ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 209

ทันใดนั้นขันทีและนางกำนัลที่คอยเดินตามหลังเซี่ยจินอานอยู่ก็ตัวสั่นเทาขึ้นมา

ช่างน่ากลัวเกินไปแล้ว ในชั่วเวลาเพียงแวบเดียวก็มีคนเสียชีวิตแล้วตั้งสองคน!

ไม่ผิด ในขณะที่พวกเขากำลังมองคนสองคนที่สลบลงกับพื้นอยู่นั้น ก็ยังนึกว่าพวกเขาได้ตายไปแล้วเสียอีก

พวกเขาตกใจกลัวจนไม่กล้าเปล่งเสียงห้ามปรามออกไป ดังนั้นพวกเขาจึงทำได้เพียงเฝ้าดูเซี่ยจินอานออกไปเท่านั้น

ส่วนขันทีที่มีความคิดเฉียบไวก็ได้ตรงไปรายงานต่อฮ่องเต้แล้ว!

พระราชวังในยามราตรีก็ครึกครื้นเป็นอย่างมากเช่นกัน ทว่านางไม่ได้ไปดูสามพระตำหนักหกหมู่เรือนของฮ่องเต้เลย แต่กลับไปที่พระราชอุทยาน ซึ่งมีดอกไม้และพืชนานาพันธุ์ที่ปลูกเอาไว้ทั้งสองข้างของเส้นทางเล็กๆที่คดเคี้ยววกวน

เซี่ยจินอานมองดูแล้วมองดูอีก พืชดอกเหล่านี้เป็นพืชดอกที่ล้ำค่าและมีชื่อเสียงเลื่องลือมาก แต่ก็ยังด้อยกว่าพืชดอกเหล่านั้นที่อยู่ในจวนเซ่อเจิ้งหวางเล็กน้อย พืชดอกเหล่านี้ล้วนเป็นออกดอกในฤดูใบไม้ร่วง แต่ก็ไม่มีสีสันที่เหี่ยวเฉาใดๆ มันมีชีวิตชีวาเป็นอย่างมาก และเปล่งระยิบระยับภายใต้ที่ท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาวในยามราตรี

นางเดินไปจนถึงข้างสระน้ำ ในขณะที่มองดูดวงดาวที่สะท้อนอยู่ในสระน้ำ นางก็รู้สึกละลานตาเป็นอย่างมาก ในบางครั้งบางคราวก็ยังมีปลาหลีฮื้อว่ายไปมาและกำลังเป่าฟองน้ำอยู่อย่างอิสรเสรี

มีขันทีและนางกำนัลจำนวนมากเดินผ่านนางไป และพวกเขาทุกคนต่างก็มองมาที่นางด้วยความสงสัยใคร่รู้ ส่วนคนที่รู้จักนางก็มีอาการหวาดผวาอยู่เล็กน้อย ขอดูสักหน่อยซิว่าประมุขของสำนักซื่ออิ่งผู้นี้หน้าตาเป็นอย่างไรกันแน่

ผู้ที่ไม่รู้จักก็จะทำสีหน้าอยากรู้อยากเห็น และต่างก็พากันคาดเดาว่านี่ใช่นางสนมที่ฝ่าบาทรับเข้ามาใหม่หรือไม่

เซี่ยจินอานเพิกเฉยต่อสายตาของพวกเขา หลังจากที่ชื่นชมจนเพียงพอแล้วนางก็ต้องการที่จะหันหลังและเดินจากไป แต่กลับมีเสียงที่ดูถูกเหยียดหยามดังขึ้นมา

"เจ้าก็คือเซี่ยจินอานใช่ไหม?"

หลังจากที่เซี่ยจินอานได้ยินเสียงนี้ นางก็เอียงศีรษะมองไปยังคนที่มาเล็กน้อย นางเห็นเพียงอีกฝ่ายกำลังมองนางอย่างละเอียดถี่ถ้วนด้วยสายตาที่ดูถูกเหยียดหยามเป็นอย่างยิ่ง

"เจ้าเป็นใครสำคัญไฉน?" พอนางมองปราดเดียวก็รู้ว่าท่าทางนี้ก็คือการมาหาเรื่อง นางจึงไม่จำเป็นต้องทำสีหน้าดีๆให้แก่นาง

หยุนฉีฝูถลึงตาทั้งสองข้างด้วยความโกรธ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เด็ดขาดว่า "เจ้ากล้าดียังไงมาลาวงเกินองค์หญิงอย่างข้า!"

เซี่ยจินอานเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย คิดไม่ถึงเลยว่านางจะยังเป็นเจ้าหญิงด้วย

หยุนฉีฝูกวาดสายตาไปที่ผิวทะเลสาบ แล้วหัวเราะเยาะ และเอื้อมมือออกไปผลักเซี่ยจินอานลงไปในทะเลสาบอย่างรวดเร็ว!

เพียงเท่านี้ก็ทำให้ผู้หญิงที่หยิ่งยโสโอหังคนนี้จมน้ำตายได้แล้ว!

แต่ทว่าเมื่อเซี่ยจินอานสังเกตเห็นสายตาของหยุนฉีฝูมองไปยังทะเลสาบแล้ว ในใจของนางก็มีเสียงเตือนดังขึ้นมา และในขณะที่นางยื่นมือออกไปนั่นเอง นางก็เอนตัวหลบออกไปในทันที!

ส่วนหยุนฉีฝูนั้น เพราะว่านางใช้กำลังมากเกินไป หลังจากที่นางได้ผลักอากาศ ร่างกายของนางก็เสียการทรงตัว แล้วตกลงไปในทะเลสาบจนฟองฝอยของน้ำจำนวนหนึ่งได้สาดกระเซ็นขึ้นมา!

ซึ่งน้ำในฤดูใบไม้ร่วงนั้นเป็นน้ำที่เย็นมาก

หยุนฉีฝูว่ายน้ำไม่เป็น นางก็เลยเอาแต่ขึ้นๆลงๆอยู่ในน้ำพร้อมกับตะโกนขอความช่วยเหลือไปด้วย แต่ตอนที่นางอ้าปากน้ำที่อยู่ในสระกลับไหลเข้าไปในปากของนางไม่น้อย นางจึงไม่สามารถเปล่งเสียงใดๆออกมาได้

นางต้องการจะผลักเซี่ยจินอานชัดๆ แต่ทำไมนางถึงได้ตกลงมาได้ล่ะเนี่ย!

พอเสิ่นหลีซูที่เฝ้าสังเกตการณ์อยู่ในที่ลับมาโดยตลอดได้เห็นว่าสถานการณ์เป็นดังนั้น นางก็เลยแอบด่าทออยู่ในใจ!