นำหนังสือคำร้องไปยื่น

เฟิงฉิ้นหว่านเหลือบตาขึ้น ริมฝีปากของนางปรากฏรอยยิ้มเย็นๆ ไม่สนใจความเป็นตายของเกาหวู แต่รีบพานางมาที่ที่ว่าการอำเภอก่อน แม้กระทั่งหนังสือคำร้องยังเตรียมมาเรียบร้อยแล้ว ไม่เสียแรงที่เป็นสุนัขจิ้งจอกจริงๆ เพราะมีความเลือดเย็นอยู่ในกระดูก

แต่ก็ไม่แปลก เพราะในสายตาของเกาหนานนั้น เกาหวูเป็นแค่ลูกอนุเสเพล จะไปสู้กับกิจการใหญ่โตของตระกูลเฟิงได้อย่างไร เขาทำทุกอย่างได้เพื่อให้ตระกูลเการุ่งเรือง และได้ส่งลูกสาวหกถึงเจ็ดคนออกไปเพื่อช่วยเชื่อมความสัมพันธ์แล้ว

ยิ่งไปกว่านั้น ตระกูลเกายังมีแผนการที่ชั่วร้ายยิ่งกว่านั้น

นายอำเภอจ้าวยี่มาถึงอย่างรวดเร็ว คนทั้งหมดจึงเข้าไปด้านในศาล

“เกาหนาน ท่านกลับไปดูแลลูกชายของท่านก่อนเถิด เมื่อเฟิงฉิ้นหว่านได้สติแล้วค่อยเรียกเจ้ามาสอบคดีใหม่อีกที”

“ขอรับ” เกาหนานไม่พอใจนัก แต่ไม่สามารถคัดค้านอะไรนายอำเภอจ้าวยี่ได้

กิจการขนาดใหญ่จำนวนมากต้องมีความสัมพันธ์กับทางการเอาไว้ไม่มากก็น้อย ทว่าจ้าวยี่ผู้นี้กลับเป็นคนดื้อด้าน เขาพยายามเชื่อมสัมพันธ์ทั้งที่ลับและที่แจ้งหลายครั้ง และพยายามติดสินบนมากมาย แต่ก็ไม่สามารถเปิดประตูบานนั้นของเขาได้

เฟิงฉิ้นหว่านถูกลากตัวเข้าไปขังไว้ในคุก ขณะที่เจ้าพนักงานกำลังจะออกไป นางกลับลืมตาขึ้นทันที “ท่านพลตระเวน ข้ามีเรื่องอยากพบใต้เท้าจ้าว”

เมื่อเห็นเฟิงฉิ้นหว่านตื่นขึ้นมากะทันหันเช่นนี้ เจ้าพนักงานต่างพากันตกใจ

จากนั้นจึงกล่าวอย่างไม่ค่อยพอใจนักว่า “ขอพบอะไรกันเล่า ใต้เท้าไม่ใช่คนที่เจ้าอยากจะขอพบเมื่อไหร่ก็ได้นะ”

แอบมีความสัมพันธ์ชู้สาวกับชายในช่วงไว้ทุกข์ แค่นี้ยังหน้าไม่อายไม่พอหรือ

เฟิงฉิ้นหว่านลุกขึ้นอย่างยากลำบาก นางเจ็บบาดแผลที่มืออย่างมาก “ข้ารู้ว่าของที่ใต้เท้าจ้าวกำลังหาอยู่ที่ใด!”

หลิวฉู่โจ้ที่เดินรั้งท้ายเพื่อทำหน้าที่เป็นผู้ดูลาดเลา เมื่อได้ยินเฟิงฉิ้นหว่านพูดเช่นนี้ เขาจึงหยุดฝีเท้าลงทันที

“เจ้าว่าอะไรนะ”