ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 149

ชญาดลขมวดคิ้ว พร้อมเหลือบมองผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าแวบนึง ในใจค่อนข้างเดาไม่ถูก

ญาธิดาคนนี้ไม่ได้อ่อนแอเหมือนที่ศรุตพูด เขากลับรู้สึกว่าเธอแกร่งอ่อนควบเข้ากันและไม่ใช่ย่อยนะ

เรื่องมาจนถึงวันนี้ เขาก็ไม่มีเหตุผลที่จะกัดเรื่องนี้ไม่ปล่อยแล้ว ก็เลยยอมอ่อนข้อให้ญาธิดาซะเลย “ครั้งนี้ผมเซ็นต์ให้พวกคุณก็แล้วกัน แต่คราวหน้าถ้าใบเสร็จไม่ครบ พวกคุณพูดอะไรก็ไม่มีประโยชน์！”

ญาธิดาก้มคำนับให้เขาเล็กน้อย พร้อมรับปากเต็มคำ “โอเคค่ะ ขอบคุณคุณชญาดลมากเลยนะคะ”

หลังจากอนุมัติใบเสร็จทั้งหมดแล้ว ญาธิดาได้ไปจากฝ่ายบัญชี มือที่กุมใบเสร็จไว้ร้อนเล็กน้อย

เมื่อครู่เธอก็ไม่มีความมั่นใจเต็มเปี่ยมหรอก หยิบยกสำนักงานCEOออกมาก็เพื่ออยากหยั่งเชิงความมั่นใจของชญาดล ถ้าเหมือนที่เขาพูดจริงๆ เรื่องใบเสร็จเป็นความต้องการของหัวหน้าบริษัท งั้นเขาไม่มีทางประนีประนอมง่ายๆเด็ดขาด

แต่สุดท้ายเขาได้ลดราวาศอกให้ ได้แสดงให้เห็นพอดีเลยว่าในนี้มีปัญหา…

หรือว่า นี่เป็นฝีมือของศรุตจริงๆ？

ครั้งนี้นีราภาได้รับความเสียหายแต่ไม่กล้าพูดอะไร จะต้องเกลียดเธอแน่เลย ไม่แน่อาจจะพูดอะไรต่อหน้าคนในครอบครัวตัวเอง ถ้าหล่อนเอ่ยถึงเธอต่อหน้าศรุต งั้นศรุตจะต้องทำอะไรกับเธอแน่นอน

แต่ไม่ว่ายังไง เรื่องที่อยู่ตรงหน้านี้ก็ถือว่าได้แก้ไขแล้ว อย่างน้อยกลับไปที่แผนกธุรการก็สามารถบอกกับเพื่อนร่วมงานว่าจัดการเสร็จเรียบร้อยแล้ว เรื่องของวันข้างหน้าเธอได้แค่ระวังตัวให้มากกว่าเดิม

กลับมาถึงแผนกธุรการ เธอเพิ่งเดินมาถึงพื้นที่สำนักงาน เพื่อนร่วมงานแต่ละคนก็รีบลุกขึ้นมาสอบถามผลลัพธ์แล้ว

ญาธิดายิ้มให้กับพวกเขา พร้อมชูใบเสร็จในมือขึ้น “ทุกคนวางใจได้ อนุมัติเรียบร้อยแล้ว แต่ฝ่ายบัญชีพูดชัดเจนแล้วว่าต่อไปใบเสร็จต้องครบถึงจะสามารถอนุมัติให้”

ได้ยินเรื่องราวแก้ไขได้แล้ว ทุกคนต่างก็โล่งอกไปที ใบหน้าก็เผยความดีใจออกมา

ชมพู่พุ่งมาหาด้วยความดีใจ แกว่งแขนของญาธิดาไปมาด้วยความตื่นเต้น “ธิดา เธอเก่งจังเลย！”

เพื่อนร่วมงานทั้งหลายที่อยู่ข้างๆก็ทยอยกันพยักหน้าอย่างเห็นดีเห็นชอบ พร้อมกับชื่นชมญาธิดา

อีกฝั่งนึง พิชญ์สินียืนอยู่ตรงหัวมุม มองญาธิดาที่ถูกผู้คนล้อมรอบ สีหน้าหม่นหมองสุดขีด

เธอคิดไม่ถึงว่าญาธิดาไปที่ฝ่ายบัญชีแล้วจะจัดการเรื่องได้เรียบร้อยจริงๆ แถมยังได้รับการยอมรับจากผู้คนมากมายขนาดนี้

เพื่อนร่วมงานผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างกายพิชญ์สินีชื่อมุก เห็นสีหน้าเธอดูแย่ ได้รีบพูดปลอบใจว่า “พี่พิช พี่อย่าดูว่าตอนนี้มันกำลังรุ่งนะ ความสามารถในการทำงานหรืออื่นๆล้วนสู้พี่ไม่ได้เลย ทุกคนต่างก็ยอมรับในตัวพี่มากกว่าค่ะ！”

คำพูดประจบสอพลอนี้ ไม่เพียงไม่ได้ทำให้พิชญ์สินีดีใจ กลับกันยิ่งทำให้เธอมีความรู้สึกว่าอันตราย สายตาเธอเพ่งมองญาธิดาเอาไว้ พร้อมเชอะทีนึง “คงไม่ง่ายขนาดนี้หรอก！”

