ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1

โดยรวมแล้ว คำพูดของเซียวเฉวียนทำให้แม่ทัพซินเจียงเกิดความขัดแย้งในใจ

แม่ทัพซินเจียงได้ยินมาบ้างเกี่ยวกับความคับข้องใจระหว่างเซียวเฉวียนและหมิงเจ๋อ

ได้ยินมาว่าหมิงเจ๋อพยายามทุกวิถีทางเพื่อฆ่าเซียวเฉวียน

เซียวเฉวียนและเขาก็ขัดแย้งกันเช่นกัน

ทั้งสองมีพลังเท่ากัน

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ หมิงเจ๋อไม่ได้ปรากฏตัวต่อสาธารณชนเป็นเวลาหลายเดือนแล้ว

แต่เซียวเฉวียนกลับออกมาและกระโดดไปทั่วอย่างปลอดภัยดี

มีเหตุผลเดียวเท่านั้น นั่นคือหมิงเจ๋อแพ้เซียวเฉวียน และเข้าไปซ่อนตัว

อย่างไรก็ตามหากพูดตามหลักเหตุผลแล้ว แม้หมิงเจ๋อจะซ่อนตัวจากเซียวเฉวียน เขาก็ไม่ควรไม่ปรากฏตัวในยามที่กษัตริย์สวรรคต

ขณะนี้ซินเจียงกำลังเผชิญกับวิกฤตระดับชาติ และราชินีทรงประชวรหนัก หมิงเจ๋อจะต้องก้าวเข้ามามีความสำคัญมากยิ่งขึ้น

ความจริงก็คือยังไม่พบร่องรอยของหมิงเจ๋อ ราวกับว่าเขาหายไปจากโลกนี้แล้ว

แม่ทัพซินเจียงรู้สึกว่ามีเพียงคำตอบที่ได้รับจากเซียวเฉวียนเท่านั้นที่สมเหตุสมผลที่สุดที่ทำให้องค์ชายผู้สง่างามแห่งซินเจียงซ่อนตัวได้อย่างมิดชิด

หมิงเจ๋อตายแล้ว หรือไม่เขาก็ไม่มีหน้าเจอใครอีกแล้ว

ไม่น่าจะตายได้ การสิ้นพระชนม์ขององค์ชายผู้ยิ่งใหญ่แห่งซินเจียงไม่ควรเงียบงันเช่นนี้

นั่นหมายความว่ามีแนวโน้มมากขึ้นที่เขาจะไม่มีหน้าพบปะผู้คน

กล่าวอีกนัยหนึ่ง หมิงเจ๋อมีแนวโน้มอย่างมากที่จะไร้ประโยชน์ดังที่เซียวเฉวียนกล่าว

แต่เขาไม่กล้าเชื่อ อย่างไรก็ตามหากหมิงเจ๋อถูกปลด กษัตริย์น่าจะรู้เรื่องนี้ตอนที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ และท่านน่าจะสถาปนาองค์ชายอีกคนขึ้นมา

เซียวเฉวียนที่ได้ยินเสียงหัวใจของแม่ทัพก็ยิ้มอย่างเย็นชาและพูดว่า “จริงๆ แล้วกษัตริย์มีความตั้งใจที่จะให้องค์ชายสามของท่านสืบทอดบัลลังก์”

อย่างไรก็ตามเป็นราชินีที่ใช้วิธีการบางอย่างเพื่อไปถึงที่นั่นก่อน

เมื่อได้ยินเช่นนี้ แม่ทัพก็รู้สึกเหลือเชื่อเล็กน้อย

แต่เขารู้สึกว่าตอนนี้กองทัพเว่ยกำลังเข้าใกล้เมืองแล้ว และไม่จำเป็นที่เซียวเฉวียนจะแต่งเรื่องเหล่านี้เพื่อหลอกลวงเขา

หลังจากคิดเรื่องนี้แล้ว แม่ทัพซินเจียงก็อดไม่ได้ที่จะเชื่อในคำของเซียวเฉวียนมากขึ้นอีกนิด

กองทัพซินเจียงจำนวนมากได้ยินสิ่งที่เซียวเฉวียนพูดเช่นกัน

หากความจริงเป็นเช่นนี้

มันเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะยอมรับได้

หากเป็นเช่นนั้น การที่ซินเจียงจบลงเช่นนี้ เหตุเกิดจากราชินีหรือเปล่า?

