ชีวิตที่อยู่ร่วมห้องกับสาวๆ 18+ นิยาย บท 80

บทที่ 80 อุบัติเหตุตอนปีนเขา

“พี่ พรุ่งนี้ก็สำเร็จแล้ว หยู่ถิงกับลู่ปู้หนานชวนฉันไปปีนเขาพี่ไม่ต้องเลี้ยงไฟให้ฉันแล้ว ถ้ายังเลี้ยงอีก คืนนี้จะต้องฝันเปียกแน่นอน”

จางหงหวู่พยักหน้า จากนั้นสีหน้าก็ดูไร้ทุกข์ไร้สุข ไปห้องน้ำล้างเครื่องสำอางออก

สุดท้าย เธอก็สวมชุดนอนที่เรียบง่ายและเซ็กซี่ มาที่ห้องนอนของฉัน นอนบนเตียงใหญ่ของฉัน

เหมือนกับเมื่อคืน เธอนอนบนแขนฉัน ฉันกอดเธอไว้ในอ้อมกอด มีความอ่อนโยนมากพอ แต่ไม่ร่องรอยของความคลุมเครือแม้แต่น้อย ทั้งหมดอยู่ในความสงบ ต่างก็นอนหลับไป

วันรุ่งขึ้น เวลาประมาณตีสี่กว่า นาฬิกาปลุกดังขึ้นฉันลืมตาขึ้นมา ปิดนาฬิกาปลุกในโทรศัพท์ทิ้ง

จางหงหวู่ยังคงนอนอยู่ หายใจสม่ำเสมอ หน้าอกกระเพื่อมอย่างมีจังหวะ ดูเหมือนว่าจะนอนหลับสนิทมาก

ตอนที่เธอแต่งหน้าจะดูยั่วยวนมาก ยั่วยวนจนเหมือนปีศาจสุนัขจิ้งจอกพันปีที่กลายพันธุ์ มีเสน่ห์เย้ายวนจิตใจ

แต่หลังจากล้างเครื่องสำอางออก กลับสวยสดใสคำเป็นธรรมชาติ เป็นความสวยที่ทำให้คนรู้สึกหายใจไม่ออก แม้ว่าหยู่ถิง ลู่ปู้หนาน พวกเธอต่างมีจุดเด่นของตัวเอง แต่ฉันไม่เคยเห็นว่า จะมีผู้หญิงคนไหนที่สามารถเหนือกว่าจางหงหวู่ ไม่ว่าจะสวยจากทุกมุม อย่างมากสุด ก็แค่เทียบเท่ากับเธอ

อดใจไม่ไหว ฉันจูบที่ริมฝีปากละมุนสีแดงของเธอเบาๆ

ช่วงเวลาแห่งการสัมผัส ความอบอุ่นและความสุขสบายแบบนั้น ทำให้ฉันเลื่อนลิ้นเข้าไปในปากของเธอโดยไม่รู้ตัว ยั่วยุลิ้นที่นอนพักผ่อนเงียบสงบของเธอ ไปสัมผัสถึงความอบอุ่นที่มาจากเธอ

จางหงหวู่ไม่ได้ลืมตาขึ้น แต่ดูจากขนตาที่กะพริบเล็กน้อย และจังหวะการหายใจที่ค่อยๆเร็วขึ้นของเธอ ฉันก็สามารถรับรู้ได้ว่าเธอตื่นแล้ว แต่ฉันก็ยังคงไม่มีวี่แววว่าจะหยุด

ขยับตัวลง ผ่านชุดนอนกระโปรงบางๆ ฉันเล่นอย่างเมามันกับภูเขาทางด้านขวา ที่ยังคงอวบอิ่มและเต่งตึง แม้ว่าจะนอนราบไว้ ยิ่งมุดหัวเข้าไปในบนภูเขาอ่อนละมุนทางด้านซ้าย บางทีดูด บางทีเลีย

เรือนร่างที่อ่อนช้อยใต้ร่าง ค่อยๆมีปฏิกิริยาตอบสนอง ขาเรียวยาวเริ่มดิ้นรน พวกมันขยับเตะเบาๆ

