ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 697

ตอนที่697ความโลภ

ขอแค่องค์หญิงเวินซือไม่ยอมแพ้หลี่เฉินเย่นก็อาจจะเกิดเรื่อง

เป็นหญิงสาวคนนั้นที่มีหน้าคล้ายชูเชี่ยพยายามเข้าใกล้หลี่เฉินเย่นหลายครั้งแต่ก็ไม่ได้ผลใช้โอกาสเต้นรำในการเข้าใกล้เขาใช้ผงที่สามารถทำให้คนรักหลงนางได้สาดเข้าไปในตัวของหลี่เฉินเย่น

หญิงสาวทำสำเร็จก็ยังคงยืนเต้นรำตอ่หน้าหลี่เฉินเย่นนางพยายามแสดงสารีระตัวเองออกมาให้มากท่สุดใช้สายตาที่เจ้าเล่ห์แหลมคมมองดูหลี่เฉินเย่น

หลี่เฉินเย่นไม่คิดอะไรแต่ไม่คิดว่าพอจะออกไปก็รู้สึกเวียนหัวความรู้สึกนี้เขาคุ้นเคยมาก

สองปีก่อนตัวเองก็เป็นเช่นนี้เลยโดนเหลียงเฟยวายาจากนั้นชูเชี่ยก็เข้ามา

นั้นเป็นอารมณ์ร้อนที่เขาเฝ้ารอมานานห้าปีพอมาวันนี้กเป็นความทรงจำที่สวยงาม

แต่ตอนนี้ตรงหน้าไม่มีชูเชี่ยมีแต่หญิงสาวที่หน้าตาคล้ายชูเชี่ยท่าทางที่ยั่วยวนสีหน้าที่มองดูตัวเองอย่างอ่อนโยน

“ชูเชี่ย”หลี่เฉินเย่นตะโกนไปมือก็ส่งไปตรงหน้านั้นเป็นใบหน้าที่เขาคุ้นเคยตอนนี้เขาแค่อยากจะจับดู

ยาพิษของหญิงสาวที่มีหน้าคล้ายชูเชี่ยยาของนางออกฤทธิ์มากชายที่ไม่แม้แต่ชายตามองนางตอนนี้กลับหลงไหลนางเข้าอย่างจังนางอดหัวเราะไม่ได้

หลี่เฉินเย่นคิดว่าตัวเองกำลังฝันอยู่ก็เหมือนกับตอนนั้นตอนที่ชูเชี่ยปรากฏขึ้นตรงหน้าเขาเขายิ้มและสัมผัสใบหน้าชูเชี่ยอย่างอ่อนโยนแต่ความอบอุ่นการสัมผัสนั้นไม่ใช่สิ่งที่เขาคุ้นเคยเขารีบตื่นขึ้นมาทันที

เพราะใบหน้าของชูเชี่ยเขาเกือบจะพลาดอีกครั้งแล้ว……

“ไสหัวออกไป”หลี่เฉินเย่นตะโกนสุดเสียงสายตามีแต่ความโกรธที่จริงเขาอยากจะฆ่าผู้หญิงคนนี้เลยด้วยซ้ำแต่นางมีใบหน้าของชูเชี่ยอยู่แม้จะรู้ว่าใบหน้านั้นเป็นของปลอมเขาก็ฆ่าไม่ลง

ก็เหมือนตอนนี้ให้เขาได้เห็นทุกวันได้คลายความคิดถึงลงบ้างก็ดีมากแล้ว

“ฝ่าบาทหม่อมฉันอยากดูแลถวายกายให้ฝ่าบาทหม่อมฉันรักฝ่าบาทมากนะเพคะหม่อมฉันก็สามารถทำเพื่อฝ่าบาทได้ทุกอย่างเพคะ”หญิงคนนั้นกำลังรอหลี่เฉินเย่นหลงไหลนางให้ถึงที่สุดแต่ไม่คิดว่าเขากลับพูดจาเย็นชาเช่นนั้นออกมานางก็รีบพูดอย่างไม่พอใจขึ้นมา

นางมีใบหน้าที่คล้ายชูเชี่ยและก็รักเขามากขอแค่เขาให้โอกาสนางสักครั้งให้นางได้เป็นสนมหรือฮองเฮาของเขาก็ได้

