เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 21

บทที่ 21 ฉันไม่เห็นด้วย!

ราวกับกองกำลังจำนวนมหาศาลที่คึกคักอย่างเลือดนักสู้ไปทั่วแม่น้ำหมิงจู เรือสำราญเพิร์ลวัน สั่นไปมา

เสียงดังก้อง ----

นี่ยังไม่จบ ภายใต้แรงฉุดของทะเล เมฆหมอกก็กระจายออก และมีคลื่นเสียงเครื่องยนต์ของเครื่องบินแว่วมา

เฮลิคอปเตอร์นับร้อยลำจอดเรียงกันอย่างเป็นระเบียบอยู่ในลานจอดทรงสี่เหลี่ยมที่ลอยอยู่ด้านบน

เฮลิคอปเตอร์ทุกลำ นั่งเต็มไปด้วยทหาร

พวกเขาถืออาวุธปืนที่เย็นเฉียบ และสวมเครื่องแบบสีขาวบริสุทธิ์ที่เป็นตัวแทนถึงท้องฟ้า

สุดท้ายก็ถึงฝั่ง

ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ รถหุ้มเกราะทหารขนาดใหญ่และรถถังมีสิบกว่าคันที่จอดอยู่บนฝั่ง กลายเป็นเหล็กและเหล็กกล้าที่มีพลังมหาศาล พร้อมที่จะทำลายทุกสิ่ง เพียงแค่จอดอยู่บนฝั่งมันก็สามารถทำให้ผู้คนถอยได้เป็น 100 เมตร

ทหารแต่ละนายอยู่ในเครื่องแบบสีเขียวกระโดดลงจากรถ แบ่งเป็นทีม ใบหน้าของทุกคนคมและดุดัน

ทหารเรือ ทหารบก ทหารอากาศสามกลุ่มใหญ่ ทุกกลุ่มมีทหารเดินออกมาสิบนาย มองลงไปด้านล่างที่ร่างชายคนนั้นด้วยใบหน้าที่จริงจังและพูดพร้อมกันว่า: "เตรียมพร้อม ยิงขึ้นสู่ท้องฟ้า"

ทันทีที่พูดจบ เรือประจัญบานห้าสิบลำ เฮลิคอปเตอร์หนึ่งร้อยลำ รถหุ้มเกราะห้าสิบคัน และรถถังยี่สิบคันต่างก็ชี้ปากกระบอกปืนขึ้นบนท้องฟ้า

กะกะกะ ----

ทหารทั้งกองทัพเรือทางบกและทางอากาศก็หยิบปืนขึ้นมาและชี้ไปที่ท้องฟ้า

ทริปนี้ทำให้รู้สึกเสียวซ่าที่หนังศีรษะ ตื่นเต้นและ —— อดไม่ได้ที่จะเงยหน้ากรีดร้อง!

"งานแต่งงานของเจ้ามังกร กองทัพทั้งสามแห่งทางเรือ ทางบกและทางอากาศยิงปืนเป็นเวลาสามนาทีและทั่วโลกก็เฉลิมฉลองพร้อมเพียงกัน!"

ผู้นำทหารคำรามเสียงลั่น

"ยิงปืน ยิงปืนใหญ่!"

ปังปังปัง ----

วินาทีนี้ กระสุนจำนวนนับไม่ถ้วนก็พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าส่งเสียงดังอึกทึก

ทันใดนั้น รู้สึกย้อนกลับไปสู่ยุคของสงคราม

ทันใดนั้นได้ยินเสียงตะโกนฆ่าฟันกัน

ขณะเดียวกันเลือดของทุกคนกำลังพุ่งเดือด

สามนาทีต่อมาปืนก็ดับลงและดอกไม้ไฟหลากสีก็ลอยขึ้นบนท้องฟ้า

ในช่วงเวลาต่อมาทหารทุกคนวางปืนลงและคำนับอย่างเป็นระเบียบ

ทหารเรือ ทหารบกและทางอากาศหัวหน้าทั้งสามกลุ่มตะโกนเสียงดัง "ขอแสดงความยินดีกับเจ้ามังกร มังกรเจริญ----"

“ มังกรเจริญ!”

“ มังกรเจริญ!”

เสียงตะโกนของเลือดนักสู้ สูงกว่าคลื่นทำให้เกิดเสียงสะท้อน ซึ่งคงอยู่เป็นเวลานานไม่จางหาย

ท่ามกลางเสียงตะโกนเหล่านี้ ทำให้ดวงตาสองข้างของหลินชิงเสว่น้ำตาคลอง เมื่อเธอมองไปที่เงาร่างนั้น น้ำเสียงเธอมีสั่นเล็กน้อย

"ทั้งหมดนี้คุณทำเพื่อฉัน ใช่ไหมคะ?"

