ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 195

“ธิดา คุณอยากทานอะไรก่อนไหม”

เสียงจากด้านข้างดังมาทำให้เธอได้สติ เธอหันไปมองออกัสที่อยู่ข้างๆ ส่ายหน้าและพูดว่า “ฉันไม่หิวค่ะ”

ถึงแม้จะตื่นแต่เช้าและวิ่งวุ่นเป็นครึ่งวันโดยไม่ได้ทานอาหาร แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความเครียดหรือไม่ เธอไม่รู้สึกหิวเลยสักนิด

ออกัสที่อยู่ข้างๆ ยกมือขึ้นตบไหล่เธอ และปลอบอย่างใจดี “ธิดา ถ้าร่างกายคุณทรุดโทรมเพราะงาน มันจะได้ไม่คุ้มเสียรู้ไหม”

ญาธิดาลังเลครู่หนึ่ง ก่อนจะยิ้มและพยักหน้าให้เขา พูดเสียงเบา “โอเค งั้นฉันไปทานอะไรหน่อย ทางนี้มีสถานการณ์อะไรอย่าลืมโทรฉันหานะ”

“ไม่มีปัญหา ไปเถอะ มีอาหารให้ทุกคนในรถตู้อยู่ข้างหลังบูธ”

ญาธิดาเลื่อนสายตาขึ้นมอง และเห็นรถตู้คันนั้นอยู่ไกลๆ จึงพยักหน้าแล้วเดินไป

ทันทีที่เดินเข้าใกล้ ก็มีพนักงานทักทายเธอ “พี่ธิดา รับขนมปังหรือปาท่องโก๋คะ”

ญาธิดายิ้ม “ขนมปังค่ะ”

คนนั้นยื่นขนมปังสองชิ้นและนมถั่วเหลืองร้อนหนึ่งถ้วยให้ ญาธิดารับมาและบอกขอบคุณ หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาดู ก็เห็นข้อความที่อัญมณีส่งถึงเธอ

“ธิดา ฉันเบื่อจะตายอยู่แล้ว เมื่อไหร่จะได้เจอเธอ!”

“การซ้อมน่าเบื่อมาก ฉันอยากกินปูเนื้ออบหม้อดิน!”

“……….”

ดูอัญมณีส่งมาหลายข้อความติดต่อกัน ญาธิดาแทบจะจินตนาการท่าทางของเธอผ่านข้อความออกได้เลย เธอยกยิ้มมุมปาก กัดขนมปังแล้วส่งข้อความตอบกลับไปให้เธอ “เดี๋ยวงานกิจกรรมวันนี้จบ ไปทานอาหารเย็นด้วยกันไหม”

ข้อความเพิ่งถูกส่งไป ทางอัญมณีก็ตอบกลับทันที “ตกลงๆ! ฉันอยากดื่มเบียร์ด้วย!"

ญาธิดายิ้ม ยกมือขึ้นมาส่งข้อความกลับหาเธอ ทั้งสองคนคุยโต้ตอบกันสักพัก ญาธิดารู้สึกดีขึ้นมากในทันใด ความรู้สึกหดหู่ในหัวใจแต่เดิมค่อยๆ โล่งขึ้นมาก

เพิ่งทานขนมปังและนมถั่วเหลืองเสร็จ ญาธิดาเช็ดมือแล้วส่งข้อความกลับให้อัญมณี “ไม่คุยแล้ว ต้องไปทำงานต่อ...”

คำเพิ่งพิมพ์จบ ทันใดนั้นทางฝั่งโชว์รูมก็มีเสียงดังมา จากนั้นหนึ่งในพนักงานวิ่งมาหาเธอ พลางตะโกนว่า “พี่ธิดาแย่แล้วค่ะ! แพรวาล้มบนเวทีค่ะ!”

ญาธิดาชะงักไปเล็กน้อย ยังไม่ทันได้สติ ก็ถูกพนักงานคนหนึ่งดึงวิ่งไปที่เวที ก่อนที่จะเข้าไปใกล้ เห็นกลุ่มคนแออัดรุมล้อมแพรวาไปที่รถตู้อเนกประสงค์

ในสถานที่เกิดความโกลาหล แม้แต่ผู้ชมด้านล่างเวทีก็ต่างเบียดเสียดออกันเข้าไปอย่างอึกทึก เมื่อเห็นว่าสถานการณ์ไม่เป็นไปในเชิงบวก ญาธิดาจึงกวักมือเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยให้มารักษาความสงบเรียบร้อยในทันที

ในความโกลาหลวุ่นวาย ออกัสรีบวิ่งไปหน้าตาตื่น “ธิดา เมื่อครู่แพรวาก้าวลงจากเวทีแล้วข้อเท้าพลิก ข้อเท้าบวมไปหมดเลย ตอนนี้ต้องพาเธอไปส่งโรงพยาบาลก่อน ผมต้องไปด้วย ทางนี้จำต้องพึ่งคุณแล้ว!”

ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ ญาธิดาไม่มีเวลาคิดมากนัก ได้แต่พยักหน้าและกำชับออกัส “คุณรีบไปดูว่าเธอเป็นยังไงบ้าง ฉันจะประคองทางนี้เอง”

“ได้”

ออกัสส่งเสียงตอบรับ และวิ่งไปทางรถตู้อเนกประสงค์ทันที ญาธิดาหันหน้าไปมองดูฝูงชนที่กำลังโกลาหล แล้วจึงเดินไปหาพิธีกรบอกให้เขาขึ้นไปพูดบนเวทีต่อ และสั่งเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ส่วนหนึ่งให้รักษาพื้นที่ผลิตภัณฑ์ใหม่ อีกส่วนรักษาความเรียบร้อยในบริเวณงาน

จนกระทั่งรถตู้อเนกประสงค์ไปแล้ว และเกือบสิบนาทีต่อมา สถานที่ถึงค่อยๆ กลับสู่ภาวะปกติ

พิธีกรขึ้นพูดบนเวที บอกขอโทษและเสียใจต่อศิลปินแพรวา และในขณะเดียวกันก็ระบุว่างานจะดำเนินต่อในขั้นต่อไป

ชายคนนั้นยื่นมือออกไปคว้าผลิตภัณฑ์ใหม่บนบูธ และชี้มาที่ญาธิดา “นี่เป็นผลิตภัณฑ์ใหม่รุ่นสามที่พวกคุณเปิดตัวในครั้งนี้ใช่ไหม”

ญาธิดาพยักหน้า “ถูกต้อง”

“ครอบครัวเราซื้อผลิตภัณฑ์รุ่นสองของพวกคุณ กลับไปยังใช้ไม่เท่าไร มือของลูกก็ถูกบาดจนบาดเจ็บ โทรหาฝ่ายบริการหลังการขายของพวกคุณก็ไม่รับผิดชอบ คุณว่าผมควรมาขอคำอธิบายไหม”

ชายคนนั้นเหลือบมองญาธิดา แล้วเหยียดมือยื่นรูปถ่ายใส่ผู้คนโดยรอบ ก่อนจะเพิ่มระดับเสียงขึ้น “ขอแนะนำพวกคุณ ใครก็ตามที่ซื้อผลิตภัณฑ์ของพวกเขาก็คือคนโง่! เครื่องใช้สมาร์ตโฮมอะไร เป็นเครื่องใช้ประหารชีวิตชัดๆ!”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา ทุกคนในฝูงชนก็แตกตื่น ต่างกระซิบกระซาบวิพากษ์วิจารณ์กันมากมาย

ญาธิดาเห็นสิ่งนี้ จึงรับพูดว่า “คุณคะ คุณจะพิสูจน์ได้ยังไงว่าสินค้าของเราบาดมือของลูกชายคุณ! ผลิตภัณฑ์ของเราได้รับการทดสอบความปลอดภัยก่อนที่จะวางจำหน่าย และจะไม่เกิดปัญหาแบบนี้”

“ทุเรศ!” ชายคนนั้นจ้องเธอและพูดจาหยาบคายใส่เธอ “ผมจะให้คุณดูประวัติการรักษาที่โรงพยาบาลออกให้! และยังมีบันทึกว่าเราซื้อผลิตภัณฑ์รุ่นสองนี่ด้วย!”

พูดอย่างนั้นแล้วชายดุร้ายก็ดึงกระดาษสองสามใบออกมาจากกระเป๋ากางเกงมาแสดงให้ทุกคนเห็น ตอนนี้คนที่อยู่ข้างหน้าเห็นข้อความในโน้ตอย่างชัดเจน และพยักหน้าซ้ำๆ

เป็นผลให้คนที่อยู่ข้างหลังซึ่งไม่สามารถอ่านโน้ตได้ชัดเจนเริ่มโวยวายขึ้นมา และพากันวิพากษ์วิจารณ์

เมื่อได้ยินคำพูดตั้งคำถามจากฝูงชน หัวใจของญาธิดาก็พลันกระตุก และลางสังหรณ์ที่ไม่ดีก็ปกคลุมหัวใจของเธอ

หากเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น ไม่ว่าจะจริงหรือเท็จ ชื่อเสียงของผลิตภัณฑ์ใหม่ก็จะฉาวโฉ่ไปเต็มๆ ถ้าเป็นแบบนี้ เกรงว่าจะส่งผลกระทบอย่างร้ายแรงต่อการออกผลิตภัณฑ์ใหม่!

ญาธิดากำหมัด มองชายผู้บ้าคลั่ง สูดหายใจเข้าลึกแล้วถามว่า “มือของลูกชายคุณโดนบาดเมื่อไร”