ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 35

จากนั้นซูหลานกราดเกรี้ยว "เจ้ากล้าวางยาพิษนาง!"

"ไม่ใช่ข้า" เซี่ยจินอานอธิบาย จากนั้นหันไปมองซูหยาวพลางถามว่า "เชื่อข้าหรือไม่?"

สีหน้าซูหยาวลังเลเล็กน้อย

พอคิดถึงข่าวลือต่างๆนานาในท้องตลาด และคิดถึงวันเวลาที่อยู่ร่วมกับนาง

สุดท้ายพยักหน้า

ซูหลานเห็นตัวซูหยาวเองพยักหน้ารับแล้ว นางมิอาจกล่าวอันใดอีก ได้แต่ใช้สายตากล่าวโทษมองไปยังซูหยาว

เซี่ยจินอานขี้หน้าใช้เข็มฝังลงไปที่จุดประสาทบนมือหลายจุด ทำให้ซูหยาวรู้สึกหยุดคันที่มือขึ้นมา จากนั้นความบวมแดงค่อยๆลดลง

ซูหลานเห็นอย่างนั้นยังไม่วายค่อนขอด บ่นกระปอดกระแปดทั้งหัวเราะว่า "ใครจะรู้กันว่าเจ้ามิได้วางแผนและทำมันด้วยตัวเอง" คำพูดนี้ลอยเข้าหูเซี่ยจินอานเต็มๆ

"ข้าโง่รึ? พวกเจ้าต่างก็รู้ว่าข้าเป็นคนสั่งยาให้ซูหยาว เกิดปัญหาขึ้นมาข้าหนีพ้นรึ?"

ซูหลานโดนตอกกลับซะพูดอะไรไม่ออก

เซี่ยจินอานมองมือของซูหยาว ในใจครุ่นคิด ดูท่าจะมีคนต้องการต่อกรกับนาง

จะเป็นพวกเดียวกับตัวบงการที่แท้จริงเบื้องหลังหวงอาน?

"เจ้าไปซื้อยาตามใบสั่งยาที่ข้าให้เจ้าหรือไม่?" เซี่ยจินอานถาม

ซูหยาวพยักหน้า "ไปซื้อตามใบสั่งยาของเจ้าเลย"

เซี่ยจินอานคิ้วขมวด สูตรนางไม่มีทางผิดพลาด

ต้องมีคนเล่นตุกติกในระหว่างนี้แน่!

"ยาของเจ้ามีผู้อื่นแตกต้องหรือไม่?"

สูตรยาไม่มีปัญหา งั้นก็เหลือแต่ตัวยาที่มีปัญหาละ

ซูหยาวกัดปากเล็กน้อย ดูกระอักกระอ่วนใจ

"ข้าไม่สามารถออกนอกจวนอ๋องได้ จึงไหว้วานหมอเซวียไปจับยาแทนข้า หลังจากหมอจวนมอบยาให้ข้าแล้วก็มิมีผู้อื่นแตะต้องเลย"

พ่อบ้านขยับขึ้นหน้ารายงานต้นสายปลายเหตุทั้งหมด แต่น้ำเสียงและคำพูดบ่งชัดถึงอคติที่มีต่อเซี่ยจินอาน และยังออกตัวพูดแทนหมอจวนว่าไม่มีทางทำเรื่องเช่นนั้นแน่นอน

หยุนฝู้เฉินฟังอย่างสงบ ดวงตาภายใต้หน้ากากสงบนิ่งไร้คลื่นลม ใครก็เดาใจเขาไม่ออก

สุดท้ายเขาขยับปาก "เชิญหมอจวน"

เซี่ยจินอานถอนหายใจโล่งอก อย่างน้อยผู้ชายคนนี้ไม่ได้ฟังความข้างเดียวจากคนอื่น ยังยอมให้โอกาสนางอธิบายอยู่

เซี่ยจินอานมองแผลบวมแดงบนมือซูหยาวที่ยุบลงไปไม่น้อยแล้ว จึงดึงเข็มออก จากนั้นตวัดข้อมือเก็บมันเข้าระบบ

เห็นรอยเกาที่มือซูหยาวแล้ว ถ้าดูแลไม่ดีคงต้องเหลือแผลเป็นแน่

ดังนั้นนางเอ่ยขึ้นว่า "อีกครู่กลับไปแล้วข้าจะเขียนใบสั่งยาลดแผลเป็นให้เจ้าอีกชุด เจ้าใช้ร่วมกับยาครั้งก่อนได้"

หยุนฝู้เฉินสังเกตเห็นทั้งคู่ จึงถามว่า "เจ้ารักษาอาการป่วยอันใดให้นาง?"

คำถามนี้ทำให้ซูหยาวตื่นตระหนก ในใจวิตก มองเซี่ยจินอานอย่างไม่สบายใจ