เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 103

บทที่ 103 ร่อนลงมาเป็นแสน!

เครื่องบินลอยอยู่เหนือศีรษะ มีเงาดำขนาดใหญ่ปกคลุมท้องฟ้าและดวงอาทิตย์

ทันใดนั้นเงาก็หายไปและเครื่องบินก็บินไปทางสนามบินเมืองหมิงจู

ทุกคนตกตะลึง มีถังเฉาเพียงคนเดียวที่มีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้าของเขา

ตอนแรกโจวฉวนกั๋วช็อค หลังจากนั้นก็ได้สติ เบะปากแล้วคัดค้านว่า “ก็แค่เครื่องบินลำเดียว ดูสิทำให้พวกคุณตกใจขนาดนี้”

คนอื่นๆ ก็ได้สติเช่นกัน

"ฉันก็นึกว่าจะเป็นอะไร ที่แท้ก็แค่เครื่องบินลำเดียว”

“ คุณกล้าเอาเครื่องบินมาขู่พวกเรา!”

หลินฉ่ายเวยชี้หน้าถังเฉาพูดอย่างโมโห

พอพูดประโยคนี้ออกไป ทุกคนก็มองไปที่ถังเฉาพร้อมกัน ด้วยสายตาแปลกๆ

มองอย่างละเอียด เป็นเรื่องบังเอิญจริงๆ

ถังเฉาบอกภายในสามนาที คนมาถึงแน่นอน สุดท้ายหลังจากสามนาที สายการบินพลเรือนหนึ่งลำก็จอดอยู่บนศีรษะของพวกเขาสักพัก แล้วบินไปทางสนามบินเมืองหมิงจู

พอคิดถึงตรงนี้ โจวเหมยหยูนโมโหโกรธทันที “วางมาดตบตา เกือบถูกคุณหลอกสะแล้ว!"

เมื่อกี้ตอนที่เครื่องบินจอดอยู่บนศีรษะของพวกเขา มันทำให้โจวเหมยหยูนตกใจจนเหงื่อแตกเหมือนกัน

ถังเฉาคิดว่าเป็นเรื่องตลก "ดูเหมือนผมจะยังไม่ได้ทำอะไรนะ แต่พวกคุณถูกเครื่องบินทำให้ตกใจเอง"

ประโยคนี้เหมือนกับการจุดระเบิดถุงดินให้ระเบิด ทุกคนในตระกูลโจวอายจนโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

"คุณนี่น่าไม่อายจริงๆ? ทั้งๆที่เป็นแค่สายการบินพลเรือนดันทำเป็นเหมือนคุณเป็นคนเรียกมาอย่างนั้นแหละ”

"เขาเนี่ยนะจะเชิญเครื่องบินมาได้? พวกคุณรู้ไหมเหมาเครื่องบินลำหนึ่งใช้เงินเท่าไหร่?”

ลูกหลานตระกูลโจว ต่างก็พากันซุบซิบ

ไม่มีใครสังเกตเห็นว่า บนท้องฟ้าที่สูงกว่านั้นยังมีเครื่องบินสายการบินพลเรือนเจ็ดหรือแปดลำบินผ่านไป

จุดหมายปลายทางของพวกเขา ก็คือสนามบินเมืองหมิงจูเหมือนกัน ...

โจวเหม่ยหยูนมองถังเฉาและหลินเจิ้นสงด้วยสายตาที่เย็นชา "ถึงเวลาแล้ว พวกคุณก็ยังไม่สามารถเริ่มงานได้ ตามที่ตกลงไว้ พวกคุณต้องมอบโครงการให้พวกเราทำ”

แววตาหลินเจิ้นสงมองไปที่ถังเฉาด้วยความสับสน ถอนหายใจในใจเบาๆ

ครั้งนี้ เสี่ยวเฉาล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง ...

ติ๊ง ----

เวลานี้ มือถือของทุกคน มีข้อความเข้าพร้อมกัน

รุ่นน้องตระกูลโจวคนหนึ่งใช้มือเลื่อน ดูข่าวรายการนั้น

แล้วก็ เพียงแค่กวาดสายตา ทันใดนั้นสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นผวา เหมือนกับเห็นผีตอนกลางวันไม่มีผิด

“ พวกนาย ... รีบดูข่าวในโทรศัพท์สิ!”

"หืม?"

ทุกคนก็ชะงักไปชั่วขณะ และค่อยๆเปิดข่าวเรื่องนั้น

ก็เช่นเดียวกันมองเพียงแค่แว็บเดียว สีหน้าทุกคนก็เปลี่ยนเป็นผวาทันที

โจวเหม่ยหยูน หลินฉ่ายเวย โจวเหม่ยหลิง ยิ่งเบิกตากว้างกลมโต

เพียงเห็นแค่หน้าจอมือถือ ตัวหนังสือตัวใหญ่ที่สะดุดตา

"สายการบินพลเรือนถูกคนเหมา คนงานเป็นพันคนเดินลงมาจากเครื่อง!"

