ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า นิยาย บท 64

เมื่อเห็นใบหน้าของชายผู้จมดิ่งลงไปด้วยตาเปล่า เย่ชิงหลีก็ลุกขึ้น ก้มลงมองชายตรงหน้า "อย่ากังวลเลย ฉันจะเข้าร่วมการแข่งขันด้วยดีอย่างแน่นอน "

หลังจากพูดจบ เธอก็หันกลับและเข้าไปในบ้าน

เผยจิ้นโม่นั่งอยู่ที่ระเบียง ใบหน้าของเขามืดมาก และไม่กลับมาเป็นปกติเป็นเวลานาน

ไฟเผามาจนถึงก้นบุหรี่ และมันก็ถูกโยนลงบนพื้น

สวี่อี๋มาแล้ว

พบโรงแรมของฉางซินเอ๋อร์แล้ว และฉางซินเอ๋อร์ในตอนนี้ ก็ตกใจกับสิ่งที่เฉียวอานกำลังทำ…...

ไม่กล้าทำอะไรหรือเคลื่อนไหวเลย

“เธอไปทำอะไรมาอีกแล้วล่ะ?” น้ำเสียงของสวี่อี๋ไม่ค่อยดีนัก

ผู้หญิงที่มีความสามารถ ด้วยสายตาแหลมคมที่ทำให้คนอื่นรู้สึกอึดอัดได้

แม้ว่าฉางซินเอ๋อร์จะมีเผยจิ้นโม่อยู่ข้างหลังเธอ ทว่า เรื่องงานนั้น เธอก็ยังฟังผู้ช่วยพิเศษของเธออยู่

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สวี่อี๋นั้นมีความสามารถ และการทำให้เธอไม่พอใจนั้นก็ไม่มีอะไรดี

"ฉันจะทำอะไรได้อีก " เย่ชิงหลีเป็นที่รักของสวรรค์ ใครจะคิดว่าคนที่เธอถ่ายรูปเมื่อคืนคือเฉียวอาน

ผู้หญิงคนนี้อีกแล้ว

ว่ากันว่าเฉียวอานถูกเผยจิ้นโม่ชกต่อย ดังนั้นจึงจำเป็นต้องค้นหาผู้ที่ปล่อยภาพของเธอให้เจอ

หากเป็นผู้ชายจริง ๆ …...คนที่ปวดหัวในตอนนี้ต้องเป็นเย่ชิงหลี แต่ใครจะไปคิดว่า…...

สวี่อี๋ลูบไล้เล็บสวยของเธอ และริมฝีปากสีแดงของเธอก็พูดขึ้น "ฉันเข้าใจอารมณ์ในตอนนี้ของเธอ แต่วิธีการของเธอเงอะงะเกินไป เราลงทุนเงินจำนวนมากเพื่อฝึกฝนเธอ ไม่ใช่ให้เธอมาทำลายตัวเองแบบนี้"

ฉางซินเอ๋อร์ “...”

เงอะงะ? ทำลายตัวเอง?

การประเมินและคำอธิบายตัวเธอด้วยสองคำนี้ เหมือนมีดสองเล่มเลย

การพูดของสวี่อี๋นั้น ต่างอะไรจากการว่าเธอว่าโง่?

"แม้ว่าจะได้รับการสนับสนุนจากคุณเผย แต่เราก็ทุ่มเททำงานอย่างหนักเพื่อเธอ ดังนั้น เธอจึงต้องประสบความสำเร็จ และห้ามล้มเหลว"

"เธอหมายความว่า...?"

"การเปรียบเทียบระหว่างเธอกับเย่ชิงหลีบนโซเชียลทั้งหมดนั้นรุนแรงเกินไป เย่ชิงหลีไม่สามารถอยู่ในเส้นทางนี้ได้ ไม่เช่นนั้น หล่อนก็จะอยู่เหนือเธอตลอดไป"

และหากเป็นรองแบบนี้ไปเรื่อย ๆ

ถ้าเช่นนั้น การพัฒนาของฉางซินเอ๋อร์จะต้องอยู่ภายใต้ข้อจำกัดมากมาย ซึ่งเป็นสิ่งที่นายจ้างไม่ต้องการเห็น

เมื่อฉางซินเอ๋อร์มีชื่อเสียง ผลประโยชน์ที่เธอจะได้รับในเวลานั้นจะนับไม่ถ้วน

และถ้าหาก ไม่สามารถมีชื่อเสียงขึ้นมาได้ ก็หมายความว่าการทำงานหนักก่อนหน้านี้นั้นไร้ประโยชน์

คำพูดสุดท้ายของสวี่อี๋ทำให้ดวงตาของฉางซินเอ๋อร์เย็นชาอย่างอันตราย เธอ.…..จะปล่อยให้เย่ชิงหลีอยู่เหนือเธอตลอดไปได้อย่างไร?

ไม่มีทางอย่างแน่นอน

“แล้วตอนนี้ฉันจะต้องทำยังไง?”

"ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น " สวี่อี๋พูดอย่างเฉียบขาด

เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ได้สนใจกลอุบายของฉางซินเอ๋อร์มากนัก เธอ…...ก็ไม่สามารถทำอะไรได้แล้ว

รูปภาพที่เธอปล่อยออกไป เฉียวอานและเย่ชิงหลีต่างก็เป็นนักออกแบบที่มีชื่อเสียงในอุตสาหกรรมเดียวกัน หากพบว่าเธอทำ

ถ้าอย่างนั้น เธอก็เป็นต้นตอของการกระทำที่ทำลายชื่อเสียงทางธุรกิจขององค์กร

“แต่ตอนนี้ ทางเฉียวอานกำลังกัดฉันไม่ปล่อย ถ้ารู้ขึ้นมาจริง ๆ …...”

"ตอนนี้รู้จักกลัวแล้วเหรอ?" น้ำเสียงของสวี่อี๋ไม่ค่อยดีนัก ตอนนี้ เมื่อได้ยินฉางซินเอ๋อร์พูดออกมาแบบนี้ ก็จริงจังมากขึ้น

ตอนนี้ ถึงจะรู้จักคำว่ากลัว

ตอนที่ทำสิ่งที่ไร้สติเช่นนี้ สมองกำลังคิดอะไรอยู่?

แม้แต่คนสมองหมูก็ยังรู้เลยว่า ณ เวลานั้น และ ณ จุดนั้น การที่เธอทำแบบนั้น มันง่ายต่อการตรวจสอบ

ฉางซินเอ๋อร์ไม่พูดอะไร

เธอมองไปยังสวี่อี๋ด้วยใบหน้าที่ประหม่า

ได้ยินเพียงสวี่อี๋พูดว่า "ฉันจะไปหาเฉียวอานเพื่อจัดการกับเรื่องนี้ เธอแค่เข้าร่วมการแข่งขันดี ๆ และไม่ต้องสร้างเรื่องอะไรอีก"

"โอเค"

เดิมที ฉางซินเอ๋อร์ก็ไม่ต้องการทำอะไรต่อในตอนนี้อยู่แล้ว

ถ้าพูดให้ดูดีหน่อย แบบนี้เรียกว่า กล้าทำกล้ารับ ?

อย่างไม่ต้องสงสัย

เมื่อทราบถึงความคับข้องใจระหว่างเย่ชิงหลีและฉางซินเอ๋อร์ที่ยาวเท่าผ้าพันเท้า เฉียวอานก็รู้สึกเกลียดฉางซินเอ๋อร์มาก

เดิมที เธอไม่ได้สนใจหล่อน

ใครจะไปรู้ว่าคน ๆ นี้จะพุ่งไปหาเธอเอง และที่สำคัญกว่านั้น ยังทำให้เธอถูกเผยจิ้นโม่ต่อย

เธอเป็นคนที่มีแค้นต้องชำระ ดังนั้น เธอจึงต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อให้เผยจิ้นโม่ได้เห็นใบหน้าที่น่ารังเกียจของฉางซินเอ๋อร์อย่างชัดเจน

"เพราะถูกกดดันจนตื่นตระหนก " หากไม่ใช่เพราะถูกกดดันจนตื่นตระหนก เธอจะเอาเรื่องที่ทำให้ตัวเองเสียภาพพจน์นี้ ไปขอความช่วยเหลือจากเผยจิ้นโม่เหรอ?

เฉียวอาน "ผู้ชายคนนั้นว่ายังไงบ้าง?"

"ให้ฉันตั้งใจแข่ง"

“แล้วเขาจะจัดการยังไง ได้อธิบายให้เธอฟังไหม?”

"…..." อธิบาย ?

ถูกต้อง ตามความคิดของเฉียวอาน ฉางซินเอ๋อร์ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมรับพฤติกรรมของตัวเองต่อหน้าเผยจิ้นโม่

ถือได้ว่าเป็นการให้เผยจิ้นโม่ได้เห็นสันดานเดิมของฉางซินเอ๋อร์ ดังนั้น ก็ควรอยู่ห่างจากผู้หญิงดัดจริตนี้แล้วไหม ?

ผลลัพธ์

“เธอคิดมากไปแล้ว ” เย่ชิงหลีพูดด้วยน้ำเสียงที่สงบมาก

ตอนนี้ เฉียวอานที่อยู่ปลายสายไม่เข้าใจ "อะไรคือฉันคิดมากไปเอง?"

“สิ่งที่เขาพูดคือ ให้ไปเข้าแข่งขันอย่างสบายใจ ทุกอย่างกลับไปเคลียร์ที่เมืองลี่เฉิง ”

“ปกป้องหล่อน?”

"ไม่ใช่เหรอ?"

เฉียวอานนั้นโกรธมาก รู้สึกว่าเธอถูกต่อยโดยไม่มีเหตุผล ผู้ชายคนนั้นยังปกป้องฉางซินเอ๋อร์?

อารมณ์ของเฉียวอานร้อนแรงกว่าเจิ้งยู่ และเธอที่อยู่ในสาย โมโหเผยจิ้นโม่จนแทบจะระเบิดออกมา