ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 150

"ทำไมข้าจะต้องตอบตกลงด้วย?" หยุนฝู้เฉินถามกลับ

สอนผู้ชายซื่อบื้อจีบผู้หญิงอย่างไร ปลูกต้นรักอย่างไรเป็นโครงการที่ยิ่งใหญ่มาก ดังนั้นเซี่ยจินอานจึงนั่งลงไปตำแหน่งด้านข้างของหยุนฝู้เฉินกล่าวเกลี้ยกล่อมด้วยความหวังดี: "การชอบใครสักคนท่านต้องรู้จักแสดงออกมา คุณหนูเสิ่นแสดงความสนใจในตัวท่านออกมาแล้ว ท่านก็ควรจะปล่อยให้มันเป็นไปตามสถานการณ์ เอาชนะใจให้ได้ในรวดเดียว!"

สายตาของหยุนฝู้เฉินหรี่ลงเล็กน้อย กล่าวด้วยเสียงเย็นชา: "ข้าชอบใคร?"

"เสิ่นหลีซูไง! ท่านไม่ต้องอายที่จะยอมรับหรอก ท่านเอาแต่คอยเก็บซ่อนเอาไว้เช่นนี้ไม่มีทางหาแฟนได้หรอก!"

สายตาของหยุนฝู้เฉินเย็นชาลงทันที "ดังนั้นเจ้าเลยกำลังจะสอนให้ข้าจีบเสิ่นหลีซู?"

"ก็ใช่น่ะสิ! รู้สึกว่าข้าดีมากเลยใช่ไหม!" เซี่ยจินอานกล่าวด้วยรอยยิ้ม ไม่ได้สังเกตเห็นแสงแห่งความอันตรายในดวงตาของหยุนฝู้เฉินเลยแม้แต่น้อย

และยังพูดเออเองอีกว่า: "น้ำเสียงที่ท่านคุยกับคุณหนูเสิ่นเย็นชาเกินไป น้ำเสียงท่านต้องอบอุ่นหน่อย จะเย็นชาตลอดไม่ได้ และอีกอย่าง ผู้หญิงต้องการให้ท่านคอยเอาอกเอาใจ นางให้ท่านทำอะไร ท่านก็ต้องทำอย่างนั้น เมื่อครู่นางชวนท่านไปเดินเล่น ถึงแม้ท่านจะมีธุระใหญ่หลวงอะไรก็ต้องยกเลิกแล้วไปกับนาง..."

"บูม!"

ถ้วยน้ำชาในมือของหยุนฝู้เฉินแตกไปในชั่วพริบตา ทำให้เซี่ยจินอานตกใจจนกลืนคำพูดที่กำลังจะพูดต่อลงไปในท้อง

เฮ้ย ถึงแม้ว่าจะรู้ตัวแล้วว่าตัวเองทำผิดไป ก็ไม่ควรจะเสียใจและขุ่นเคืองตัวเองขนาดนี้มั้ง...

เซี่ยจินอานมองดูมือของหยุนฝู้เฉินที่ถูกถ้วยชาที่แตกออกบาดจนเป็นแผล มีรอยเลือดเผยออกมาเล็กน้อยแล้ว จากนั้นก็รีบควักผ้าเช็ดหน้าออกมาจากอกทันที ต้องการจะทำแผลให้กับเขา

ใครจะรู้ว่ากลับถูกหยุนฝู้เฉินหลบออกไป กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา: "ไสหัวออกไป!"

เซี่ยจินอานตะลึงงันไป

อุตส่าห์สอนทักษะการจีบหญิงให้ท่านด้วยความหวังดี ท่านยังปฏิเสธที่จะรับน้ำใจอีก!

เซี่ยจินอานกล่าวด้วยความโกรธ: "ไสหัวออกไปก็ไสหัวออกไป ใครอยากจะสนใจท่านกัน!"

หยุนฝู้เฉินมองดูแผ่นหลังของเซี่ยจินอาน ดวงตาเย็นยะเยือก ความกดอากาศบริเวณโดยรอบต่ำจนทำให้คนหายใจไม่ออก

กล่าวด้วยความตื่นเต้น: "คุณหนูเซี่ย เมื่อครู่ข้าได้ยินมาว่า สองคนที่เพิ่งเข้าจวนอ๋องมาเมื่อวานป่วย!"

เซี่ยจินอานได้ยินคำพูดการกระทำในมือก็หยุดลง ความมืดมนบนใบหน้าจางหายไปไม่น้อย กล่าวด้วยรอยยิ้ม: "ทำไมถึงป่วยได้?"

ซูหยาวอดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้ "ได้ยินว่าสองท่านนั้นอาหารเป็นพิษ ท้องเสียทั้งคู่ พ่อบ้านหาหมอมาให้พวกนาง หมอบอกว่าโรคนี้รักษาไม่ได้ ถ่ายไปสักสามวันก็หายแล้ว"

เซี่ยจินอานยิ้มที่มุมปาก ประสิทธิภาพในการทำงานของเทียนเฟิงสูงมากจริงๆ

แต่หลังจากที่ซูหยาวหัวเราะเสร็จแล้ว ก็อดที่จะมองเซี่ยจินอานครู่หนึ่งไม่ได้ นางยังไม่ลืมเรื่องที่เซี่ยจินอานวางยาหมอจวนก่อนหน้านี้ ครั้งนี้คาดว่าเซี่ยจินอานก็มีส่วนเช่นกัน

แต่ว่าคนพวกนี้ก็สมควรโดนจริงๆนั่นแหละ

เซี่ยจินอานอารมณ์ดีไม่น้อย ไม่อยากจะบดยาสมุนไพรระบายความโกรธแล้ว ดังนั้นจึงปรบมือแล้วกล่าวว่า: "ข้าออกไปดูหน่อย"