ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 897

Mrs. Robertหยิบถ้วยชาขึ้นมา และจิบชาแดงลงไป

“ฉันรู้จักมาเลน่าดีอยู่แล้ว อะไรที่ยิ่งไม่ได้มา เธอยิ่งอยากจะได้มัน ดังนั้นในแผนการครั้งนี้ พวกเราไม่ได้ต้องแสร้งเอาใจเธอเลย”

พอได้คุยกันมาสองครั้ง ท่าทางที่Mrs. Robertมีต่อพวกเขาก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไป ไม่ได้แข็งกระด้างเหมือนตอนแรก เธอขยิบตาให้ญาธิดาพร้อมกับพูดว่า

“ฉันก็ไม่ใช่วายร้ายอะไร ที่จะแยกสามีภรรยาออกจากกัน แล้วบังคับให้สามีของคุณไปขึ้นเตียงมาเลน่า”

ญาธิดาหน้าแดงขึ้นมาทันที

ความจริงเธอก็นึกไม่ถึงเหมือนกันว่ามันจะมาถึงขั้นนี้ แค่คิดว่าสามีของเธอต้องอ่อยผู้หญิงคนอื่นต่อหน้าเธอเท่านั้นเอง แค่นี้ก็รู้สึกไม่ดีมากแล้ว

หลังจากวางแผนเสร็จ ญาธิดากับภวินท์ก็ไม่ได้อยู่ต่อนาน และก็มุ่งหน้าไปที่บริษัทแทน

ตอนนี้ พวกเขาได้ร่วมมือกับMrs. Robertเรียบร้อยแล้ว แต่เพื่อที่จะให้การปลอมตัวนั้นแนบเนียนมากขึ้น พวกเขาก็ต้องจัดการบางสิ่งบางอย่างในบริษัทด้วยตัวเอง

แต่ว่าเรื่องเล็กน้อยส่วนใหญ่ก็มีMrs. Robertส่งคนมาช่วยจัดการให้แล้ว พวกเขาแค่ต้องมาแสดงว่าอยู่ที่บริษัทบ้างเท่านั้นเอง

แต่สิ่งที่ทำให้ญาธิดาแปลกใจก็คือ เพื่อที่จะให้ติดต่อกันได้สะดวก ขวัญตาก็ถูกส่งตัวมาที่นี่เหมือนกัน

ขขวัญตาอยู่ข้างกายMrs. Robert และคอยจัดการเรื่องลับๆ มีเพียงคนไม่กี่คนเท่านั้นที่รับรู้ว่าเธอเป็นคนของMrs. Robert ญาธิดาก็เลยรู้สึกสบายใจ

ถ้าเป็นแบบนี้ ต่อไปวันเวลาของเธอจะได้ไม่น่าเบื่อจนมากเกินไป

แล้วอีกอย่าง การที่มีขวัญตาอยู่ด้วย มันก็จะง่ายขึ้นสำหรับพวกเขาในการทำสิ่งต่างๆ ในอนาคต

เทอรี่เป็นคนที่มืดมน แต่ว่าในเวลานี้ ความมืดมนบนใบหน้าของเขากลับจางหายไป แต่ดูท่าทางเหมือนคนที่แสนดีมากกว่า ท่าทางที่ปฏิบัติต่อญาธิดานั้นก็ดูอ่อนโยน แตกต่างอย่างมากจากการต่อสู้กันในไร่ไวน์ครั้งก่อน

สายตาของญาธิดาเป็นประกาย แล้วก็แอบหัวเราะเยาะภายในใจ

เทอรี่ก็เป็นจิ้งจอกตัวหนึ่งเหมือนกัน เขาต้องรู้อยู่แล้วว่าการที่พวกเขาได้ออเดอร์นี้มาเพราะว่ามาเลน่าช่วยลงมือ

แต่ว่าตอนนี้เขากลับไม่พูดอะไรถึงมันเลย ทำเป็นเหมือนว่าไม่รู้เรื่องรู้ราว แน่นอนว่าเขาอยากจะใช้ความรู้สึกที่มาเลน่ามีต่อภวินท์ มาทำให้เขาถึงเป้าหมายอย่างแน่นอน

ญาธิดาพยายามอ่านใจของเทอรี่ แต่ว่ากลับไม่แสดงออกทางสีหน้าเลย เธอทำท่าทีตกใจ “แต่ว่า คุณเทอรี่……”

ญาธิดาทำหน้าเหมือนลังเลที่จะพูด เทอรี่โบกมือ เพื่อเป็นการบอกว่าไม่ให้เธอพูดอะไรต่อ “ในเมื่อตอนแรกเราตกลงกันไว้แล้ว แล้วตอนนี้พวกคุณทำสำเร็จ ผมก็คงต้องรักษาสัญญา”