เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 1061

“เป็นยังไงบ้าง จูกัวชิงหลง เล่นกับคุณสนุกจะตาย ทำไมถึงไม่พูดอะไรเลยล่ะ?”

ถังเฉาค่อยๆเดินตรงไปยังจูกัวชิงหลง อย่างช้าๆ

ในเวลานี้ ผู้คนยังมองไม่ออกว่าจูกัวชิงหลงกับถังเฉามีความต่างกันมากขนาดไหน ยังนึกว่าทั้งสองคนแค่สู้กันไปสู้กันมาเท่านั้น ถึงขนาดที่บางคนคิดว่าจูกัวชิงหลงยังไม่ได้ใช้พลังทั้งหมดเลยด้วยซ้ำ

จูกัวชิงหลงผ่านสนามรบมาอย่างโชกโชน สีหน้าจึงไม่แสดงออกถึงความตื่นตระหนกมากมายอะไรอยู่แล้ว

“สรุปแล้วแกคือใครกันแน่? ทำไมเก่งกาจขนาดนี้? ร่ำเรียนมาจากที่ไหน?”

ถังเฉาได้ยินแบบนั้นก็หัวเราะออกมา“พูดออกไปแกอาจจะไม่เชื่อ ฉันไม่มีเคยครูตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ถ้าจะให้พูดจริงๆ นั่นก็คือพ่อของฉันเอง”

พูดจบ จูกัวชิงหลงก็หันมองไปยังถังเหยียนที่อยู่ไม่ไกล

แน่นอนว่าจูกัวชิงหลงรู้ว่าถังเหยียนเป็นใคร ถึงยังไงในตอนนั้นก็เคยมีคนส่งตัวเองไปฆ่าถังเหยียน แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ฆ่า

แต่ว่าในความทรงจำ ถังเหยียนไม่ได้มีพลังที่แข็งแกร่งขนาดนี้ กลับสามารถสอนลูกศิษย์ที่แข็งแกร่งขนาดนี้ได้

“หรือว่าแค่ในเวลาสั้นๆเพียงไม่กี่ปี พลังของเขาพัฒนาก้าวหน้าขึ้นมาได้อย่างน่าสะพรึงกลัวถึงขนาดนี้เลยเหรอ? ในตอนนั้นฉันก็เคยปะทะฝีมือกับเขามาแล้ว แต่พลังของเขาก็ไม่ได้แข็งแกร่งขนาดนี้”

ในใจของจูกัวชิงหลงตกใจกลัวถึงขีดสุด

ถังเฉาพูดขึ้นต่อ“ว่ากันตามตรง ตอนที่ฉันสู้กับแกยังไม่ได้ออกแรงอะไรเลยด้วยซ้ำ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงพ่อของฉัน”

พอฟังถึงตรงนี้จูกัวชิงหลงก็เริ่มรู้สึกขี้ขลาดหวาดกลัวแล้วจริงๆ

แต่มองออกไปไม่ไกล ตาเฒ่าน้อยกำลังจ้องมองตัวเองด้วยสายตาที่ชั่วร้ายอยู่ จูกัวชิงหลงรู้ว่าถ้าเกิดตัวเองตกใจกลัวถอยกลับล่ะก็ ตาเฒ่าน้อยไม่มีทางปล่อยตัวเองไปแน่นอน

ทำได้แค่ต้องกัดฟันยืนหยัดสู้ต่อไป

“ไอ้สารเลว แกคิดว่าฉันจะเชื่อคำพูดของแกเหรอ?”

จูกัวชิงหลงรีบจัดการกับอารมณ์อย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ฟื้นฟูกำลังภายในของตัวเองกลับคืนมา

“ท่าทีแบบนี้ของแก ยังจะสู้กับฉันอีกเหรอ? แกไม่กลัวตายจริงๆสินะ?”

