ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 378

เซี่ยจินอานเอียงหัวหันมองเซี่ยยิวหรานแล้วยิ้มพูดว่า:"เมื่อไม่อาจระงับความโกรธแค้นของประชาชนได้ เจ้าคิดว่าฝ่าบาทจะไม่เอาชีวิตของเจ้าเพื่อให้คำตอบแก่คนในแคว้นนี้หรือ!"

เซี่ยยิวหรานตกตะลึง เป็นไปได้เหรอ? ไปเป็นได้แน่นอน

ชีวิตหนึ่งชีวิตจะสำคัญกว่าแว่นแคว้นหนึ่งได้อย่างไร

เซี่ยฉู่เหรินโมโหยิ่งนัก และเมื่อเซี่ยจินอานพูดถึงปัญหาสุดท้ายนั้นนางก็พูดด้วยน้ำเสียงที่มีเจตนาไม่ดีว่า: "แล้วทำไมเจ้าต้องวางแผนทำร้ายน้องชายสามของเจ้าด้วย!"

เซี่ยจินอานยักคิ้วขึ้นเล็กน้อย:"ข้าก็เพื่อปกป้องตัวเองและปกป้องชื่อเสียงของตระกูลเซี่ยนะสิ"

เซี่ยฉู่เหรินขมวดคิ้ว:"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับชื่อเสียงของตระกูลเซี่ย?"

"เซี่ยยู่หลินลุ่มหลงมัวเมาอยู่แต่สุรานารีไปวันๆ แถมยังมาหยอกล้อข้าอีก เจ้าว่าควรให้เขาเข้าไปในน้ำเพื่อตั้งสติหน่อยหรือไม่"

"ข้าจะไปหยอกล้อเจ้าได้อย่างไร เจ้ากำลังใส่ร้ายข้าชัดๆ!" เซี่ยยู่หลินรีบโต้กลับ

"การใส่ร้ายเจ้านั้นมันคือการแปดเปื้อนปากข้าชะมัด"เซี่ยจินอานตอบโต้กลับ "และข้าเตือนเจ้าอีกคำนะ ไปหาหมอมาตรวจร่างกายดูดีๆละ ไม่งั้นไม่ช้าก็เร็วคงต้องตายเพราะหมดแรงแน่เลย"

"อีนังสารเลวนี้มันพูดไปมั่วชัดๆ! ร่างกายของข้านั้นแข็งแรงดีอยู่แล้ว เจ้าไม่ต้องมาเป็นห่วงหรอก! "

"แล้วแต่เจ้า" เซี่ยจินอานกล่าว

เมื่อเซี่ยฉู่เหรินฟังคำเหล่านี้แล้ว ในใจก็สงบลง และคำพูดของเขาก็อ่อนโยนลง

"แล้วทางไท่จื่อนั้นคืออย่างไรกันอีก? เจ้าไปทำอะไรให้พวกเขาโกรธ"

คำถามนี้เซี่ยจินอานคิดอย่างรอบคอบ และในที่สุดก็พูดอย่างลังเลว่า:"คงเป็นเพราะอยากจะเอาข้าไปเป็นพรรคพวกด้วย ข้าไม่ยอมเลยโมโห แถมยังอยากฆ่าปิดปากข้าด้วย"

เซี่ยยิวหรานได้ยินประโยคนี้ก็หัวเราะเยาะเย้ย: "อยากเอาเจ้าไปเป็นพรรคพวก!" ไท่จื่อจะอยากเอาเจ้าไปเป็นพรรคพวกได้อย่างไรกัน! เจ้ามันเป็นเพียงแค่บุตรีอนุภรรยาเท่านั้น! "

ต่อให้ไท่จื่อจะอยากเอาใครไปเป็นพรรคพวก คนคนนั้นก็ต้องเป็นนาง! นางเป็นบุตรีภรรยาหลวงของตระกูลเซี่ย! นางนะสิถึงจะเป็นตัวแทนของจวนแม่ทัพได้!

เมื่อได้ยินคำอธิบายนี้ สีหน้าของเซี่ยฉู่เหรินก็สงบลงมาหน่อย

เซี่ยจินอานเห็นเข้า ก็ยิ้มมุมปากเล็กน้อย และกวาดสายตาไปมองหวงย่านอวิ๋นสามแม่ลูกนี้

ชิ กล้ามาสู้กับข้าเหรอ!

นิยายสงครามบ้าน แม้ว่านางอ่านไม่ถึงร้อยเรื่องแต่อย่างน้อยๆนางก็ต้องเคยอ่านไปแปดสิบกว่าเรื่องแน่ๆ!

หากไม่ใช่เป็นเพราะว่านางรู้สึกว่าการร้องไห้และแสร้งทำเป็นอ่อนแอนั้นมันร้ายกาจเกินไป ละครฉากนี้นางจะเล่นให้เต็มที่ไปกว่านี้แน่นอน!

"ดีนักที่เจ้าทำอะไรก็คิดถึงจวนแม่ทัพ" เซี่ยฉู่เหรินพยักหน้าอย่างพอใจ

เมื่อเซี่ยจินอานได้ยินคำนี้ ก็เงยหน้าขึ้นมองเซี่ยฉู่เหรินอย่างใจเย็นและพูดว่า:"หากท่านพ่อไม่มีอะไรถามแล้ว ท่านพ่อลองฟังลูกพูดหน่อยได้หรือไม่?"