เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 1057

จะเห็นได้ว่า ตาเฒ่าน้อยนี้กลัวผู้ที่ถูกเรียกว่าผู้นำราชวงศ์เป็นเอามาก

นายพลเฉินเห็นตาเฒ่าน้อยกลัวถึงขนาดนี้ หัวเราะขึ้นมาลั่น

“คุณไม่ต้องกลัวถึงขนาดนี้ ผมก็ยังไม่ได้ว่าจะรายงานไปเบื้องบน ผมเพียงเตือนใจคุณไว้เคุณั้นเอง”

“แต่ก็นั่นแหละที่คุณต้องระวัง คำพูดของคนระดับคุณนี่มักทำให้คนฟังเผมใจผิดได้ ถึงเวลานั้น ผมก็คงไม่มีปัญญาปกป้องคุณได้นะ”

นายพลเฉินดูเหมือนพลิกเกมกลับมาได้ช่วงหนึ่ง แค่เพียงพูดไม่กี่คำก็เล่นเอาตาเฒ่าน้อยผวาตกใจไปแทบตาย

ตาเฒ่าน้อยเพียงหัวเราะเขิน ๆ ผงกหัวรับ หน้าแดงแผ่กระจายค่อย ๆ ไล่ลงไปถึงคอ

นายพลเฉินก็ไม่ไปใส่ใจกับตาเฒ่าน้อยต่อ แต่กลับหันมองใส่ใจไปที่คนไม่มีชื่อเสียงเป็นที่ประจักษ์เดินเผมมาในทันใดนั้น

กรรมการผู้ตัดสินประกาศต่อผู้ชมในงานว่า

“คุณผู้นี้ ก็คือจูกัวชิงหลงจากตระกูลจูกัว ทุกคนที่อยู่นี้น่าจะไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อนเลย แต่เขาเป็นยอดฝีมือชั้นหนึ่งในอันดับหนึ่งเชียวแหละ！”

“เพียงว่าเป็นคนค่อนผมงสมถะเรียบง่าย บัดนี้ตระกูลจูกัวได้ออกมาแข่งขัน คงจะต้องทำให้พวกเราเหล่าผู้ชมในงานนี้ได้ตื่นตากันอย่างแน่นอน”

ผู้คนทั้งหมดมองไปที่จูกัวชิงหลง ให้รู้ไว้ก่อนว่าตระกูลจูกัวแต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยสนใจที่จะเผมร่วมการแข่งขัน แต่พลังแท้จริงที่เก็บซ่อนอยู่ โดยแท้จริงไม่มีใครกล้าจัดให้ตระกูลจูกัวนี้ลงไปอยู่อันดับท้าย

“มันอะไรกันนี่ ตระกูลจูกัวถึงกับมีส่งคนมาลงแข่งขันในวันนี้ด้วย？”

“ผมก็ไม่รู้นะ แต่ได้ยินมาว่าคนตระกูลจูกัวนี่เก่งกาจมาก ถ้าเกิดว่าผู้ชนะเลิศในครั้งนี้ตกไปที่พวกเขา นั่นไม่ทำให้ตระกูลจูกัวขึ้นมาเป็นผู้กุมอำนาจดูแลแปดตระกูลไปเลยหรือ？”

“ก็ไม่รู้นะ ได้เพียงแต่ฟังเขาเล่ามาว่าตระกูลจูกัวร้ายกาจมาก เท็จจริงเป็นอย่างไร พวกเราคงไม่มีใครรู้จริง”

แต่ท่านนายพลเฉินที่นั่งอยู่ผมงบนพอเห็นจูกัวชิงหลงเผม สีหน้าเปลี่ยนเคร่งขรึมลง

รู้ได้เลยว่าคนผู้นี้ไม่ใช่จูกัวชิงหลงอะไรนั่น และก็ไม่ใช่คนตระกูลจูกัวอะไรทั้งนั้น แต่เป็นนักฆ่าของจริงของแท้จากคลังเพชฌฆาต

“คุณนี่ช่างโหดเหี้ยมแท้ กับเด็กรุ่นหลังคนหนึ่ง คุณยังต้องใช้วิธีการถึงขนาดนี้”

ตาเฒ่าน้อยค้อมหัวให้เล็กน้อย

“ถ้าไม่ใช่เป็นภารกิจ มีหรือผมจะลงทุนทรัพย์สินก้อนใหญ่ขนาดรี้？ก็ไหน ๆ คุณเด็กน้อยคนนี้เป็นนักโทษในราชวงศ์ต้าเซี่ยของพวกเรานี่นะ คนอย่างนี้พวกเราจะเก็บไว้ไม่ได้”

นายพลเฉินรู้อยู่แก่ใจว่าไม่ได้มีคำสั่งให้ฆ่าถังเฉาเลย มีแต่ตาเฒ่าน้อยนี้ทำเป็นเรื่องเป็นราวผิดธรรมดา ชัดเจนว่าต้องมีเป้าหมายอะไรอยู่

