ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 325

เรือนไม่ใหญ่ กลิ่นยารุนแรง

เซี่ยจินอานสูดดม กลิ่นของยาเต็มไปด้วยสมุนไพรที่ใช้รักษาโรคหัวใจ ผู้หญิงอายุมากกว่าห้าสิบปีเดินถือถ้วยยาออกมาจากห้องครัว เมื่อเห็นว่าในเรือนมีคนยืนอยู่ ก็ตกใจ ถ้วยยาในมือที่ถืออย่างไม่ระวังหกไปไม่น้อย

จากนั้นจึงถามขึ้นอย่างสงสัยว่า "เจ้าคือผู้ใดกัน?"

"ข้าเป็นหมอ"เซี่ยจินอานพูดยิ้มๆ

หญิงคนนั้นตกใจ ถามขึ้นอย่างระมัดระวังว่า "เจ้าคือคนที่ฮูหยินส่งมาหรือ?"

เซี่ยจินอานยิ้มบางๆไม่พูดอะไร

หญิงคนนั้นถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ จากนั้นกล่าวขึ้นอย่างยอมรับชะตากรรมว่า "เข้ามาเถิด"

เซี่ยจินอานตามหญิงคนนั้นเข้าไปในตัวเรือน การจัดแต่งข้างในก็เรียบง่ายมาก เหมือนเรือนของคนทั่วไป เซี่ยจินอานมองไปที่เตียง เห็นเพียงหญิงสาวสีหน้าซีดเซียวคนหนึ่งนอนอยู่บนเตียง อายุประมาณสิบห้าปี หน้าตามีความคล้ายคลึงกับชิวจวู๋ คาดว่าคนผู้นี้คงจะเป็นน้องสาวที่มีร่างกายอ่อนแอของชิวจวู๋แน่นอน

เซี่ยจินอานเดินมาข้างเตียง แล้วแสร้งทำเป็นจับชีพจร แต่แท้ที่จริงนางได้ใช้ระบบตรวจสอบร่างกายของอีกฝ่ายอย่างชัดเจนแล้ว

สภาพร่างกายของนางแย่มาก แต่ที่แย่กว่านั้นคือโรคที่มาจากครรภ์มารดา

"คุณหนูผู้นี้ อาการป่วยของบุตรสาวข้าเป็นอย่างไรบ้าง?"หญิงวัยกลางคนมองเซี่ยจินอานด้วยสีหน้ากังวลใจ เกรงว่าเพียงแค่เหตุผลเดียวจะตัดสินชีวิตของคน

เหตุใดครั้งนี้ฮูหยินถึงได้ส่งหมอสาวเช่นนี้มากัน เด็กเช่นนี้ทักษะทางการแพทย์คงเทียบไม่ได้เท่าหมอสูงอายุแน่เลย

แต่คนชั้นล่างอย่างพวกเขาจะมีปัญญาอะไรไปต่อต้านกันล่ะ ฮูหยินสามารถส่งหมอมาดูอาการให้ก็ดีแล้ว

"คุณป้าผู้นี้ ข้าขอถามคำถามเจ้าสักสองสามข้อได้หรือไม่?"เซี่ยจินอานเก็บมือที่ยื่นไปจับชีพจรกลับมา ยืนตัวตรงแล้วมองไปทางหญิงวัยกลางคนคนนั้น

"ข้ารู้"เซี่ยจินอานกล่าวเบาๆ "และข้าก็รู้ด้วยว่านางเสียเพราะเหตุใด"

หญิงวัยกลางคนได้ยินคำนี้ หัวเราะเสียงเย็น และพูดด้วยน้ำเสียงที่ว่างเปล่าว่า"ในเมืองหลวงแห่งนี้มีใครบ้างที่ไม่รู้ว่านางเสียชีวิตเพราะทรยศชาติ"

เพราะเรื่องที่บุตรสาวของนางทรยศชาติ นางจึงมักถูกผู้คนเยาะเย้ย หลายวันก่อนยังมีคนไม่น้อยมาโยนไข่เน่าที่เรือน ทำให้เรือนวุ่นวายไปหมด

แรกๆสามีของนางยังถกเถียงกับเพื่อนบ้าน แต่หลังๆมาก็เริ่มรู้สึกเฉยชา หากไม่ใช่เพราะบุตรสาวคนเล็กป่วยติดเตียงไม่เหมาะกับการเดินทางไกล พวกเขาคงย้ายไปนานแล้ว หาที่ที่ไม่มีผู้ใดรู้จักแล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่

"เป็นเพราะทรยศชาติจริงๆหรือ? ไม่ใช่เพราะรับโทษแทนหรือ?"เซี่ยจินอานพูดเสียงเบา

หญิงวัยกลางคนได้ยินคำนี้ ดวงตาของนางจ้องตรงราวกับกระดิ่ง มองไปทางเซี่ยจินอานด้วยความตกใจ

นางรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร?