เทอรี่เห็นว่าตัวเองถามไปก็ไม่ได้อะไร ก็เลยเดินออกไปด้วยความโกรธ
ทีน่ามองดูเขาเดินไกลเธอไปเรื่อยๆ รอยยิ้มที่อ่อนโยนบนใบหน้าก็เริ่มหายไป และแทนที่ด้วยความว่างเปล่าและความชา
และในตอนนี้เอง มาเลน่าก็เดินออกมาจากมุม
เธอมองไปยังทิศทางที่เทอรี่เดินจากไป และใบหน้าก็เต็มไปด้วยรอยยิ้มที่ถากถาง
“พี่ชายนี่โง่จริงๆ เลยนะ”
มาเลน่าใช้ชีวิตที่ตระกูลสมิธมาตั้งแต่เด็ก แล้วเธอจะเป็นแค่คนโง่ที่หัวสมองว่างเปล่าได้ยังไงกัน
ถ้าเกิดว่าเป็นแบบนั้นจริงๆ เธอคงตายไปเป็นร้อยครั้งพันครั้งแล้ว
มีแค่เทอรี่เท่านั้นที่คิดว่ามาเลน่าไม่สามารถคุกคามอะไรเขาได้
แต่ทำไมเขาไม่คิดเลยว่า ลูกสาวที่ทีน่าสั่งสอนมากับมือ จะด้อยกว่าได้ยังไงกัน?
้ดวงตาของทีน่านั้นว่างเปล่า ตอนที่เผชิญหน้ากับลูกสาวของตัวเองนั้น สายตาของเธอก็ผันแปรเล็กน้อย
เธอพยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดของมาเลน่า
“ที่รัก หนูพูดถูกแล้ว เขาโง่จริงๆ ”
“แม่คะ” มาเลน่าเดินเข้าไปหาทีน่า แล้วก็พิงอ้อมอกของเธออย่างสนิทสนม แก้วสีขาวราวกับหิมะของเธอมีสีชมพูจางๆ ท่าทางดูเขินอาย
“หนูตัดสินใจแล้ว ว่าหนูจะต้องได้สิทธิทุกอย่างในตระกูลสมิธมา แบบนั้นสหภาพจะได้เป็นของหนู”
ตราบใดที่เธอได้ครอบครองสหภาพอย่างเป็นทางการ เธอก็จะได้ดึงโจอี้เข้ามาได้
พอเป็นแบบนั้น โจอี้ก็จะรู้สึกขอบคุณเธอ แล้วก็รักเธอใช่ไหม?
พอคิดแบบนี้ หัวใจของมาเลน่าก็รู้สึกหอมหวานมาก
โจอี้ช่างเป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบจริงๆ ตราบใดที่เธอได้ครอบครองสหภาพยุโรป เขาก็จะเป็นของเธอ
พอมาเลน่าพูดจบ ใบหน้าที่ว่างเปล่าของทีน่าก็ดูเซอร์ไพรส์ขึ้นมาทันที และสาตาก็เป็นประกายขึ้นมา
เธอดึงมาเลน่ามากอดไว้ในอ้อมแขน พร้อมกับอุทานออกมาว่า “ลูกรักของแม่ ในที่สุดก็คิดได้แล้ว”
ตอนนี้เขารู้สึกโมโห ที่ทีน่าเข้ามาแทรกแซงเรื่องนี้
ทีน่าเป็นคนที่เซ้าซี้มาก ไม่อย่างนั้นสิบกว่าปีมานี้ เขาคงไม่ได้ถูกเธอทำร้ายมากมาขนาดนี้หรอก
ตั้งแต่ตอนที่เขากลับมาที่ตระกูลสมิธ ถึงแม้ว่าจะมีการต่อสู้เพื่อสิทธิในตระกูลบ้าง แต่น้อยครั้งมากที่ทีน่าจะเข้ามายุ่งเรื่องของเขา โดยรวมแล้วทุกอย่างก็ค่อนข้างผ่านไปได้ด้วยดี
ตราบใดที่ผ่านช่วงเวลานี้ไป ตระกูลสมิธกับสหภาพ ก็จะกลายเป็นของเขาทั้งหมด
แต่ว่าทีน่ากลับมายุ่งวุ่นวายในตอนนี้
เทอรี่ขมวดคิ้วเข้าหากัน ใบหน้าของเขามืดมนมาก และเขาก็กำลังพยายามคิดถึงการเปลี่ยนแปลงของทีน่าอยู่
ทันใดนั้น เขาก็นึกถึงภาพเหตุการณ์ที่มาเลน่าไปพัวพันกับโจอี้วันนั้น
แล้วดวงตาของเขาก็หรี่ลงทันที
ถึงแม้ว่ามาเลน่าจะมักมากในกามขนาดไหน แต่นี่ก็เป็นครั้งแรกที่เธอเข้ามายุ่งเรื่องของเขาเพราะผู้ชายคนหนึ่ง
หรืออาจจะเป็นไปได้ไหมว่า มาเลน่าตกหลุมรักผู้ชายที่ชื่อว่าโจอี้นั่นแล้ว?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ดวงใจภวินท์
อ่านไปด่าไปแม่งนางเอกโคตรโง่พระเอกพูดดีด้วยนิดหน่อยก็หายโกรธยอมโง่ให้หลอกใช้...
รำคาญนิสัยนางเอกโคตรอ่อนแอแล้วยอมคน โดนกระทำมาสารพัดแต่ยอมอภัยให้ง่ายๆ...
<script>alert()</script>...