เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 1067

“นายพลเฉิน ไมเจอกันนานสบายดีไหม ที่ผ่านมาโชคดีที่ได้คุณมาช่วยตั้งหลายครั้งหลายครา ไม่อย่างนั้นผมก็คงจะผ่านมาอย่างยากลำบากแน่ๆ”

ถังเฉาสีหน้ายิ้มอย่างร่าเริง พูดทักทายอย่างเรื่อยเฉื่อย

แม้จะไม่รู้ว่าเป้าหมายของนายพลเฉินคืออะไร แต่การทำสีหน้าให้ดีก็เป็นเรื่องที่สำคัญอยู่

นายพลเฉินยื่นมือของตัวเองออกมา บอกเป็นนัยว่าให้ถังเฉาไม่ต้องเกรงใจขนาดนั้น หัวเราะออกมาพร้อมกับพูดขึ้น

“ถ้าสามารถคุ้มกันชีวิตของคุณได้ ก็พอจะพูดได้อยู่ แต่ผมรู้ว่าตอนนี้มีคนกำลังเพ่งเล็งคุณอยู่”

“พลังของเขาแข็งแกร่งมากๆ ขนาดผมก็ยังไม่รู้ว่าพลังของเขาอยู่ในระดับไหน ดังนั้นจึงมาแจ้งให้คุณรู้โดยเฉพาะ ให้คุณระวังตัวสักหน่อย”

พอฟังจบ ถังเฉาก็อึ้งตะลึงอยู่กับที่

ไม่ใช่เพราะว่าตกใจกับคำพูดของเขา คนนี้ที่นายพลเฉินพูดถึง มีความเป็นไปได้สูงว่าจะเป็นหลี่เล่อนั่นเอง

ถังเฉาเผยให้เห็นถึงรอยยิ้ม ตัดสินใจที่จะเปิดประเด็นคุยตรงไปตรงมา

“นายพลเฉิน ผมไม่ควรรับของตอบแทนหรือความช่วยเหลือจากใครมาเปล่าๆฟรีๆ แม้ว่าจะเคยได้รับความช่วยเหลือจากคุณตั้งหลายครั้ง แต่ผมก็ยังอยากรู้มากว่าทำไมคุณถึงช่วยผม การช่วยเหลือผม เป็นสิ่งที่ยากลำบาก ทำแล้วก็ไม่ได้สิ่งตอบแทนอะไร ทำไมคุณถึงยังจะช่วยอีก?”

มองสบตากับถังเฉา นายพลเฉินยิ้มนิ่งๆ ก่อนจะพูดขึ้น

“เฉินเหมิ่งคนนี้ทำเรื่องอะไร ไม่จำเป็นต้องมีเหตุผลมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ที่ช่วยเหลือคุณก็แค่อยากจะช่วยเท่านั้น”

พอได้ฟังนายพลเฉินใจใหญ่ใจโตแบบนี้ ถังเฉาก็หัวเราะออกมาอย่างอดไม่ได้ มองนายพลเฉินที่อยู่ข้างๆพร้อมกับพูดขึ้น“ได้ ในเมื่อนายพลเฉินใจใหญ่ใจโตขนาดนี้ ถ้าอย่างนั้นผมก็จะไม่เกรงใจก็แล้วกัน ถ้าเจอกับปัญหาเดือดร้อนจริงๆ ผมจะมาหานายพลเฉินเป็นอันดับแรกแน่นอน”

“เช่นเดียวกัน ถ้านายพลเฉินเจอปัญหาความยากลำบากอะไร แค่เรียกผม ผมก็จะมาในทันที”

“ฮ่าๆ ได้เลย！”

หลังจากที่นายพลเฉินได้ยินคำพูดของถังเฉาแล้วก็หัวเราะออกมาเสียงดัง ตบลงที่ไหล่ของถังเฉาเบาๆ

“แต่ว่า ความหวังดีของคุณผมขอรับไว้ในใจแล้วกัน ผมเป็นถึงนายพลต้าเซี่ย ใครจะกล้ามาทำอะไรไม่ดีกับผม?”

ถังเฉายิ้มนิ่งๆ ไม่ได้พูดอะไรอีก

เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่า คนแบบไหนถึงมาติดหนี้บุญคุณเขา

ข้างๆ ไวโอเล็ตก็สีหน้าตกใจเช่นกัน

เธอก็คิดไม่ถึงเหมือนกันว่าทำไมนายพลเฉินถึงรู้เรื่องนี้ ถึงยังไงราชวงศ์กับหว่างเหลี่ยงก็พัวพันข้องเกี่ยวกันอย่างลึกซึ้งมากๆ ต่อให้จะมีข่าวคราวข้อมูลอะไรอยู่ภายในนั้นก็เป็นเรื่องที่สมเหตุสมผลอยู่

