เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 1087

ตอนที่ถังเฉาพาเย่หรูอี้เดินเข้าประตูมาเขาได้โทรหาเย่ไป๋แล้ว และบอกให้เย่ไป๋ออกมารับ

เย่ไป๋เตรียมทุกอย่างไว้เรียบร้อยหมดแล้ว เขากำลังรอการมาของน้องสาวตัวเองที่หน้าประตู

“เจ้าน้องโง่ แกไม่เชื่อที่พี่พูดใช่มั้ย อีกเดี๋ยวแกก็จะได้เจอเธอแล้ว ถึงตอนนั้นแกจะได้รู้ว่าสิ่งที่พี่พูดเป็นความจริงมั้ย”

หลายวันมานี้เย่โฮ่เอ๋อเอาแต่ทะเลาะกับเย่ไป๋ เพราะเธอคิดว่าเย่หรูอี้ไม่ใช่คนเลว

จนบัดนี้ยังไม่ยอมให้อภัยเย่ไป๋

“หนูไม่เชื่อหรอก พี่หรูอี้ดีกับหนูขนาดนั้น ถ้าเธอจะทำร้ายหนูคงทำไปนานแล้ว ทำไมต้องรอจนป่านนี้ด้วย”

เห็นได้ชัดว่าเย่โฮ่เอ๋อเชื่อใจเย่หรูอี้มาก ไม่เอะใจเลยว่าเย่หรูอี้แค่หลอกใช้ตัวเอง

“ช่างเถอะ บอกแกไปแกก็ไม่ฟัง เดี๋ยวพอเธอมาแกก็จะรู้เอง ถังเฉากำลังพาเธอมาแล้ว”

เย่ไป๋พูดจบ เย่โฮ่เอ๋อก็มีสีหน้ากราดเกรี้ยวขึ้นมา

“ถังเฉาอีกแล้ว ถังเฉาอีกแล้ว หนูไม่ชอบถังเฉาคนนี้เลย เขาชอบทำตัวเป็นปรปักษ์กับหนู”

“พี่คะ พี่แข็งแกร่งขนาดนั้นทำไมไม่ล้มตระกูลถังให้เละไปเลยล่ะ?”

พอได้ยินประโยคนี้ เย่ไป๋ก็พูดด้วยสีหน้าเหนื่อยใจ

“คราวก่อนแกเป็นคนไปมีเรื่องกับคนอื่นชัดๆ ยังจะไปพูดอีกว่าตระกูลคนอื่นเขาไม่ไหว แกรู้มั้ยว่าสหายถังเฉาช่วยพี่ไว้มากขนาดไหน”

“พี่จะบอกแกให้นะ เดี๋ยวถังเฉามาแล้วแกต้องมีมารยาทหน่อย อย่าทำให้พี่ต้องขายหน้า”

หลังจากเย่โฮ่เอ๋อกรอกตามองบนใส่ไปทีแล้วก็พูดอย่างรำคาญใจ

“รู้แล้วค่ะ แต่เดี๋ยวตอนพี่หรูอี้ของหนูกลับมาพี่ก็ต้องทำดีกับเธอด้วย”

“หนูดูท่าทางพี่ทำอย่างกับว่าเธอเป็นนักโทษ”

เย่ไป๋มองน้องสาวตัวเองด้วยสีหน้าอ่อนใจ

“แกวางใจเถอะ ยังไงซะก็เป็นครอบครัวเดียวกัน ถ้าพี่ปกป้องเธอได้พี่จะปกป้องแน่นอน ขอแค่เธอยอมให้ความร่วมมือกับพี่”

เย่ไป๋รู้ว่ายังไงซะนั่นก็น้องสาวของตัวเอง

ต่อให้เย่หรูอี้ตัดสินใจจะทรยศตระกูลเย่ไปแล้ว แต่เย่ไป๋ก็ยังอยากให้เธอกลับตัวกลับใจ