ดังนั้น หลังจากที่ได้เล่นภูเขาหิมะที่อวบอิ่มทั้งคู่แล้ว ฉันก็เลื่อนลงไปใต้ร่างของเธอ ยกขาที่สวยงามคู่นั้นขึ้น แล้วจูบอย่างรักใคร่ ตั้งแต่นิ้วเท้าเล็กๆที่ขาวนุ่ม จนถึงน่องขา จากนั้นก็ไปที่ต้นขาที่เต็มไปด้วยความกระชับ จนถึงความมืดมิด ที่ลึกที่สุด

เมื่อปากของฉันสัมผัสกับส่วนที่ละเอียดอ่อนมากที่สุดของร่างกายเธอ จางหงหวู่ก็ลืมตาที่สวยงามกลมโตของเธอคู่นั้น ในขณะนี้ ในนั้นเต็มไปด้วยความเย้ายวนใจที่มีเสน่ห์

“เสี่ยวเฟิง เสน่ห์ของพี่ น่าดึงดูดขนาดนั้นเลยเหรอ?”

ในความกระหืดกระหอบ จางหงหวู่พูดด้วยความยากลำบาก

ฉันไม่ได้ตอบเธอ

และได้ลงแรงทำงานอีกนาน จนกระทั่งทำให้เธอส่งเสียงครางจนไม่ได้พัก ฉันจึงกลับไปที่ส่วนบนของร่างกายเธออีกครั้ง มองดูใบหน้าที่แดงระเรื่อแล้วเย้ายวนมากยิ่งขึ้น

“เสน่ห์ของพี่ร้อนแรงจริงๆ แต่ฉันยังทนได้ สิ่งที่ฉันทนไม่ได้คือ ฉันแค่อยากจะมอบครั้งแรกให้กับพี่ ฉันไม่อยากมอบให้กับผู้หญิงคนอื่น และพวกหยู่ถิงสองพี่น้อง ยังเป็นสาวพรหมจรรย์ พวกเธอสังเกตไม่ได้เหรอ”

ทันทีที่พูดจบ แขนเรียวอ่อนละมุนคู่นั้น ก็กอดตัวฉันไว้แน่น

“เสี่ยวเฟิง ขอบคุณมาก ขอบคุณมากจริงๆ พี่ก็ชอบนายมากเหมือนกัน พี่ก็ต้องการนายมากเหมือนกัน แต่พี่ไม่คู่ควรกับนาย ร่างกายของพี่เคยถูกผู้ชายคนอื่นเอาแล้ว และเคยปรนนิบัติผู้ชายคนอื่น นายไม่รังเกียจ พี่รู้สึกตื้นตันใจจริงๆ แต่ว่าตื้นตันใจ ก็ไม่ได้หมายความว่าจะทำแบบนี้ได้ นายให้พี่สบายใจหน่อย ได้ไหม?”

ในขณะที่พูด น้ำตาของจางหงหวู่ก็เอ่อล้นออกมาจากดวงตา จากนั้นก็ไหลลงมาจากหางตา

ฉันจูบเธอแรงๆ แล้วลุกขึ้นลงจากเตียง ก่อนลุกจากเตียง ฉันเช็ดน้ำตาให้เธอ

แต่งตัวเรียบร้อย ก่อนออกจากบ้าน ฉันมองไปที่จางหงหวู่ ที่ยืนอยู่หน้าประตูห้องนอน

“ในชีวิตนี้ เธอจางหงหวู่จะเป็นผู้หญิงของฉันตลอดไป ไม่อนุญาตให้ผู้ชายคนอื่น แตะต้องเธออีกเด็ดขาด!”

จางหงหวู่ยิ้มพยักหน้า แม้ว่านี่จะเป็นคำสั่ง แต่เธอก็ยังยิ้มอย่างมีความสุข และดีใจ......

หลังจากออกจากที่พัก ฉันขับรถตรงไปที่บ้านของหยู่ถิง

ที่นอกประตูใหญ่ ฉันก็ได้พบกับหยู่ถิงและลู่ปู้หนานที่ตื่นตั้งแต่เช้า

“เธอสองคนโง่เหรอ รออยู่ในบ้านก็ได้แล้ว?”