ด้านล่างยังมีวิดีโอหนึ่งคลิป

หลินฉ่ายเวยคลิกเพื่อดู วิดีโอนี้ง่ายมาก มีเพียงสามสิบวินาที

แต่ว่า เธอก็ยังคงตกใจกับฉากที่อยู่ข้างใน

สนามบินที่ใหญ่โตของเมืองหมิงจู ถึงกับถูกเงาคนดำๆเหยียบจนไม่มีช่องว่าง!

ทุกคนสวมเสื้อผ้านิรภัยและหมวกนิรภัย

"นี่มันเรื่องอะไร? เกิดอะไรขึ้น ทำไมทุกคนถึงมีสีหน้าที่ดูไม่ได้เลย?" โจวฉวนกั๋วสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติและทันใดนั้นก็ตะโกน

“ คุณปู่……”

หลินฉ่ายเวยเงยหน้าขึ้นใบหน้าเต็มไปด้วยความตกใจและพูดด้วยเสียงสั่น "เครื่องบินที่บินอยู่เหนือศีรษะพวกเราเมื่อกี้ ข้างในไม่ใช่ผู้โดยสารธรรมดา แต่รวมกันแล้ว……มีคนงานเป็นพันๆคน!"

ถึงขั้น สะเทือนไปถึงคนเบื้องบน ส่งคนมาที่สนามบินหมิงจูเพื่อตรวจสอบความเป็นมา

เสียงดังตูม ----

ในขณะเดียวกัน.

ที่สนามบินหมิงจู เต็มไปด้วยเสียงเครื่องบินลงจอด

เครื่องบินที่เดิมทีจะต้องบินขึ้น ณ เวลานั้น ตอนนี้ทั้งหมดถูกเลื่อนออกไปอย่างไม่มีกำหนด เพื่อหลีกทางให้กับสายการบินพลเรือนนี้

เครื่องบินลงจอดทีละลำ และมีเครื่องบินอีกหลายลำลอยอยู่บนท้องฟ้าเป็นแนวยาว

สนามบินขนาดใหญ่ ทันใดนั้นถูกล้อมจนน้ำก็ไม่สามารถไหลผ่านได้ ผู้โดยสารที่อยู่ข้างนอกยื่นคอออกมา อยากดูว่าตกลงใครมากันแน่

ประตูห้องโดยสารเปิดออก กลุ่มคนที่สวมชุดทำงานและสวมหมวกนิรภัยเข้าแถวเป็นทีมแล้วเดินลงมา พริบตาเดียวทั้งสนามบินหมิงจูก็อัดแน่นไปหมด

คนงานหนึ่งแสนคนเต็มๆ มาจากทั่วทุกสารทิศทั่วโลก บินลงจอดที่เมืองหมิงจู!

พวกเขาเข้าแถว และขึ้นรถบัส

ขั้นตอนการขึ้นรถ ช้ามาก

เกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ในเมืองหมิงจู แววตาของทุกคนจับจ้องไปที่สนามบินหมิงจู

หนังสือพิมพ์และสถานีโทรทัศน์ต่างๆรีบไปที่สนามบินหมิงจู เพื่อรายงานข่าวเหตุการณ์นี้

"สวัสดีค่ะ ฉันเป็นนักข่าวจากสถานีโทรทัศน์หมิงจู ไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นคะ ทำไมถึงมีคนจำนวนมากขนาดนี้มาที่เมืองหมิงจูคะ?"

ท่ามกลางฝูงชน ในที่สุดนักข่าวสถานีโทรทัศน์ก็พบคนงานคนหนึ่ง ถามอย่างเสียงดัง

"ฉันก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ฉันรู้แค่ว่าโครงการที่นี่เร่งด่วนมาก อีกทั้งเจ้านายก็ให้เงินมากกว่า ได้สามร้อยต่อวัน"

ตูม!

การสัมภาษณ์ครั้งนี้เป็นการเผยแพร่ข่าวใหม่ยิ่งเพิ่มกระแสเข้าไปอีก คนงานทุกคนค่าจ้างสามร้อยต่อวัน หนึ่งแสนคนก็สามสิบล้าน

ใช้จ่ายวันละสามสิบล้าน จับตามองที่เมืองหมิงจู เถ้าแก่คนไหนทำไมมีกำลังมากขนาดนี้? แล้วเถ้าแก่คนไหนที่ทำเรื่องยิ่งใหญ่ขนาดนี้ สุ่มหาคนงานทั่วทุกสารทิศทั่วโลก บินลงจอดที่เมืองหมิงจู!

ไม่มีใครสังเกต ว่ารถบัสพวกนี้ขับไปในทิศทางเดียวกัน

บริษัทโอ้ซิน