ถังเฉาพูดอย่างเย็นชา

จูกัวชิงหลงสบถหึอย่างเย้ยหยัน“คำว่ายอมแพ้ ไม่เคยอยู่ในพจนานุกรมของฉันมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นถ้ายอมแพ้แล้วผลที่ตามมาก็จะยิ่งหนักนารุนแรงมากขึ้นกว่าเดิมด้วยซ้ำ”

พูดจบจูกัวชิงหลงก็ยองลง ระเบิดพลังขั้นสูงสุดในร่างกายออกมา พุ่งจู่โจมไปยังถังเฉา

ถังเฉาต้องการข้อมูลอะไรบางอย่างจากตัวของจูกัวชิงหลง ก็เลยไม่ได้รีบลงมือทันที แต่แค่รับการโจมตีของจูกัวชิงหลงเอาไว้เท่านั้น

ผู้คนพอเห็นการปะทะต่อสู้ที่ดูตระการตาแบบนี้ ต่างก็พากันพูดฮือฮาขึ้นมา

“ดูการต่อสู้ของทั้งสองคนนี้แล้วมันเพลินดีจริงๆ ช่างดูแล้วเพลินหูเพลินตาดีจริงๆ พวกเขาสองคนต่างก็เก่งกาจกันทั้งนั้น ยากที่จะบอกว่าใครแพ้ชนะ"

"ตระกูลถังฉันนึกว่าตระกูลถังจะเสื่อมโทรมลงแล้วเสียอีก คิดไม่ถึงว่าหลังจากที่พระอริยมารดรใหญ่กับท่านอาวุโสถังเหยียนกลับมาแล้ว จะเกิดการเปลี่ยนแปลงที่สั่นสะเทือนโลกเช่นนี้”

ผู้คนต่างพากันเปิดปากพูดขึ้น

ข้างๆ เจ้าหญิงอายาเสะกำลังจับตามองดูทั้งหมดทั้งมวลที่เกิดขึ้นอยู่

“พวกคุณเก่งมากก็มาลงที่ฉัน อย่าไปหาเรื่องถังเฉา เขาไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับพวกเราแล้วก็ญี่ปุ่น ทำไมพวกคุณต้องลงมือกับเขา? เขาก็แค่ประชาชนคนธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้น”

หลังจากที่พูดถึงตรงนี้แล้ว มูโตะที่อยู่ข้างๆก็โกรธสุดๆ

ก็เพราะประชาชนคนธรรมดาคนนี้นี่แหละ ที่ทำให้แขนของพวกเขาใช้งานไม่ได้

ถ้ามูโตะในตอนนี้มีพลังจริงๆ เขาแทบอยากจะจัดการฆ่าถังเฉาทิ้งไปซะให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย แต่พลังไม่มากพอ เขาทำได้แค่ข่มขู่น้องสาวของตัวเองเท่านั้น

“ฉันบอกไปแล้ว ว่าถ้าไม่อยากให้ถังเฉาเป็นอะไร ขอแค่เธอส่งมอบบัลลังก์มา พวกเราก็จะกลับไปตอนนี้เลย”

เจ้าหญิงอายาเสะเตรียมที่จะเซ็นชื่ออย่างไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย

ในเวลานี้เอง ถังเยว่หวากับถังเหยียนที่อยู่ข้างหลังก็เดินตรงเข้ามา

“พวกนายคิดจะมาลงมือกับเธอ ถามพวกเราแล้วยัง?”

ถังเหยียนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงข่มขู่ ทำให้องค์ชายทั้งสองตกใจสุดๆ

แม้ว่าองค์ชายทั้งสองปกติแล้วจะหยิ่งยโสโอหัง แต่พวกเขาไม่มีทางที่จะไม่รู้จักคนที่อยู่ตรงหน้านี้แน่นอน เขาก็คือ ถังเหยียนที่มีชื่อเสียงโด่งดังมากๆในสมัยก่อน！

“ท่าน……ท่านอาวุโสถัง เป็นคุณได้ยังไง? คุณน่าจะเข้าใจผิดแล้ว ผมไม่ได้คิดที่จะทำอะไรเธอนะ ผมแค่พูดคุยเจรจากับเธอก็เท่านั้น แถมพวกเราสองคนก็เป็นพี่ชายของเธอด้วย ขอให้ท่านอาวุโสอย่าโกรธไปเลยนะครับ”

“อย่างนั้นเหรอ?”

พอได้ฟังแบบนั้น ถังเหยียนกับถังเยว่หวาก็ยิ้มอย่างลึกซึ้ง