หากเป็นเช่นนี้จริง ราชินีก็สมควรตายจริงๆ!

ทุกคนในซินเจียงรู้ดีว่าเซียวเฉวียนรักองค์หญิงต้าถงเป็นอย่างมาก และความสัมพันธ์ของพวกเขาก็ดีมาก

ราชินีเป็นมารดาผู้ให้กำเนิดขององค์หญิง และเป็นแม่ยายของเซียวเฉวียน

หากเขาไม่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง เซียวเฉวียนคงไม่ยกกองทหารมาเพื่อโจมตีซินเจียง ด้วยเขายังเห็นแก่หน้าองค์หญิง

เช่นนั้นก็กล่าวได้ว่า ราชินีได้ทำบางสิ่งที่ทำให้เซียวเฉวียนรู้สึกเฉยชา

แม้แต่องค์หญิงก็ยังละทิ้งราชินี

เซียวเฉวียนเลิกคิ้วและพูดว่า “ท่านแม่ทัพ ท่านลองคิดดูสิ ราชินีคุ้มค่ากับความพยายามของท่านหรือไม่?”

แม่ทัพซินเจียงตกตะลึงอย่างแท้จริง

ขณะที่แม่ทัพอยู่ในอาการงุนงง เซียวเฉวียนก็เคลื่อนย้ายและคิดที่จะก้าวไปข้างหน้าเพื่อเปิดประตูเมือง

อย่างไรก็ตาม กองทัพซินเจียงได้เตรียมพร้อมไว้แล้ว ทันทีที่พวกเขาเห็นเซียวเฉวียนหายไป กองทัพซินเจียงที่กำลังเข้าใกล้ประตูเมืองก็ปิดสลักประตูด้วยร่างกายของตน และป้องกันไม่ให้เซียวเฉวียนเปิดประตูเมือง

เซียวเฉวียนลอยอยู่กลางอากาศ รวบรวมพลังภายใน จากนั้นจึงกวาดฝ่ามือไปทางกองทัพซินเจียงที่ปิดกั้นประตูเมือง

ลมจากฝ่ามือแรงมากจนพลิกคว่ำกองทัพซินเจียงที่กำลังปิดกั้นกลอนประตูได้โดยตรง

ทว่ากองทัพซินเจียงยังไม่ยอมอ่อนข้อให้กับเรื่องนี้ เมื่อกลุ่มหนึ่งล้มลงกับพื้น อีกกลุ่มก็เข้าแทนที่ในทันที

กล่าวโดยสรุปก็คือเซียวเฉวียนไม่สามารถเปิดประตูเมืองได้

นั่นเพราะเมื่อประตูเมืองเปิดออก ซินเจียงย่อมถึงคราวล่มสลายแล้วจริงๆ

อาวุธที่อยู่ในมือของกองทัพเว่ยไม่ใช่สิ่งที่กองทัพซินเจียงต้านทานได้

หากพวกเขาต่อสู้แบบเผชิญหน้า เกินเก้าส่วนของกองทัพซินเจียงจะถูกนำมาใช้เป็นเป้ามนุษย์

ดังนั้นแนวป้องกันนี้จึงไม่สามารถถูกทำลายลงได้!

