เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 122

บทที่122 โครงการของสำนักงานการก่อสร้าง

ที่บริษัทหลงเถิง อาคารกั๋วจี้

ภายในห้องทำงานของประธานกรรมการ ซ่งเทียนซานเดินไปมาอย่างกระวนกระวายใจ และตรวจสอบเวลาในมือเป็นครั้งคราว ราวกับกำลังรอใครบางคนอยู่

ในขณะนี้ ประตูเปิดก็ออก เขามองไปที่ประตูโดยอัตโนมัติ ทันใดนั้นใบหน้าของซ่งเทียนซานก็ร่าเริงข้น

แต่เมื่อเขาเห็นว่าคนที่เข้ามาคือหลินฉ่ายเวย เขาก็รู้สึกผิดหวังทันที

“คุณมาที่นี่ทำไม?” ซ่งเทียนซานเหล่มองหลินฉ่ายเวย และถามด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ

หลินฉ่ายเวยไม่พอใจเล็กน้อยกับน้ำเสียงของซ่งเทียนซาน นับตั้งแต่ที่เธอกลายเป็นผู้หญิงของเหวินเหวยเฉิน เธอรู้สึกว่าสถานะของตัวเองเพิ่มขึ้นอย่างมาก และแม้แต่ซ่งเทียนซาน ก็ควรสุภาพกับเธอเช่นกัน

แต่เธอก็ไม่ใด้อาละวาดใส่เขา เธอแค่อธิบายจุดประสงค์ของเธอว่า: “ประธานซ่งฉันมาที่นี่เพื่อถามว่า ฉันช่วยบริษัทหลงเถิงชนะโครงการของสำนักงานการก่อสร้าง ถึงเวลาฉันจะได้รับกำไรส่วนแบ่งเท่าไหร่”

ซ่งเทียนซานขมวดคิ้ว และในใจยิ่งไม่พอใจหลินฉ่ายเวยมากขึ้น เขาไม่เต็มใจที่จะแบ่งผลกำไรให้กับคนอื่น

เมื่อเขาพูดเช่นนี้ เขาก็แค่วาดภาพเค้กก้อนโตให้หลินฉ่ายเวยดูเท่านั้น เขาไม่คิดว่าหลินฉ่ายเวยจะชนะโครงการของสำนักงานการก่อสร้างได้จริง ใครจะรู้ว่า หลินฉ่ายเวยกลายเป็นผู้หญิงของคุณชายเหวินจริงๆ ซึ่งมันทำให้ซ่งเทียนซานลำบากใจอย่างมาก

เขาครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง และกล่าวว่า: “หากโครงการของสำนักงานการก่อสร้างทำกำไรได้ แน่นอนฉันจะไม่ปฏิบัติต่อคุณอย่างเลวร้าย ฉันจะแบ่งผลกำไรให้คุณสองเปอร์เซ็นต์”

ในสายตาของเขากำไรสองเปอร์เซ็นต์ก็เพียงพอแล้ว

โครงการของสำนักงานการก่อสร้าง ได้รับการอนุมัติจากโครงสร้างส่วนบนของเมืองหมิงจู ซึ่งถือว่าเป็นการสนับสนุนเมืองหมิงจู และมันเป็นโอกาสดีๆที่หายาก ไม่เพียงแต่สร้างรายได้ แต่ยังได้รับชื่อเสียงที่ดีอีกด้วย

อย่ามองว่าผลกำไรเพียงสองเปอร์เซ็นต์เท่านั้น หากทำได้จริงหลินฉ่ายเวยจะกลายเป็นเศรษฐีทันที

แต่ว่า หลินฉ่ายเวยเลิกคิ้ว และเสียงของเธอก็เพิ่มขึ้นแปดองศาทันที: “เพียงสองเปอร์เซ็นต์เท่านั้นเหรอ? น้อยเกินไปหรือเปล่า?”

“คุณอยากได้เท่าไหร่?”

สีหน้าของซ่งเทียนซานบูดบึ้งทันที

การที่แบ่งให้เธอสองเปอร์เซ็นต์นั้น ถือเป็นสัมปทานที่ใหญ่สุดแล้ว เขาไม่คาดว่าหลินฉ่ายเวยจะไม่รู้ชั่วดีเช่นนี้!

“อย่างน้อยสิบเปอร์เซ็นต์!”

หลินฉ่ายเวยพูดกับซ่งเทียนซานอย่างมั่นใจ: “ตอนนี้เหวินเหวยเฉินเป็นแฟนของฉัน ถ้าไม่มีฉัน คุณคิดว่าคุณจะได้โครงการของสำนักงานการก่อสร้างตามที่คุณต้องการเหรอ?

“เป็นไปไม่ได้!”

สีหน้าของซ่งเทียนซานบูดลงทันที: “คุณคิดว่าหาแฟนดีๆได้แล้ว ก็สามารถขึ้นมาขี่หัวฉันได้ใช่ไหม?”

