ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 242

เซี่ยจินอานหันไปมองซูหลานซูหยาวและถาม "ก่อนหน้านี้พวกเจ้าอยู่ที่จวนอ๋องคือสาวใช้ชั้นไหน?"

ซูหลานคิดอย่างถี่ถ้วน ก่อนที่จะติดตามเซี่ยจินอานเป็นเพียงแค่คนยกชาส่งชาอยู่ที่ห้องห้องโถง น่าจะเป็นสาวใช้ชั้นสอง หลังจากที่ติดตามเซี่ยจินอานแล้ว ช่วงแรกดูเหมือนว่าพวกนางได้ทำทุกอย่าง และถึงอย่างไรอยู่ในเรือนก็มีสาวใช้แค่พวกนางสองคนเท่านั้น จะให้มีระดับชั้นได้อย่างไร

"สาวใช้อเนกประสงค์?" ซูหลานถามด้วยความสงสัย

เซี่ยจินอานยิ้มน้อยๆ "ต่อไปพวกเจ้าทั้งสองเป็นสาวใช้ส่วนตัวของข้า นั่นก็คือสาวใช้ชั้นหนึ่ง"

ทั้งสองคนพยักหน้าตอบรับ

ในขณะที่อีกสองคนมีสีหน้าที่เปลี่ยนไปในเวลาเดียวกัน จากนั้นเหลือบมองซูหลานซูหยาวอย่างไม่พอใจ

"คุณหนูรอง เราต่างหากที่เป็นสาวใช้ชั้นหนึ่งที่ฮูหยินมอบหมายให้มาที่เรือน" สาวใช้กล่าวเตือน พลางจงใจเน้นคำว่าฮูหยินสองคำนั้นด้วย

นี้บ่งบอกให้เซี่ยจินอานเห็นอย่างชัดเจน พวกนางมีฮูหยินคอยหนุนหลัง

เซี่ยจินอานพูดอย่างไม่เห็นด้วย "ข้ารู้ ข้าไม่ต้องการสาวใช้ชั้นหนึ่ง พวกเจ้าไปได้แล้ว"

สีหน้าทั้งสองคนเปลี่ยนไป ฮูหยินให้พวกนางมาอยู่ที่เรือนจินซีเพื่อที่คอยจับตาดูเซี่ยจินอานทุกย่างก้าว หากพวกนางไปแล้วจะจับตาดูได้อย่างไรกัน!

"ในเมื่อฮูหยินได้มอบหมายให้บ่าวมารับใช้คุณหนูรอง บ่าวก็ถือว่าเป็นของคุณหนูรองแล้ว"

เซี่ยจินอานเอานิ้วถูคางเบาๆ "ถ้าเป็นเช่นนั้น งั้นพวกเจ้าลดขั้นไปเป็นสาวใช้ทั่วไปเถิด"

สาวใช้ทั้งสองได้ยินดังนี้ สีหน้าไม่พอใจ แต่เพื่อที่จะอยู่ทำงานตามคำสั่งของฮูหยินให้สำเร็จอย่างสมบูรณ์ พวกนางจึงได้กัดฟันยินยอมแต่โดยดี

เซี่ยจินอานยกคางขึ้น "ไปทำงานเถิด"

สถานการณ์นี้ลงมา ความอื้อฉาวได้แพร่กระจายไปทั่วอีกครั้ง!

ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเลือกความสูญเสียของความทรงจำไปแล้ว โดยลืมไปว่าคนชุดดำกลุ่มนี้เข้ามาลอบสังหารนางก่อน และคนกลุ่มนี้ไม่ใช่ถูกฆ่าหมดด้วยฝีมือนางแค่คนเดียว

จากจวนแม่ทัพไปยังสวนสงเคราะห์ประจวบเหมาะได้ผ่านถนนแห่งการสังหารหมู่นั้น ศพได้รับการทำความสะอาดแล้ว และเลือดบนท้องถนนก็ได้รับการชำระจนสะอาดแล้วเช่นกัน หากไม่ใช่เพราะกลิ่นคาวเลือดในอากาศ นางเกือบคิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนเช้าเป็นเพียงความฝันเท่านั้น!

เซี่ยจินอานผลักประตูสวนสงเคราะห์ออก แล้วเดินเข้าไป และตรงไปที่เรือนของเพ้ยจิ่วชวนทั้งสี่อยู่ ทั้งสี่คนนั่งพูดคุยกันอยู่ในเรือน เพ้ยจิ่วชวนกำลังแกว่งวัตถุเล็กๆ ที่อยู่ในมือ เหมือนเป็นชิ้นส่วนของสิ่งของบางอย่าง

มู่หลานจิ่นเป็นคนแรกที่เห็นเซี่ยจินอาน จึงเรียกขึ้นหนึ่งครั้ง "ท่านประมุข"

เซี่ยจินอานพยักหน้าพร้อมนั่งข้างพวกเขาทั้งสี่คน และถามว่า "พวกเจ้ากำลังสนทนาอะไรกัน?"

กงซุนหนันเสียนไม่อาจจะปิดคำพูดได้ และที่ปากเหมือนได้มีการติดตั้งมอเตอร์ขนาดเล็กไว้ สิ่งที่เขาพูดขึ้นนั้นทำให้เซี่ยจินอานตกใจทันที!