"คุณพ่อ!"

ถังเสี่ยวลี้ก็รีบวิ่งไปทันที

ถังเฉายื่นมืออุ้มเด็กน้อยขึ้นมา จากนั้นค่อยๆหันตัวกลับ

อ๊ะ!

ในเวลานี้ แสงพราวกระทบบนตัวถังเฉา

เพียงแต่ว่าเนื่องจากระยะทางไกลเกินไป ทุกคนจึงไม่สามารถมองเห็นรูปลักษณ์ของเจ้าบ่าวได้ชัด

ในขณะนี้ในสายตาของหลินชิงเสว่ รูปร่างของถังเฉานั้นแข็งแกร่งกว่าปกติ​และดวงตาก็ดูลึกซึ้งมาก

เขาสวมเครื่องแบบทหารรองเท้าบูทสีดำ และบนหน้าอกมีป้ายสีทองแขวนเต็มไปหมด เขาพยักหน้าด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน

“ ผมเคยบอก ผมจะจัดงานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่ จะให้คุณไม่มีวันลืมตลอดชีวิต ห้าปีที่แล้วฉันควรจะแต่งงานกับคุณ เดี๋ยวนี้มันช้าไปห้าปี ผมหวังว่าคุณจะยกโทษให้ผมนะ”

พูดเบาๆอยู่ข้างๆ ถังเฉาคุกเข่าข้างหนึ่ง พร้อมกับกล่องหยกที่ตกแต่งอย่างสวยงามในมือ

กล่องหยกเปิดออกและเพชรสีเลือดก็ส่องสว่างสวย

"มันคือTears of Venus！”

ในงานเลี้ยงทุกคนต่างร้องอุทานออกมาอย่างประหลาดใจ

ถังเฉาคุกเข่าต่อหน้าหลินชิงเสว่ จ้องมองใบหน้าที่สวยงามไร้ที่ติและพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม "ชิงเสว่ ได้โปรดแต่งงานกับผมเถิด"

อ๊ะอ๊ะอ๊ะ ----

เต็มไปด้วยดอกไม้ไฟ เนิ่นนานไม่มีวันดับ

ทุกคนเงยหน้าขึ้นพร้อมเพรียงกัน มีดอกไม้ไฟนับไม่ถ้วนอยู่บนจุดสูงสุด รวมกันเป็นชื่อของผู้หญิง

หลินชิงเสว่

ว้าว----

ทันใดนั้นฉากแต่งงานก็คึกคักเจี๊ยวจ๊าว อยากเห็นหน้าเจ้าบ่าวอย่างใจจดใจจ่อ

น่าเสียดาย ที่แท่นรับชมอยู่สูงเกินไปและอยู่ห่างออกไป จนไม่มีใครมองเห็นได้ชัดเจน

“ จุดพลุทั่วเมืองบวกกับแหวน Tears of Venusมูลค่าพันล้าน โรแมนติกเกินไปแล้วมั้ง?”

แสงระยิบระยับกระทบนัยน์ตาของสาวกลุ่มไฮโซ อิจฉามากๆ

Tears of Venusมูลค่าพันล้านก็เพียงพอที่จะชนะใจของผู้หญิงทุกคนในงานได้

รวมถึงหลินฉ่ายเวย

สายตาเธอมองร่างที่อยู่บนเวที แทบจะละลาย จินตนาการว่าถ้าเจ้าสาวคนนั้นคือตัวเธอเอง จะดีแค่ไหนนะ?

ยิ่งไม่ต้องพูดถึง ยังมีกองกำลังทหารเรือ ทหารบก และทหารอากาศมาส่งคำอวยพร

หลินเจิ้นสงมองไปที่ด้านบนและพึมพำกับตัวเองว่า "ดูเหมือนว่าชายที่ประธานหลินจะแต่งงานด้วย มีเบื้องหลังเป็นทหารนะ ... "

สร้างความตื่นตระหนกแก่กองกำลังทหารเรือ ทหารบกและทหารอากาศ นี่ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะทำได้ ...