ออร่าแห่งการสังหารที่แข็งแกร่ง ถูกปลดปล่อยออกมาจากซ่งเทียนซาน ทำให้หลินฉ่ายเวยตกใจจนถอยหลังไปเล็กน้อย

เขากำลังจะพูด ทันใดนั้นเลขาก็รีบเข้ามา: “ประธานค่ะ คุณเหวินมาแล้วค่ะ”

ทันใดนั้นเอง ความบูดบึ้งบนใบหน้าของซ่งเทียนซานก็หายไปอย่างสิ้นเชิง และเขากล่าวด้วยความดีใจ: “ในที่สุดเขาก็มาสักที รีบไปเชิญเขาเข้ามา!”

เลขาพยักหน้าและจากไปในไม่ช้า

เมื่อรู้ว่าแฟนของเธออยู่ที่นี่ หลินฉ่ายเวยก็ไม่กลัวอีกต่อไป และพูดอย่างดุเดือดว่า: “เราจะพูดเรื่องนี้ในภายหลัง ฉันสามารถขอให้แฟนฉันมอบโครงการของสำนักงานการก่อสร้างให้กับคุณ หรือให้เขานำโครงการของสำนักงานการก่อสร้างกลับคืนมาก็ได้ ”

ซ่งเทียนซานเหลือบมองหลินฉ่ายเวยด้วยสายตาเย็นชา และไม่พูดสักคำ เพียงแต่รอให้เหวินเหวยเฉินเข้ามาอย่างเงียบๆ

ในไม่นาน ภายใต้การนำของเลขา เหวินเหวยเฉินในชุดสูทเดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้ม

“มีอะไรเหรอ น้องเทียนซาน?” เหวินเหวยเฉินถามด้วยความกังวล

หลินฉ่ายเวยมองไปที่ซ่งเทียนซานอย่างสงสัย ใบหน้าของเขาดูเหมือนจะมีบางอย่างผิดปกติ

ซ่งเทียนซานปิดสัญญาโดยที่ยังอ่านไม่จบ เขาหายใจเข้าลึกๆ และมองไปที่เหวินเหวยเฉินด้วยรอยยิ้ม และพูดว่า: “คุณเหวิน คุณกำลังล้อเล่นกับฉันอยู่เหรอ?”

ทันทีที่คำเหล่านี้ออกมา เหวินเหวยเฉินก็สับสนทันที: “น้องเทียนซาน หมายความว่าไง?”

“อะไร หมายความว่าไง?!”

ซ่งเทียนซานโกรธจัดทันที และตบสัญญาต่อหน้าเหวินเหวยเฉิน และพูดด้วยความโกรธว่า: “นี่ไม่ใช่สัญญาสำหรับโครงการของสำนักงานการก่อสร้างเลย แต่เป็นแค่โครงการที่มีกำไรเพียงเล็กน้อยเท่านั้น! แกกล้าเอาสัญญาพวกนี้มา หลอกกูเหรอ?”

“อะไร?!”

หลังจากได้ยินคำพูดของซ่งเทียนซาน สีหน้าของหลินฉ่ายเวยก็เปลี่ยนไปอย่างมากเช่นกัน และเธอก็หยิบสัญญาที่ยับยู่ยี่ขึ้นมา และอ่านดูอย่างละเอียด

อ่านไปอ่านมา ใบหน้าของหลินฉ่ายเวยก็กระตุกอย่างรุนแรง และทั้งตัวของเธอก็สั่นเล็กน้อย: “นี่มัน...ไม่ใช่โครงการของสำนักงานการก่อสร้างที่ได้รับการอนุมัติจากด้านบนเลย!”

หลังจากหยุดไปชั่วขณะ เธอดูเหมือนจะคิดอะไรบางอย่างได้ จึงคลี่ยิ้มแล้วหันกลับมามองเหวินเหวยเฉิน: “พี่เหวยเฉินค่ะ หยุดแกล้งพวกเราได้แล้ว ฉันรู้ว่าคุณต้องการจะเซอร์ไพรส์เรา รีบเอาสัญญาตัวจริงของโครงการของสำนักงานการก่อสร้างออกมาได้แล้ว”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เหวินเหวยเฉินก็ลุกขึ้นยืนอย่างเร่งรีบ เขามองไปที่ซ่งเทียนซานและหลินฉ่ายเวยด้วยสีหน้าแปลกๆ: “พวกคุณต้องการโครงการเล็กๆของตระกูลเหวินไม่ใช่เหรอ ฉันเลยนำมาให้พวกคุณไง ... ”

“โครงการเล็กป้ามึงสิ!”

ก่อนทีเหวินเหวยเฉินพูดจบ ซ่งเทียนซานก็คำรามออกมาจนขัดจังหวะคำพูดของเหวินเหวยเฉิน

จากนั้นตบหน้าของหลินฉ่ายเวยอย่างแรง และความโกรธที่ค้างอยู่ก็ระเบิดออกมาอย่างสิ้นเชิง: “เธอไปคุยกับเขายังไงกันแน่ ฉันต้องการโครงการของสำนักงานการก่อสร้าง คือโครงการของสำนักงานการก่อสร้างที่ได้รับการอนุมัติจากเอกสารอย่างเป็นทางการ ไม่ใช่โครงการเล็กเท่าขี้หมาเหล่านี้! ”