ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 153

นางเพียงแค่ทำผิดพลาดไปโดยไม่ได้ไตร่ตรองให้ดีเท่านั้นเอง!

เซี่ยจินอานยิ้มแล้วยิ้มอีก แล้วพูดว่า "จมูกของข้าไวต่อยาสมุนไพรเป็นอย่างมาก ในร่างกายของเจ้ามีพิษแปดชนิดซ่อนอยู่ ซึ่งน่าจะเป็นพิษที่เจ้าปรุงขึ้นมาเอง แต่ภายนอกไม่มีการหมุนเวียนเลย ดังนั้นข้าก็เลยไม่รู้เช่นกันว่ามันชื่อว่าอะไร! แต่ข้ารู้ยาพิษเหล่านี้มีผลกระทบอย่างไรบ้าง"

เจียงซือตะลึงงันไม่หยุด ผู้หญิงคนนี้นางได้กลิ่นมันได้อย่างไร!

แต่ทว่าเซี่ยจินอานไม่สนใจการแสดงออกทางสีหน้าของเจียงซือเลย นางจึงพูดต่อไปว่า "ในจำนวนนี้น่าจะเป็นผงสลายกระดูกที่ได้ปรับปรุงให้ร้ายแรงขึ้น ซึ่งวัตถุดิบสมุนไพรที่อยู่ในนี้แทบจะเป็นวัตถุดิบดั้งเดิมของผงสลายกระดูกทั้งสิ้น แต่จะเพิ่มพิษหางแมงป่องและพิษงูเห่า เจ้านี่มันช่างโหดเหี้ยมจริงๆเลยอ่ะ!"

ในเวลานั้นเองสีหน้าของเจียงซือก็กำลังจ้องมองเซี่ยจินอานราวกับมองดูสัตว์ประหลาดตัวหนึ่งอย่างไรอย่างนั้น!

ทำไมนางลองดมดูสักหน่อยก็สามารถเดาออกได้แล้วล่ะ! นางเป็นตัวประหลาดมาจากที่ไหนกันแน่!

ในขณะที่เซี่ยจินอานกำลังมองดูสีหน้าของเจียงซืออยู่นั้น นางก็รู้ว่าเป้าหมายของตัวเองได้บรรลุผลสำเร็จแล้ว หลังจากนั้นนางก็แกว่งข้อมือเล็กน้อย และเข็มเงินก็ได้ติดอยู่บนหลังของทั้งสองคนเสียแล้ว

ทั้งสองคนสะดุ้งตกใจและต้องการจะหลบหลีก แต่ทั่วทั้งร่างกายของพวกนางไม่มีเรี่ยวแรงเลย จึงไม่สามารถหลบได้เลย พวกนางจึงทำได้เพียงฝืนใจรับเข็มเล่มนี้เอาไว้ด้วยท่าทีที่แข็งกระด้าง

"เจ้าจะทำอะไรกันแน่?" เจียงยี่ซักถามด้วยน้ำเสียงโกรธเกรี้ยว จากนั้นก็คิดจะเอื้อมมือออกไปดึงเข็ม

"พวกเจ้าอย่าขยับเด็ดขาดนะ ถ้าเกิดเข็มนี้ตกลงไป พวกเจ้าจะท้องเดินแบบพุ่งกระฉูดขึ้นมาได้นะ" เซี่ยจินอานพูดอย่างสบายๆ "เข็มนี้ของข้ามีความตั้งใจดีที่จะช่วยให้พวกเจ้าระงับอาการท้องร่วงได้นะ"

อย่างไรเสียนางก็ไม่อยากให้สองคนนี้วิ่งเข้าไปในห้องน้ำตลอดการสนทนาเช่นกัน

ประโยคนี้สามารถหยุดการเคลื่อนไหวของทั้งสองคนได้สำเร็จ เจียงซือจึงสงบจิตใจให้สุขุมเยือกเย็น แล้วพูดออกไปว่า "เจ้ามีจุดประสงค์อะไร?"

"ข้าก็แค่อยากจะรักษาผู้ที่มีพรสวรรค์เอาไว้สักเล็กน้อย และต้องการจะคุยกับพวกเจ้าสักหน่อยเท่านั้นเอง" เซี่ยจินอานพูด

"เราไม่มีอะไรจะคุยกับเจ้า" เจียงยี่พูด

เซี่ยจินอานไม่แปลกใจกับคำตอบนี้เลย และเขาก็ไม่สนใจด้วย แต่กลับยิ้มและพูดว่า "ทำไม ฮ่องเต้ควรค่าที่พวกเจ้าจะทุ่มเทชีวิตทำทุกอย่างเพื่อเขาจริงๆน่ะหรือ?"

นางมองอะไรบางอย่างออกแล้ว

เซี่ยจินอานเลิกคิ้วแสร้งทำเป็นประหลาดใจและพูดว่า "พวกเจ้าไม่รู้หรอกหรือ? ว่าฝ่าบาทแอบวางยาพิษให้พวกเจ้า? นี่คือยารั้งชีวิตครึ่งเดือนเลยนะ! ว่ากันว่าในท้องตลาดยังไม่มียาแก้พิษเลย ทุกๆครึ่งเดือนพิษจะกำเริบหนึ่งครั้ง และทุกๆครั้งที่พิษกำเริบจะทำให้รู้สึกว่ามีชีวิตอยู่ไม่สู้ตายเลยล่ะ! แต่ข้าเห็นว่ายารั้งชีวิตครึ่งเดือนที่อยู่ในร่างกายพวกเจ้าทั้งสองคนมีร่องรอยของการที่เคยถูกยับยั้งด้วยยาด้วยนะ ข้าคิดว่านี่น่าจะเป็นวิธีการที่ฝ่าบาทควบคุมพวกเจ้ากระมัง"

พิษที่อยู่ในร่างกายของทั้งสองคนนี้ นางก็ดูออกแล้วตั้งแต่เมื่อวาน แต่ถึงอย่างไรก็เป็นฝ่ายศัตรู นางก็เลยไม่สนใจ

แต่ตอนนี้นางกลับมีจิตใจที่อยากรู้อยากเห็นต่อเจียงซือผู้นี้จริงๆ ถ้านางสามารถเอาเขามาทำงานให้ตัวเองได้ก็ไม่เลวเลยทีเดียว

นอกจากนี้ยารั้งชีวิตครึ่งเดือนนี้ก็ไม่ใช่ยาพิษที่ร้ายแรงอะไร พอระบบทำการตรวจวัดก็สามารถตรวจพบได้ และการแก้พิษก็สะดวกเช่นกัน สิ่งที่สำคัญที่สุดคือยังสามารถอัพเกรดระบบได้

ก็นับว่าเป็นการยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว

สีหน้าของเจียงซือกับเจียงยี่ทั้งสองคนนั้นไม่สามารถใช้คำว่าตกตะลึงและตื่นตระหนกตกใจมาบรรยายได้แล้ว

คิดไม่ถึงเลยว่าผู้หญิงคนนี้จะสามารถมองปราดเดียวก็เห็นพิษที่อยู่ในร่างกายของพวกนางทั้งสองคนอย่างทะลุปรุโปร่งได้!

แต่สีหน้าของพวกนางก็ยังมีความลังเลใจอยู่เล็กน้อย