นางแค่ขาดโอกาสเท่านั้นเอง

“ชูเชี่ยไม่เคยใช้วิธีการนี้”หลี่เฉินเย่นพูดประชดเขาโง่เสียจริงทั้งที่รู้ว่านางไม่ใช่ชูเชี่ยแต่กลับรักษาใบหน้านี้ไว้แต่ไม่ลืมว่านอกจากชูเชี่ยทุกคนก็อยากหวังผลประโยชน์จากเขากันทั้งนั้นเช่นเงินทองอำนาจและตำแหน่ง

“ถ้าฝ่าบาทรักหม่อมฉันจริงชอบหม่อมฉันหม่อมฉันก็ไม่ใช้วิธีการนี้ต่อฝ่าบาทหรอเพคะฝ่าบาทวันนี้ให้หม่อมฉันดูแลปรนนิบัติท่านเถอะหม่อมฉันจะดีต่อท่านจะดีต่อเด็กคนอื่นๆ”หญิงสาวพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่อ้อนวอนนางต้องการโอกาสเช่นนี้

“เจ้าโลภมากเสียจริงนะไม่คิดว่าเจ้าอยากได้ข้าและยังคิดอยากได้ลูกข้าอีก……”หลี่เฉินเย่นยิ้มหัวเราะอย่างประชดเขาคิดว่าถ้ากักหญิงคนนี้ไว้ในนี้นางก็จะอยู่เงียบๆถ้าตัวเองคิดถึงชูเชี่ยก็สามารถมาดูนางได้แต่กลับลืมไปว่าเขาเป็นตัวล่อและหญิงคนนี้ก็มีความโลภมาก

“ความโลภของหม่อมฉันมีเพียงอย่างเดียวคือต้องการให้ฝ่าบาทรักหม่อมฉันเหมือนกับที่หม่อมฉันรักฝ่าบาทหม่อมฉันรู้ว่าหม่อมฉันมีหน้าตาที่คล้ายกับคนที่ท่านรักแต่คนผู้นั้นตายไปแล้วท่านก็ควรจะรักษาคนตรงหน้าท่านไว้”หญิงสาวเดินเข้าไปใกล้คุกเข่าตรงหน้าหลี่เฉินเย่นใช้สองแขนโอบกอดขาหลี่เฉินเย่นไว้

ในใจของเขาไม่มีอะไรสำคัญเท่าสุขภาพร่างกายของเจ้านาย

“เสี่ยวลู่จือเอานางออกไปถ้าเจ้าไม่ทำตามเจ้าก็ออกไปด้วย”หลี่เฉินเย่นพยายามควบคุมสติเขาพูดกับลู่กงกงเสร็จจากนั้นก็เดินออกไปทันที

ตอนนี้มีแต่น้ำเย็นที่สามารถดับจิตใจที่เร่าร้อนได้……

“ฝ่าบาทหัวหน้าชูเชี่ยไม่อยู่แล้วท่านก็เตรียมตัวจะหลบองค์หญิงเวินซือก็อย่าลำบากเช่นนี้เลย”ลู่กงกงมองดูหลี่เฉินเย่นที่เดินออกไปน้ำตาก็ไหลตามลงมาด้วย

ก่อนหน้านั้นหัวหน้าชูเชี่ยตายไปแล้วฝ่าบาทก็ยังแต่งตั้งสนมแม้จะไม่รักไม่แตะเนื้อต้องตัวพวกนางก็ตาม

แต่พอหลังจากหัวหน้าชูเชี่ยตายไปฝ่าบาทกลับไม่สนใจหญิงอื่นอีกเลย……

ลู่กงกงรู้ว่าฝ่าบาทรอหัวหน้าชูเชี่ยกลับมาตลอดเขาไม่อยากมีหญิงอื่นให้หัวหน้าชูเชี่ยปวดหัวแต่หัวหน้าชูเชี่ยไม่อยู่แล้ว

พวกเขารู้กันหมดองค์หญิงเวินซือก็คือชูเชี่ยแต่องค์หญิงเวินซือกลับไม่ใยดีฝ่าบาทเลย

เหตุการณ์ก็ถูกกำหนดให้เป็นเช่นนี้แล้วจะลำบากอีกทำไมกัน?

คำพูดของลู่กงกงไม่ทำให้หลี่เฉินเย่นสะทกสะท้านเขาออกไปจริงๆเหลือแต่หญิงสาวที่ยืนนิ่งแต่จิตใจร้อนลนนางทำสายตาอ้อนวอนพูดกับลู่กงกงว่า:“กงกงข้าแค่อยากดูแลฝ่าบาทดีๆข้าก็รู้สึกว่าฝ่าบาททรงเหนื่อยฝ่าบาทควรจะมีผู้หญิงเคียงข้างกายบ้างข้า……”