“นายนั่นแหละที่โง่ ไม่รู้ว่าช่วงนี้เป็นเพราะอะไร แม่ฉันไม่ให้ฉันออกจากบ้าน โชคดีที่พี่สาวช่วยขอร้องกับฉันด้วย บอกว่าจะไปเดินเขากับฉันด้วย แม่ฉันถึงได้ปล่อยฉันออกจากบ้าน”

ลู่ปู้หนานบ่นพึมพำเสียงต่ำ จากนั้นก็ขึ้นรถไปกับ หยู่ถิง

ภายใต้สั่งของไอ้ผมทอง พวกนักเลงที่เหลืออีกสี่คน ก็เริ่มลงไม้ลงมือในความวุ่นวาย เสียงหัวเราะที่ชั่วร้ายผสมกับคำหยาบคายอนาจาร ทำให้ใบหน้าของหยู่ถิงและลู่ปู้หนานตกใจจนสีหน้าขาวซีด

ฉันเก็บก้อนหินที่ขนาดพอเหมาะจากข้างบันไดถือไว้ในมือ แล้วเดินไปหาไอ้ผมทอง

ในขณะนี้ไอ้ผมทองยังคงมีความสุขและสนุกมาก มือเท้าสะเอว มีท่าทีเหมือนอย่างชี้แนะยุทธภพ เก่งกล้าอิสระ

“พี่น้อง พวกนาย......”

พร้อมด้วยฉันมือยกขึ้น ก้อนหินร่วงลง เสียง ‘ปั้ง’ ดังขึ้น ก็ดังขึ้นที่หน้าผากของไอ้ผมทอง อย่างรุนแรง จากนั้นเขาก็กุมหัวตัวเองไว้ นั่งลงกับพื้น

นักเลงสี่คนนั้น เห็นพรรคพวกโดนทำร้าย ก็พุ่งเข้ามาหาฉันทันที ยิ่งขึ้นด่าทออย่างรุนแรง

มีนักเลงบางคนพุ่งเข้ามาข้างหน้า ต่อยหมัดมาที่ฉัน หมัดนั้นลมพัดกรรโชก เต็มไปด้วยพลังที่แรงปะทุ

เพียงแค่ฉันไม่ได้ต่อสู้กับเขาโดยตรง ขยับตัวออกเล็กน้อย ในช่วงเดียวกันที่หมัดนั้นลอยผ่านมา ฉันก็ทุบก้อนหินในมือไปที่ใบหน้าของเขาเต็มแรง

ก็เป็นเสียง ‘ปั้ง’ ดังขึ้นอีกครั้ง แล้วนักเลงคนนั้นก็ปิดที่จมูก ร้องครวญครางอย่างเจ็บปวด

“ระวัง!”

เสียงร้อนรนของลู่ปู้หนาน ดังมาจากด้านหลัง ฉันยังไม่ทันรู้ตัว ด้านหลังศีรษะก็โดนก้อนหินทุบไปทีหนึ่ง ทุบจนตัวฉันเซไปทั้งร่าง มึนงงเล็กน้อย หัววิงเวียน

ครู่ต่อมา มีนักเลงพุ่งมาตรงหน้าฉัน ยกขาขึ้นมาจะเตะฉัน ฉันได้เอาก้อนหินขึ้นมา ทุบที่ขาของเขาโดยตรง ทำให้เขากอดน่องขาร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

ด้านหลังศีรษะ โดนก้อนหินทุบอีกครั้งหนึ่ง ฉันไม่สนใจคนที่อยู่ข้างหลัง เคลื่อนไหวก้อนหินในมือทันที ทุบตีคนที่กอดน่องขาตรงหน้าอย่างรุนแรง ทุบจนกระทั่งเขาฟันหลุดไปหลายซี่

ค่อยหันกลับมา สุดท้ายนักเลงที่ถือก้อนหินอยู่ในมือ รู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย ค่อยๆถอยห่างออกไป

แต่เท้าเหยียบพลาด กลิ้งลงบันไดหลายสิบขั้น จนไปชนกิ่งไม้นอกบันได ถึงจะหยุดกลิ้งไว้ได้ ในขณะนี้ เขาก็หัวแตกเลือดออกแล้ว ใบหน้าเปื้อนไปด้วยเลือดสด

ฉันถือก้อนหินไว้ในมือ แล้วเดินไปหานักเลงที่ยื่นมือไปจับก้นของลู่ปู้หนาน