“เป็นเช่นนั้นจริงหรือ？ก็ได้แต่หวังว่าคุณไม่ได้อยู่เบื้องหลัง ทำเรื่องอะไรที่ผิด ๆ ก็จะดี ช่วงนี้ข่าวว่ากันว่ามีขบวนการจากต่างแดน ติดต่อใกล้ชิดกับคนวงในระดับสูงของราชวงศ์ ยังไม่รู้คน ๆ นั้นเป็นใครกัน？”

ตาเฒ่าน้อยไม่ได้มีปฏิกิริยาใด ๆ สีหน้าก็ไม่เห็นมีวิตก เสียงพูดราบเรียบ เหมือนไม่ได้รู้เห็นกับเรื่องนี้จริง ๆ

“ไอ้เรื่องนี้ผมก็ได้ยินมา แต่จะเป็นใครกันที่ไปเกี่ยวข้องด้วยกับขบวนการต่างแดนนี่ ผมก็ไม่รู้ละ คงต้องรู้ไว้นะว่าเรื่องประเภทนี้ไม่ใช่เรื่องที่พวกเราราชวงศ์ต้าเซี่ยเคยจะรู้สึกนิยมชมชอบด้วย”

นายพลเฉินหัวเราะเย้ยหยันอยู่ในใจ ไม่ได้คิดจะเชื่อเลย

ในระยะนี้เขาติดตามสืบเรื่องนี้มาตลอด แต่ยังไม่ได้มีอะไรคืบหน้า เรื่องราวทั้งหมดล้วนมีแนวโน้มไปที่ตาเฒ่าน้อย แต่ยังไม่พบมีหลักฐานใด ๆ

ร่างของ จูกัวชิงหลงกระจายเต็ด้วยกลิ่นอายการฆ่า อีกยังกระแสพลังครอบงำ อันทำให้ถังโจ่มีความรู้สึกกดดัน

“ถังโจ่ ตระกูลถัง และก็เป็นศิษย์ผู้พี่ของถังเฉา”

ชะงักหยุดลงครู่หนี่ง เขาพูดต่อ “ได้ยินว่าคุณเป็นคนตระกูลจูกัว แต่ตระกูลจูกัวไม่เคยเห็นลงสมัครแข่งในสนามการแข่งขันสมาคมบูโดเลย แต่มาปีนี้กลับได้สมัครมา ผมได้มาต่อสู้กับคู่ต่อสู้อย่างคุณนับว่าเป็นความโชคดีทีเดียว”

จูกัวชิงหลง หัวเราะเย้ย ๆ มองถังโจ่ที่ยืนอยู่ผมงหน้า

“ใช่หรือ？คุณคิดจริง ๆ หรือว่าเป็นคู่ต่อสู้ของผม？น่าจะว่าคุณเพียงแต่จะขึ้นมาส่งมอบหัวของคุณ？”

ถังโจ่ใช้วาจาพูดอย่างสุภาพ คิดไม่ถึงว่าจูกัวชิงหลงพูดกลับมาแบบนี้ได้ พลันไฟโทสะลุกโพลงขึ้น

แต่ทว่าเขารู้ดีว่าคนที่ยืนอยู่ต่อหน้านี้มีพลังฝีมือที่ไม่ธรรมดาแน่ ก็ยังไม่กล้าผลีผลาม

“ก็ไม่ทราบว่าทำไมคุณจึงใช้วาจาหยาบคายกับผมแบบนี้ ที่นี่เป็นสนามแข่งขันบูโดในราชวงศ์ต้าเชี่ย จึงขอคุณได้โปรดมีมารยาทด้วย”

จูกัวชิงหลงหัวเราะเย้ย ๆ ไม่ตอบโต้ใด ๆ เพียงพูดเหยียด ๆ ออกไป

“คุณปลวกเอ๋ย อย่ามัวเสียเวลาเลย รีบลงมือกันให้จบ ๆ！”

แต่ก่อนหน้านี้ ถังโจ่ไม่เคยเชื่อจริง ๆ ว่าพลังฝีมือตัวเองจะด้อยไปถึงไหน แต่หลังจากถังเฉาปรากฏตัวมา ยอดฝีมือในราชวงศ์ต้าเซี่ยทยอยกันออกมาไม่ขาดสาย ถังโจ่จึงได้รู้แท้ถึงพลังฝีมือตัวเอง มันยังห่างกับพวกเหล่านั้นอีกเกินไกล

เขาจ้องเขม็งตรึงสายตาอยู่ที่จูกัวชิงหลง ไม่ปริปากพูดอะไรอีก เพียงแต่เดินลมปราณปรับพลังภายในอย่างต่อเนื่อง