ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 945

ขณะที่ทั้งสามคนกำลังนิ่งเงียบกันนั้น จู่ๆโทรศัพท์ของญาธิดาก็ดังขึ้นมา เธอกดปุ่มรับสาย แจ้งตำแหน่งรายละเอียดชัดเจนของร้านอาหารกับในสายอยู่สักพัก

วางสายลง ญาธิดาพูดยิ้มๆ“ขวัญก็มาด้วยเหมือนกัน พวกเธออย่าทำท่าทางขมขื่นขนาดนี้สิ เดี๋ยวเธอเห็นเข้าแล้วจะเป็นห่วงเอานะ”

ตอนนี้ทั้งสองคนถึงได้กระปรี้กระเปร่าขึ้นมา เปลี่ยนไปพูดคุยเรื่องอื่น

พวกเธอกำลังพูดคุยกันอยู่ ไม่ได้ตระหนักเลยแม้แต่นิดเดียวว่า ตรงที่ที่พวกเธอไม่ได้สังเกต ธีทัตกำลังอยู่ตรงมุมมุมหนึ่งตามลำพัง สายตากำลังจ้องมองมาที่พวกเธอ

ธีทัตจ้องมองเงาหลังของอัญมณี แววตาโทษตัวเองอย่างถึงที่สุด

เป็นเพราะเขาไม่ได้ดูแลอันอันให้ดีเอง เขาอยากจะรู้ว่าตอนที่เขาไม่อยู่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แต่สองสามครั้งก่อนที่เขาไปยังสถานที่พักอาศัยที่อันอันอยู่ในตอนนั้นก็ล้วนแต่ถูกอลิสารั้งให้กลับมาทุกครั้ง

อลิสาไม่อยากให้เขาเจอกับอันอัน ส่วนอันอันก็ไม่อยากเจอกับเขาเหมือนกัน

ธีทัตกำหมัดแน่นอย่างไม่รู้ตัว ภายในใจเกิดความรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา เขาไม่ได้เห็นอันอันมานานมากแล้ว หลังจากที่ได้รู้ว่าอลิสาจะพาอันอันออกมาข้างนอก เขาก็ตามมาทันที

แต่เขาไม่กล้าเข้าไป กลัวว่าจะไปกระตุ้นอันอันเข้า ทำได้แค่มองดูอยู่ห่างๆ

สิ่งที่ทำให้เขารู้สึกสบายใจได้เพียงอย่างเดียวก็คือ ญาธิดาก็มาด้วย เธอมาอยู่เป็นเพื่อนอันอันก็ดีเหมือนกัน

เขาหยิบบุหรี่ออกมาจากกระเป๋ากางเกงหนึ่งมวน เตรียมที่จะจุดสูบ แต่กลับถูกบอดี้การ์ดในห้างรั้งเอาไว้“คุณผู้ชายครับ ที่นี่ห้ามสูบบุหรี่นะครับ”

“ขอโทษครับ”

ธีทัตยิ้มอย่างขอโทษ กำลังจะเก็บบุหรี่กลับไป สายตากลับหันไปเห็นผู้หญิงคนหนึ่งเข้า

เธอสีหน้าเงียบสงบ ผมสีดำที่นุ่มนวลถูกผูกเอาไว้ข้างหลังอย่างง่ายๆ ดูเกียจคร้านหน่อยๆ

ธีทัตสั่นสะดุ้งไปทั้งตัว รูม่านตาหด บุหรี่ในมือร่วงตกลงไปเมื่อไรก็ยังไม่รู้ ปากพูดพึมพำ“ขวัญ……”

ขวัญตาสองตาสับสนมึนงง ยังไม่ทันได้รู้ชัดเจนแจ่มแจ้งว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น จู่ๆก็รู้สึกถึงความกดดันอันแรงกล้าที่อยู่ข้างหลังของตัวเอง

ต่อมา เสียงที่ทุ้มต่ำ แล้วก็ดูเหมือนจะอ่อนแออยู่ไม่น้อยดังขึ้นมาจากข้างหลังของเธอ

“ขวัญ……”

แม้ว่าจะผ่านไปแล้วสองปี แต่เสียงของธีทัตกลับเหมือนกับสลักเข้าไปในจิตวิญญาณของขวัญตา แค่เสียงเรียกนี้ ก็ทำให้จิตใจของขวัญตาสั่นสะดุ้งอย่างอดกลั้นไว้ไม่อยู่

เธอเคยคิดเอาไว้แล้วว่ากลับมาที่เมือง Jอาจจะได้เจอกับธีทัต แต่กลับคิดไม่ถึงว่าการเจอกันของระหว่างพวกเขามันจะเร็วขนาดนี้

ญาธิดาเงยหน้าขึ้นมามองธีทัต ขมวดคิ้ว“ธีทัต คุณมาที่นี่ได้ยังไง”

ไม่รอให้ธีทัตตอบ ญาธิดาความคิดรวดเร็ว พอจะเดาได้แล้วว่าทำไมธีทัตถึงโผล่มาที่นี่ น้ำเสียงดูไม่ดีขึ้นมาทันที“คุณสะกดรอยตามอันอันมาเหรอ?！”