ฝ่ามือของเซียวเฉวียนสะบัดลงไปอีกครั้ง

ทหารซินเจียงอีกระลอกหนึ่งถูกเขาปัดจนล้มลง

คราวนี้เซียวเฉวียนรีบลงมาอย่างรวดเร็ว เขายืนอยู่บนพื้นและยื่นมือออกไปที่กลอนประตู

ขณะที่เซียวเฉวียนกำลังจะเอื้อมมือออกไปดึงสลักประตู ดาบก็ฟาดเข้าใส่เขา

เป็นแม่ทัพซินเจียงที่โจมตีเซียวเฉวียน

เซียวเฉวียนหลบหลีก จับดาบของแม่ทัพด้วยสองนิ้ว จากนั้นผลักอย่างแรงก็ผลักแม่ทัพออกไปสองสามก้าว

แต่เซียวเฉวียนรู้สึกได้ชัดเจนว่าอาการบาดเจ็บของนักปราชญ์ไม่เพียงแต่ฟื้นตัวเต็มที่เท่านั้น แต่ทักษะของเขาก็พัฒนาขึ้นมากเช่นกัน

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ การโจมตีแบบตัวต่อตัวของเซียวเฉวียนจะทำให้เสียสมาธิอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และจะเป็นการเปิดโอกาสให้พวกเขาใช้ประโยชน์ไม่ใช่หรือ?

เซียวเฉวียนใช้ความคิดส่งข้อความถึงเหมิงเอ้าว่า “เหมิงเอ้า มาที่นี่เร็วเข้า!”

ทันทีที่ความคิดส่งผ่านไป

เหมิงเอ้าก็มาปรากฏตัวต่อหน้าเซียวเฉวียน และพูดด้วยเสียงอันดังว่า “นายท่าน ข้าน้อยมาแล้ว!”

เซียวเฉวียนกล่าวว่า “เอาล่ะ ข้าขอฝากแม่ทัพผู้นี้ไว้กับเจ้า”

“นอกจากนี้ เจ้าควรหาโอกาสเปิดประตูเมืองด้วย”

“ขอรับ!”

ในขณะที่เหมิงเอ้าตอบกลับ เขาก็ฟันแม่ทัพซินเจียงด้วยดาบจิงหุน

ความเร็วนั้นเร็วเท่ากับลมกระโชก

เมื่อเห็นเช่นนี้ แม่ทัพซินเจียงก็รีบถอนดาบออก และเผชิญหน้ากับดาบจิงหุนของเหมิงเอ้า

หากเขาไม่ต่อต้าน เขาจะถูกโจมตีด้วยดาบเล่มนี้ และแม่ทัพซินเจียงจะถูกฟันเป็นสองท่อนจนตายไปเท่านั้น

หลังจากผ่านไปสองสามกระบวนท่า แม่ทัพก็รู้สึกชัดเจนว่าเขาไม่อาจต้านทานเหมิงเอ้าได้

ดังนั้น เขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องล่าถอยไปยังกองทัพซินเจียง ล่อเหมิงเอ้าไปยังสถานที่ที่มีผู้คนพลุกพล่าน จากนั้นจึงใช้กำลังทั้งหมดเพื่อปิดล้อมเขา

ดูเหมือนเหมิงเอ้าจะสังเกตเห็นความตั้งใจของเขาเช่นกัน และแทนที่จะตามไป เหมิงเอ้ากลับหันหลังกลับ และมุ่งหน้าไปที่ประตูเมือง

เซียวเฉวียนบอกว่าเขาควรมองหาโอกาสเปิดประตูเมือง

ตอนนี้ไม่ใช่โอกาสที่ดีที่สุดหรือ?

เซียวเฉวียนและนักปราชญ์อยู่กลางอากาศ และแม่ทัพซินเจียงไม่นึกกลัวว่าจะทำร้ายนักปราชญ์โดยไม่ได้ตั้งใจ

เขาพูดอย่างเย็นชาว่า “พลธนูรีบเตรียมตัวปล่อยธนูเร็วเข้า!”

เราจะปล่อยให้เหมิงเอ้าเปิดประตูเมืองไม่ได้!

เมื่อประตูเมืองเปิดออก ซินเจียงก็จะจบสิ้น

แม้ว่าราชินีจะน่ารังเกียจ แต่นางก็ประชวรหนักแล้ว และร่างกายของนางอาจไม่สามารถรักษาไว้ได้นานแล้ว

หากองค์ชายคนใดคนหนึ่งขึ้นครองบัลลังก์ในอนาคต ซินเจียงจะยังคงอยู่รอด

ไม่สามารถปล่อยให้ซินเจียงพินาศลงในยามนี้ได้