ปกติเธอสั่งข้าว เลี้ยงชานมเพื่อนร่วมงานในแผนกอยู่บ่อยครั้งทั้งภายนอกและลับหลัง แต่คิดไม่ถึงเลยพอมาสุดท้าย แค่เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ก็ทำให้ความคิดที่พวกเขามีต่อญาธิดาเปลี่ยนไป แล้วเธอจะกล้ามั่นใจเรื่องของวันข้างหน้าได้อย่างไร？

ถึงเวลาพี่แนนเลื่อนขั้น ตำแหน่งหัวหน้าแผนกจะต้องเลือกจากเธอกับญาธิดาแน่นอน ตอนนี้เธอยิ่งอยู่รู้สึกได้ถึงการข่มขู่

ถ้าเธอไม่คิดหาวิธี สักวันญาธิดานังแพศยานั่นก็จะเหยียบเธอเลื่อนขั้นเพิ่มเงินเดือนแล้ว！

พิชญ์สินีกำหมัดเอาไว้แน่น แววตาที่มองญาธิดามีแสงเย็นชาแวบผ่าน เธอแอบกัดฟันแน่น แน่วแน่กับความคิดแล้ว เธอจะไม่ให้วันนั้นมาถึงเด็ดขาด！

วันถัดมา ภารกิจของแต่ละแผนกได้ทำสถิติเรียบร้อย ภารกิจของแผนกธุรกิจผ่านเกณฑ์มาตรฐาน ทุกคนต่างก็โล่งอกไปที

เวลานี้ ทุกคนก็แค่รอโบนัสเข้าบัญชีอย่างเดียว บรรย่กาศของแผนกรื่นรมย์กว่าปกติเยอะเลย

แองจี้ก่อนหน้านี้เป็นศิษย์เก่ารุ่นเดียวกันแต่ไม่ได้อยู่ห้องเดียวกันกับพวกเธอ อาศัยตัวเองหน้าตาดีหน่อยก็ทำตัวหยิ่งมาก บวกกับฐานะที่บ้านร่ำรวย พ่อเป็นเสนาธิการของศาลากลางจังหวัด ปกติยิ่งไม่เห็นหัวคนอื่นเลย

สมัยที่เรียนอยู่แองจี้ดันชอบแฟนของอัญมณีเข้า ได้เป็นฝ่ายไปจีบผู้ชายเอง ทุ่มเงินซื้อของขวัญให้ฝ่ายชาย สุดท้ายก่อกวนจนอัญมณีเลิกกับแฟน ว่าไปแล้ว ทั้งสองยังถือว่าเป็นศัตรูหัวใจกันนะ

โบราณกล่าวไว้ว่า ศัตรูหัวใจเจอหน้ากัน ย่อมต้องอิจฉาตาร้อนกันเป็นพิเศษอยู่แล้ว แองจี้ทำตัวโอ้อวด อัญมณีก็ย่อมไม่ยอมแพ้อยู่แล้ว สองสาวมาเจอกัน จะต้องปะทะกันอย่างดุเดือดแน่

พูดถึงแองจี้ อัญมณีได้เหยียบคันเร่งจนมิด พร้อมส่งเสียงเชอะทีนึง “วันนี้ฉันจะดูซิ ว่าหล่อนยังหยิ่งผยองเหมือนเมื่อก่อนอยู่หรือเปล่า！”

ญาธิดาให้คำแนะนำกับเธอด้วยรอยยิ้ม “เอาล่ะ อันอัน นั่นมันก็เรื่องสมัยปีมะโว้แล้ว”

อัญมณีฟังแล้วดวงตาเปล่งประกาย จู่ๆนึกอะไรขึ้นมาได้ “พูดถึงเรื่องสมัยก่อน วันนี้ยังมีคนๆนึงที่จะมาด้วย ถือได้ว่าเป็นคนรักเก่าของเธอเลยแหละ！”

คนรักเก่า？

ญาธิดาอึ้ง เธอรวมๆแล้วก็เคยคบหากับผู้ชายแค่ครั้งเดียว แถมเป็นแฟนกับไอ้เหี้ยอย่างจิณณ์ด้วย ยังมีคนรักเก่าที่ไหนกัน？

ไม่รอให้เธอถามออกมา อัญมณีก็หัวเราะแหะๆแล้ว “ก็การินเด็กเรียนที่เคยตามจีบเธอมาสามปีไง！”

ได้ยินชื่อนี้ ญาธิดาอึ้งก่อน จากนั้นถึงค้นหาความทรงจำที่เกี่ยวกับชื่อนี้จากในหัวได้

การิน เป็นเด็กเรียนของห้องพวกเธอ เป็นคนซื่อสัตย์และจงรักภักดี ตอนนั้นแอบชอบญาธิดามาโดยตลอด ต่อมาพอญาธิดาคบกับจิณณ์แล้ว เขาก็เลยไม่ได้สารภาพกับเธอสักที

นับดูแล้ว ตั้งแต่เรียนจบจนถึงตอนนี้ พวกเขาก็ไม่ได้เจอหน้ากันสองปีกว่าแล้ว