ก็เหมือนกับสถานภาพของหลี่เล่อในครั้งนี้ ถังเฉาก็เข้าใจอย่างชัดเจนแจ่มแจ้งตั้งนานแล้ว ครั้งแรกที่หลี่เล่อจะลงมือ คนของหว่างเหลี่ยงก็ไปรายงานการที่ราชวงศ์จะรู้ก็เป็นเรื่องที่สมเหตุสมผล

แต่ถึงยังไงนายพลเฉินก็เป็นถึงนายพล จะหักหน้าเขาไม่ได้ ถังเฉาก็ทำได้แค่ค่อยๆพยักหน้า

“ถ้าอย่างนั้นก็ขอบคุณนายพลมากครับ”

ทั้งสองคนพูดคุยยิ้มแย้มกัน แต่ว่าแต่ละคนก็ไม่ได้พูดความในใจและความคิดที่อยู่ลึกเข้าไปข้างในของตัวเองออกมา

ในตอนนี้เอง จู่ๆลูกดอกลูกหนึ่งก็พุ่งตรงมายังถังเฉาจากนอกหน้าต่าง พุ่งจู่โจมไปยังรูปภาพที่อยู่ข้างหลังของถังเฉารูปนั้น

ถ้าถังเฉาไม่ได้หลบล่ะก็ เป้าของลูกดอกลูกนั้นก็คือช่วงกลางคิ้วของถังเฉานั่นเอง

“ใครกันน่ะ！”

นายพลเฉินพูดตะโกนออกมา พุ่งตรงไปยังนอกหน้าต่างอย่างรวดเร็ว พบว่าไม่มีใครอยู่แม้แต่คนเดียว

นายพลเฉินมือถือง้าว พุ่งกระโจนมายังหลี่เล่อ

ตอนแรกนึกว่านายพลเฉินจะจัดการฆ่าหลี่เล่อตรงหน้าทิ้งไปอย่างรวดเร็ว แต่กลับคิดไม่ถึงว่าหลี่เล่อคนนี้จะมีพลังความสามารถอยู่จริงๆ ซัดนายพลเฉินจนกลิ้งไป

สุดท้ายหลังจากที่ง้าวฟางเทียนของนายพลเฉิน แทงเข้าไปข้างหลังของหลี่เล่อ ร่างกายของหลี่เล่อก็เปลี่ยนไปเป็นแผ่นกระดาษยันต์แผ่นหนึ่ง

“วิชาหุ่นเชิด แค่หุ่นเชิดตัวเดียวกลับแข็งแกร่งขนาดนี้เชียวเหรอ? ดูท่าว่าพลังของตัวจริงคงจะไม่อ่อนแอแน่ๆ！”

ตั้งแต่เริ่ม นายพลเฉินก็ไล่ตามร่างแยกของหลี่เล่อด้วยท่าทีที่ได้เปรียบมีพลังเหนือกว่า

จนกระทั่งตอนนี้เขาถึงได้รู้ว่า ที่แท้ก็เป็นแค่ร่างแยกเท่านั้น

“ถังเฉาเห็นแล้วใช่ไหม ว่านี่เป็นแค่พลังความสามารถของร่างแยกของมัน จากที่ผมสังเกตความสามมารถของคุณก่อนหน้านี้ พลังความสามารถของคุณน่าจะสู้กับร่างแยกนี้ไม่ได้หรอก”

นายพลเฉินพูดอย่างหนักอึ้ง“คุณต้องระวังตัวแล้ว ถ้ามันคิดจะลงมือกับคุณจริงๆ คุณอาจจะอยู่ไม่พ้นคืนนี้”

นายพลเฉินสีหน้าเข้มงวดจริงจัง ส่วนถังเฉาพอเห็นท่าทางที่จริงจังแบบนี้ของเขาแล้ว ก็รู้สึกเกรงใจที่จะพูดชี้แจง จึงพยักหน้าอย่างเลี่ยงๆ

“วางใจได้ นายพลเฉิน ผมจะระมัดระวังความปลอดภัยมากขึ้น แต่ว่าทำไมคนคนนี้ถึงมาฆ่าผม?”

เฉินเหมิ่งยิ้มอย่างเย้ยหยัน มองถังเฉาพร้อมกับพูดขึ้น

“เรื่องนี้ผมบอกคุณได้ แต่ถึงคุณรู้ไป ก็ไม่มีประโยชน์อะไร คุณทำอะไรเขาไม่ได้หรอก”

“คนที่คิดจะฆ่าคุณก็เป็นบุคคลระดับสูงของราชวงศ์นี้แหละ ตาเฒ่าน้อยตั้งแต่เจอคุณครั้งแรกก็ไม่รู้ว่าทำไม ถึงได้มีความขุ่นเคืองคับแค้นต่อคุณอย่างลึกซึ้ง เหมือนกับว่าจะต้องฆ่าคุณได้อย่างไรอย่างนั้น”

“ที่คุณสามารถมีชีวิตอยู่มาได้นานขนาดนี้ เป็นเพราะว่าผมแอบปกป้องคุ้มกันคุณมาโดยตลอด”