ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 214

ชายชายหนุ่มหัวเราะเยาะ

อย่างไรเสียก็ต้องตายอยู่แล้ว ทำไมเขาจะต้องอธิบายด้วยล่ะ?

"ถ้าไม่เช่นนั้น" เสียงที่น่าสะพรึงกลัวของเซี่ยจินอานดังขึ้นมา "ข้าก็ฉันจะให้เจ้าได้ลิ้มลองยาใหม่ของข้า"

เซี่ยจินอานจงใจเน้นคำว่า "ยาใหม่" สองคำนี้ แล้วยกริมฝีปากขึ้นเล็กน้อย

ด้วยเหตุนี้จะเห็นได้ว่า ยาตัวใหม่นี้ไม่ใช่ของดีอะไรอย่างแน่นอน

และคำพูดที่เซี่ยจินอานได้พูดต่อไปนี้ ก็พิสูจน์ยืนยันได้ถึงการคาดเดาของชายผู้นี้แล้วเช่นกัน "ข้าแนะนำยาตัวใหม่ของข้าก่อนดีกว่า ข้ายังไม่ได้ตั้งชื่อดีๆให้มันเลย พวกเรามาหารือกันสักหน่อยดีกว่า"

"ผู้ที่ถูกวางยาพิษ จะไอเป็นเลือดอย่างควบคุมไม่ได้ ซึ่งจะไอจนทำให้เจ็บปวดที่หัวใจ ตับ และปอด ยิ่งกว่านั้นอวัยวะต่างๆที่อยู่ในร่างกายของเจ้าก็จะค่อยๆเน่าในที่สุด จนสุดท้ายเจ้าก็จะไม่ไอเป็นเลือดแล้ว แต่จะไอแต่พวกอวัยวะที่เน่าเฟะออกมาเท่านั้น เมื่อถึงเวลานั้นเจ้าก็คิดแต่อยากจะฆ่าตัวตายเมื่อมันเจ็บ แต่คุณไม่มีพลังที่จะฆ่าตัวตายด้วยความเจ็บปวด แต่เจ้ากลับไม่มีแรงที่จะฆ่าตัวตาย ทำได้เพียงต้มตัวเองให้ตายทั้งเป็นเท่านั้น"

"นับตั้งแต่พิษกำเริบจนกระทั่งเสียชีวิต ใช้เวลาเพียงสิบวันเท่านั้น ภายในเวลาสิบวันนี้เจ้าจะเข้าใจอย่างถ่องแท้ว่ามีชีวิตอยู่ไม่สู้ตายมันเป็นอย่างไร!"

พอทุกคนที่อยู่ภายในห้องได้ยินดังนั้นก็มีสีหน้าขาวซีดขึ้นมา และร่างกายก็สั่นเทาอย่างควบคุมไม่ได้ เพราะพวกเขากลัวว่าตัวเองจะกลายเป็นคนทดลองยา!

ชายในชุดดำที่นอนอยู่บนพื้นก็มีสีหน้าที่ซีดเซียวเช่นกัน และขณะที่มองเซี่ยจินอานก็เหมือนกับกำลังมองดูสัตว์ประหลาดตัวหนึ่ง!

คิดไม่ถึงเลยว่าหลังจากที่ผู้หญิงคนนั้นพูดคำพูดเหล่านี้จบด้วยสีหน้าที่นิ่งเฉยนางจะยังสามารถถามเขาด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยนว่า "เจ้าคิดว่าข้าควรตั้งชื่ออะไรให้มันดีล่ะ?"

เซี่ยจินอานลุกขึ้นยืนในทันที ลูบคางของตัวเองเบาๆแล้วพูดว่า "ยาไอเป็นเลือด? ยามีชีวิตอยู่ไม่สู้ตาย? ยาสิบวัน? จะเลือกอันไหนดีกันล่ะ?"

เซี่ยจินอานมองไปที่ชายคนนั้นด้วยรอยยิ้มและพูดว่า "ถ้าอย่างนั้น เจ้าจะเลือกอันไหนรึ?"

ฟันของชายหนุ่มสั่นระริก และเขาก็รู้สึกประหม่าเป็นอย่างมาก "ยา ยาสิบวัน"

เซี่ยจินอานไม่ค่อยพอใจนัก แต่มองไปที่เขาแล้วพูดว่า "แม้ว่าข้าจะไม่ชอบมัน แต่เจ้าเป็นคนแรกที่ได้ลองใช้ยานี้ งั้นข้าก็จะตั้งชื่อตามความเห็นของเจ้าก็แล้วกัน"

"เจ้าถาม ข้าพูด" ชายหนุ่มพูดด้วยเจตนารมณ์ที่แน่วแน่อย่างมาก

ชายหนุ่มลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วหลบสายตาและพูดว่า "ผู้บังคับบัญชาจะทำหน้าที่ติดต่อกับพวกเราเอง"

บนใบหน้าของเซี่ยจินอานปรากฏรอยยิ้มที่เสแสร้งออกมา ในเวลานี้ยังคิดที่จะหลอกนางอยู่อีกนะ แต่ทว่าเซี่ยจินอานก็ไม่ได้ถามอะไรมากเช่นกัน ในเมื่อนางรู้จักมือมืดที่อยู่เบื้องหลังแล้ว ต่อจากนี้ไปนางก็จะได้เตรียมการป้องกัน และยังไม่สามารถแข็งข้อกับฮ่องเต้มากเกินไปในตอนนี้ได้

ทันใดนั้นเซี่ยจินอานก็ชี้ไปที่ขันทีสองสามนายที่อยู่ข้างๆ แล้วพูดว่า "ดึงเข็มที่อยู่บนตัวเขาออก แล้วโยนเขาออกไปเลย"

ขันทีสองสามนายไม่กล้าที่จะเมินเฉย จึงเริ่มดึงเข็มออกทันที หลังจากที่ดึงเข็มออกพละกำลังที่อยู่ในร่างกายของชายคนนั้นก็ยังไม่ได้ฟื้นขึ้นมา ก็ถูกขันทีร่วมแรงใจกันอุ้มออกไปแล้ว และเพื่อเอาใจเซี่ยจินอานแล้ว พวกเขาจึงได้ตั้งใจโยนชายคนนั้นออกไปนอกประตูวังโดยตรง

เมื่อนางกำนัลและขันทีที่อยากรู้อยากเห็นบางคนจะถามว่าบุคคลนี้เป็นใคร ขันทีที่รับผิดชอบในการโยนคนก็ล้วนแต่ตอบไปตามความจริง

เพียงชั่วขณะหนึ่งทุกคนภายในวังก็รู้กันหมดแล้วว่าเซี่ยจินอานได้จัดการกับมือสังหารที่ดุร้ายไปแล้วหนึ่งคน! ในครั้งนี้ขันทีกับนางกำนัลก็ยิ่งรู้สึกหวาดกลัวมากขึ้นไปอีก

แต่ทว่าในช่วงบ่าย เซี่ยจินอานกลับได้ต้อนรับแขกที่ไม่ได้รับเชิญท่านหนึ่งเสียแล้ว!