ไม่นานนัก ประตูบานใหญ่ของตระกูลเย่ก็ถูกผลักออก

และคนที่เข้ามาก็คือถังเฉาและเย่หรูอี้

“พี่ถังเฉา ในที่สุดนายก็มา”

ถึงแม้ตอนที่พูดเย่ไป๋พูดกับถังเฉา แต่จิตใต้สำนึกของเขากำลังประเมินผู้หญิงด้านหลัง เย่หรูอี้

“ไม่ต้องพูดอะไรให้มากความ ฉันพาตัวมาให้แล้ว เรื่องอื่นนายจัดการเอาเองเถอะ แล้วก็ก่อนหน้านี้น้องสาวของนายมีปัญหากับฉันเล็กน้อย หวังว่านายจะทำให้เธอปล่อยวางได้”

เย่ไป๋รู้ว่าถังเฉาพูดถึงอะไร จึงพยักหน้าและกล่าว

“นายสบายใจได้ เรื่องนี้ฉันจะคอยดูให้เอง”

ถังเฉาพยักหน้า

มีชั่วขณะหนึ่งที่เย่หรูอี้รู้สึกอบอุ่นใจขึ้นมาเล็กน้อย แต่เพียงแป๊บเดียวเธอก็แค่นเสียงเย็น

“อยากได้การให้อภัยจากฉันหรอ ฉันจะบอกพวกนายให้นะ ไม่มีทาง ฉันจะให้พวกนายทั้งครอบครัวต้องชดใช้ ฉันจะทำให้ทั้งราชวงศ์ต้าเซี่ยต้องชดใช้”

แน่นอนว่าสถานการณ์แบบนี้เย่หรูอี้ไม่สามารถพูดเช่นนี้ออกมาตรงๆได้ ทำได้แค่พึมพำในใจ

ในตอนนั้นเอง เย่โฮ่เอ๋อเดินเข้ามาด้วยท่าทีสนิทสนม เธอคล้องแขนของเย่หรูอี้และเอ่ยขึ้น

“หนูว่าแล้วว่าทำไมเห็นพี่แล้วถึงรู้สึกสนิทกันขนาดนี้ ที่แท้พี่ก็เป็นพี่สาวของหนูนี่เอง หนูชอบพี่มากๆเลยค่ะ”

เย่โฮ่เอ๋อได้พบเย่หรูอี้แล้วดีใจสุดๆ พอเห็นเย่โฮ่เอ๋อตรงหน้า เย่หรูอี้ก็ลนลานขึ้นมา เธอกลัวเหลือเกินว่าเย่ไป๋จะรู้แผนของเธอ

ทว่า เย่ไป๋รู้แผนของเธอแล้ว

“หรูอี้ พี่อยากรู้ว่าทำไมเธอถึงใจไม้ไส้ระกำได้ขนาดนี้ ถึงขั้นทำร้ายน้องสาวของเธอ?”

เขามองเย่หรูอี้และกล่าว

“วิชาการต่อสู้ที่เธอสอนน้อง เป็นวิชาการต่อสู้ที่ห้ามฝึกในราชวงศ์ต้าเซี่ยล่ะสิ”

เวลานี้ เย่หรูอี้แกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง และพูดด้วยความงุนงง

“ฉันไม่รู้ว่าคุณพูดเรื่องอะไร ฉันไปสอนสิ่งที่เธอเรียนไม่ได้ตั้งแต่เมื่อไหร่?”

หลังจากได้ยินประโยคนี้ เย่โฮ่เอ๋อก็มีสีหน้าตื่นเต้นระคนดีใจและวิ่งไปอยู่ตรงหน้าเย่ไป๋

“ใช่แล้ว หนูรับประกันให้พี่สาวได้ค่ะ เธอสอนหลายๆอย่างให้หนู และพลังของหนูไม่ได้เก่งขึ้นแค่ระดับเดียวนะคะ”