นารามองญาธิดา เธอรู้สึกโมโหเป็นอย่างมาก แต่ก็ทำอะไรญาธิดาไม่ได้
เพราะเธอรู้ดีว่าคนที่อยู่ตรงหน้าเธอในตอนนี้ เป็นคนที่ไปยั่วอะไรไม่ได้!
ไม่ว่าตระกูลหาริชัยจะเก่งขนาดไหน ก็ไม่สามารถเขย่าSTN Groupได้เลยสักนิด
ภวินท์โอบไหล่ของญาธิดา แล้วก็กษิตอย่างที่คาดหูของเธอ สายตาเต็มไปด้วยความรัก
แต่ว่าภาพเหตุการณ์นี้มันกลับทิ่มแทงนารา หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความอิจฉา
อิจฉาที่ญาธิดาได้แต่งงานเข้าตระกูลที่ร่ำรวยแบบนี้ อิจฉาที่เธอได้มีสามีที่รักเธอ เหลือแม้แต่ อิจฉาที่เธอมีลูกที่มีพรสวรรค์ทั้งสองคน
ส่วนเธอนั้น ได้แต่งงานกับผู้ชายที่ไม่รักเธอ แถมครอบครัวก็ไม่สามารถเทียบกับSTN Groupได้ยิน
นารารู้สึกอิจฉาญาธิดาเป็นอย่างมาก
แต่ว่าก็ไม่สามารถทำอะไรเธอได้เลย มันทำให้นารารู้สึกเหมือนไม่ได้รับความเป็นธรรม
ตอนที่ญาธิดาเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้งนั้น นาราก็จากไปแล้ว
“ไม่มีความจำเป็นอะไรต้องไปรู้สึกโกรธเพราะคนแบบนั้นหรอก ถ้าเกิดว่ามันจำเป็นละก็ เดี๋ยวผมช่วย” ภวินท์ใบหน้าเรียบเฉย แต่ว่าสายตาเย็นชา
สำหรับเขาแล้ว ไม่จำเป็นต้องหาข้ออ้างอะไรทั้งนั้น ก็สามารถจัดการตระกูลหาริชัยได้ตลอดเวลา
แต่ว่าญาธิดาส่ายหน้า “ไม่จำเป็นต้องให้คุณลงมือหรอก แล้วอีกอย่าง ฉันอยากจะรู้ให้ชัดเจนว่าระหว่างพวกเขามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”
ถ้าเกิดว่าภวินท์ลงไม้ลงมือซะก่อน เกรงว่าพวกเขาจะไม่รู้อะไรเลย
ตอนนี้อาการของอันอันคงที่กว่าเมื่อก่อนเยอะมาก พวกเขาค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไปก็ได้
ผ่านไปไม่นาน งานประมูลก็เริ่มต้นขึ้น
สิ่งของที่นำมาประมูลในวันนี้ มันเป็นของสะสมของดาราส่วนหนึ่ง ที่เอาออกมาประมูล
มีคนที่ประมูลนาฬิกาและเครื่องประดับของตัวเอง หรือบางคนก็ประมูลรูปถ้าตัวเองวาด
งานประมูลเริ่มขึ้นไปประมาณ 2 ชั่วโมงกว่า ในที่สุดก็ระดมทุนได้มากกว่า 100 ล้านบาท และตอนจบญาธิดาก็ขึ้นไปกล่าวปราศรัยบนเวที
พอทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย ญาธิดาก็รู้สึกเหนื่อยล้าเป็นอย่างมาก
ถึงแม้ว่าไม่ต้องเดินอะไรมากมาย แต่การที่ต้องรักษาท่าทางที่สง่างามไว้ตลอดเวลามันก็ช่างเหนื่อยเหลือเกิน
“คุณญาธิดา!ไม่เจอกันนานเลย”
ญาธิดาอึ้งไป หลังจากนั้นก็คลี่ยิ้มออกมา “ไม่เจอกันนานเลยนะคะ คุณเอลี”
ถูกต้องแล้ว คนที่อยู่ตรงหน้าของญาธิดาในตอนนี้ ก็คือเอลีที่เคยได้บังเอิญเจอกัน
ตั้งแต่แยกกันครั้งที่แล้วเอลีก็ไม่เคยติดต่อพวกเขามาเลย แต่ว่าครั้งนี้ก็มาหาถึงที่
ท่าทางของเขายังคงสง่างามและเป็นสุภาพบุรุษ แต่ว่าแอบดูเหมือนกำลังตกอยู่ในที่นั่งลำบากเล็กน้อย
“คุณเอลี คุณเป็นอะไร เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าคะ?”
ทั้ง 3 คนนั่งลงบนโซฟา ภวินท์นั่งข้างๆ ญาธิดา โอบเอวของเธอเอาไว้เหมือนประกาศความเป็นเจ้าของ แล้วก็เอนหลังพิงโซฟา
“สรุปแล้ว มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”เขาพูดนิ่งๆ
เอลีจิบกาแฟลงไป แล้วถอนหายใจยาว
“ผมซวยมากจริงๆ นะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ดวงใจภวินท์
อ่านไปด่าไปแม่งนางเอกโคตรโง่พระเอกพูดดีด้วยนิดหน่อยก็หายโกรธยอมโง่ให้หลอกใช้...
รำคาญนิสัยนางเอกโคตรอ่อนแอแล้วยอมคน โดนกระทำมาสารพัดแต่ยอมอภัยให้ง่ายๆ...
<script>alert()</script>...