สาวใช้คุกเข่าลงไปบนพื้นและกล่าวอ้อนวอน: “ข้าน้อยอยากจะขอร้องให้คุณหนูเซี่ยช่วยรักษาโรคให้กับข้าน้อย”
เซี่ยจินอานปวดหัวเล็กน้อย รักษาโรคก็รักษาโรคสิ คุกเข่าทำไมกัน!
“ลุกขึ้นแล้วค่อยพูด” เซี่ยจินอานกล่าว
ใครจะคิดว่าสาวใช้จะส่ายหน้าแล้วกล่าวว่า: “ก่อนหน้านี้ข้าน้อยปฏิเสธเจตนาดีของคุณหนูเซี่ย ข้าน้อยมีความผิด”
เซี่ยจินอานกล่าวว่า: “นั่นเป็นอิสระในการเลือกหมอรักษาโรคของเจ้า เจ้าไม่ได้มีความผิด ลุกขึ้นมาเถอะ ข้าไม่ชอบให้คนอื่นคุกเข่า”
สาวใช้ได้ยินว่าเซี่ยจินอานไม่ชอบให้คนอื่นคุกเข่า ดังนั้นจึงรีบลุกขึ้นมาทันที มองดูเซี่ยจินอานด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง
เซี่ยจินอานกล่าวกับซูหยาวว่า: “เจ้าช่วยนำกระดาษหมึก พู่กันและหินหมึกมาให้ข้าหน่อย”
“ค่ะ” ซูหยาวกล่าวพร้อมกับพยักหน้า จากนั้นก็เดินออกไป
หลังจากที่เซี่ยจินอานมองดูซูหยาวจากไปแล้ว ก็กล่าวกับสาวใช้ว่า: “ครั้งก่อนข้าเคยบอกกับเจ้าแล้ว ว่าเจ้าเป็นภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำ ในเวลาปกติให้พกลูกอมติดตัวเอาไว้บ้าง ในตอนที่รู้สึกวิงเวียนศีรษะก็เอาออกมากิน อีกสักครู่ข้าจะเขียนใบสั่งยาให้เจ้า เจ้าค่อยไปซื้อยามาปรับความสมดุลของร่างกาย”
“ค่ะ” สาวใช้กล่าวอย่างตื่นเต้น
ครั้งที่แล้วเซี่ยจินอานรักษาโรคให้นางด้วยความหวังดี แต่นางกลับปฏิเสธไม่เชื่อนางพร้อมกันกับพวกที่เหน็บแนมนางพวกนั้น
เดิมทีนึกว่านางจะโกรธ ไม่รักษาโรคให้นาง แต่คิดไม่ถึงว่านางจะตอบตกลง
คุณหนูเซี่ยคนนี้ช่างเป็นคนดีจริงๆ
ไม่ช้าซูหยาวก็นำกระดาษหมึกพู่กันและหินหมึกกลับเข้ามา เซี่ยจินอานยกพู่กันขึ้นเขียนใบสั่งยาแล้วยื่นให้สาวใช้ สาวใช้ได้รับใบสั่งยาก็จากไปอย่างมีความสุข
และเวลานี้ซูหลานที่สะกดรอยตามหวงอานไปตลอดทางก็กลับมาแล้วเช่นกัน เข้ามาในห้องโถงด้านหน้าโดยตรง กล่าวด้วยน้ำเสียงรีบเร่ง: “คุณหนูเซี่ย ข้าตามหวงอานไปตลอดทาง สุดท้ายหวงอานออกไปจากจวน จากนั้นข้าก็แอบกระโดดกำแพงตามออกไป พบว่าหวงอานไปพบกับผู้หญิงคนหนึ่ง”
เซี่ยจินอานเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ถามต่อว่า: “เจ้าได้ยินชัดเจนไหมว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร?”
ซูหลานส่ายหน้า: “ข้าไม่กล้าเข้าไปใกล้มากจนเกินไป ไม่ได้ยินว่าพวกเขาสองคนคุยอะไรกัน แต่ว่าพฤติกรรมของทั้งสองใกล้ชิดสนิทสนม มีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดา”
เซี่ยจินอานก้มหน้าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ในใจมีข้อสันนิษฐานแล้ว
“พวกเจ้าคอยจับตาดูต่อไป ข้าจะไปหาพ่อบ้านอีกรอบหนึ่ง” เซี่ยจินอานกล่าว
เซี่ยจินอานเข้ามาถึงในลานของพ่อบ้านอีกครั้ง แจ้งเจตนาที่มาให้กับพ่อบ้าน พ่อบ้านก็ตอบตกลงอย่างง่ายดาย ส่งแฟ้มข้อมูลของคนทางฝั่งห้องครัวด้านหลังมาให้กับเซี่ยจินอานโดยตรง
เซี่ยจินอานตรวจดูข้อมูลของฉินซิ่วเซียง ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลของนางซับซ้อน มีทั้งสามีและลูก พ่อแม่ก็ยังมีชีวิตอยู่ ในเวลาปกติก็อาศัยอยู่นอกจวน
นี่ถ้าหากจะดำเนินการตรวจสอบฉินซิ่วเซียง ก็ค่อนข้างยุ่งยากอยู่ไม่น้อย
เซี่ยจินอานคิดไปคิดมาก็ตัดสินใจตรวจสอบทางด้านหวงอานก่อนดีกว่า ส่วนทางด้านฉินซิ่วเซียงก็รอให้นางเปิดเผยพิรุธออกมาเอง
หลังจากที่เซี่ยจินอานกล่าวคำอำลากับทางด้านพ่อบ้านเสร็จ ท้องฟ้าก็มืดลงแล้ว ตอนกลางวันท้องฟ้าปลอดโปร่ง ตอนนี้ก็มีพระจันทร์ปรากฏขึ้นมาแล้ว
พระจันทร์ครึ่งเสี้ยวลอยอยู่บนท้องฟ้า ดวงดาวที่บางตาเรืองแสงอยู่จางๆ
เซี่ยจินอานปีนขึ้นไปบนหลังคา มองดูพระจันทร์เงียบๆ สายลมเย็นๆพัดมากระทบตัว ทำให้นางอดที่จะหดตัวลงไม่ได้ กอดแขนเอาไว้แน่น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาหมอเซี่ยจินอาน
น่าติดตาอ่าน แต่ตอนหลัง จบคือจบ ขอขอบคุณที่สรุปให้...
ทุกคนไม่ต้องเสียอารมณ์ที่ตัดจบแบบนี้เข้าไปดูเรื่องนี้ในแอปเสียตังค์แล้ว...ตัดจบแบบนี้เหมือนกัน...
เรื่องนี้สนุกมากก ทั้งความฟิน ตลก ไม่ปวดตับ แต่เสียตรงที่ตอนจบ ตัดจบง่ายไป ยังมีหลายอย่างที่ไม่กระจ่าง 1. พระเอกหน้าเป็นยังไง? ทำไมต้องใส่หน้ากากตลอดเวลา หน้าตาไม่ดี? เป็นแผลเป็นบนใบหน้า? หรือเกิดจากปมอะไร 2. ครอบครัวของเซี่ยจินอาน น่าจะมีบรรยายต่ออีกหน่อย สมควรได้รับกรรมมากกว่านี้ 3. เสิ่นหลีซู องค์หญิง และหมอผู้หญิงที่ชอบพระเอก ควรบรรยายว่าจะมีจุดจบเป็นแบบไหน 4. จุดจบของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน...
กำลังลุ้นอยู่ดีๆ ตัดจบจนปวดใจ แต่ก็ขอบคุณที่แปลให้อ่านนะคะ...
จบแบบรีบไปหน่อยเลยหรือเปล่า....สุกมาตั้งแต่ต้น..น่าจะแปลข้ามฟากไปเลยอ่ะ...
เป็นเรื่องที่สนุก เนื้อเรื่องตลก น่ารักดี แต่ตอนจบคือหักมุมจบแบบง่ายเกินไปหน่อยนะคะ...