ซ่งเทียนซานขมวดคิ้วและเห็นได้ชัดว่าเขาสังเกตเห็นสิ่งนี้ แต่ไม่นานแววตาของเขาก็ปรากฏความโหดร้ายออกมา

ที่หมิงจู ตระกูลซ่งไม่เคยกลัวใคร

บนเรือสำราญเพิร์ลวัน ตรงมุมมืดที่แสงส่องไม่ถึง มีหญิงสาวรูปร่างผอมเพรียวยืนอยู่

เธอสวมกางเกงรัดรูปสีดำราวกับว่าตัวเธอนั้นกลมกลืนไปกับความมืดรอบ ๆ หากไม่มองใกล้ ๆ จะไม่สามารถมองเห็นเธอได้เลย

ในขณะนี้เธอมองไปที่ชายคนนั้นบนเวที ด้วยสายตาที่ซับซ้อน แล้วเช็ดน้ำตาออกจากดวงตาของเธอ

ในที่สุดความปรารถนาของรองหัวหน้าก็เป็นจริง

...

ปุ้งปั้ง ปุ้งปั้ง ----

แล้วติดต่อกับชายที่ร่ำรวยที่สุดของหมิงจูหูอีซาน เธอก็ซื้อแหวนTears of Venusไว้ ส่วนเจ้าบ่าวคนนี้ เธอก็แค่หาใครสักคนมา ถึงได้ไม่กล้าเปิดเผยโฉมหน้าออกมา

ทุกอย่างทั้งหมดนี้เป็นเพียงเรื่องโกหก ที่ผู้ชายพรากความบริสุทธิ์ของเธอไปเมื่อห้าปีก่อนกลับมาแล้ว ...

เมื่อนึกถึงตรงนี้เส้นเลือดดำที่หน้าผากของซ่งเทียนซานก็ปูดขึ้นมาและหัวใจของเขาก็เผาไหม้ด้วยความโกรธ

“ดี วันนี้คุณอยากแต่งงาน แต่ผมจะไม่ยอมให้คุณได้แต่ง!”

"พังมันซะ!"

ปังปังปัง!

ในขณะที่เสียงของซ่งเทียนซานจบลง กลุ่มบอดี้การ์ดในชุดสีดำที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดีพุ่งเข้าไปในเรือสำราญทันที

“ ดูสิ ใครจะกล้า!”

ผู้จัดการจ้าว มองไปที่ฉากนี้ เขาก็ชักสีหน้าขึ้นมาเหมือนกัน

ก่อนที่ซ่งเทียนซานจะลงมือทำอะไร ฝ่ายรักษาความปลอดภัยของเรือสำราญเพิร์ลวันก็มาถึง

ทั้งสองฝ่ายเผชิญหน้ากัน

"เกิดอะไรขึ้น?"

หลินชิงเสว่นั้นยังอยู่บนเวทีสังเกตเห็นความวุ่นวายในสถานที่จัดงานแต่งงาน ทันใดนั้นเธอก็ขมวดคิ้วขึ้น

“ มีคนก่อเรื่อง” สีหน้าของถังเฉายังคงสงบนิ่ง

“ ยังไม่รีบไปแจ้งตำรวจอีก?” หลินชิงเสว่กระวนกระวายเล็กน้อย

"ไม่ต้องกังวล คุณพาเสี่ยวลี้กลับห้องเถอะ"

ถังเฉามองไปที่หลินชิงเสว่ด้วยความอ่อนโยนและพูดว่า "ผมจัดการเอง"

ไม่รู้เพราะอะไร หลินชิงเสว่รู้สึกถึงความปลอดภัยจากชายแปลกหน้าคนนี้ แต่เธอก็ยังคงถามอย่างเป็นห่วงว่า "ไม่เป็นไรจริงๆหรอคะ?"

"ไม่เป็นไร"

ถังเฉามองไปที่ซ่งเทียนซานที่อยู่ด้านล่างด้วยสีหน้าที่เย็นชา ทันใดนั้นก็ถามขึ้นว่า "เขาเป็นคนก่อกวนคุณมาตลอดเลยใช่ไหม?"

หลินชิงเสว่ลังเลสักครู่ แล้วพยักหน้า

“ดี”

มองดูแม่และลูกหลินชิงเสว่เดินจากไป ถังเฉาก็เดินออกไปทางประตูหลังเวที

ก่อนหน้านี้ถังเฉาแต่งกายด้วยเครื่องแบบทหาร ประดับเต็มไปด้วยเหรียญตรา หลังจากนั้นเปลี่ยนเป็นชุดสูทสีดำ เยือกเย็นไม่มีอะไรเทียบได้

งานแต่งจบลงแล้ว ขั้นตอนต่อไปคือ การทวงหนี้ ...

เฟิ่งหวงที่ยังคงสวมแจ็คเก็ตหนังรัดรูปสแตนด์บายอยู่ด้านหลังเขา โค้งคำนับอย่างเคารพต่อถังเฉา

“รองหัวหน้าคุณต้องการให้ฉัน ... ”

"เรื่องเล็กแค่นี้ต้องเปลืองแรง?"

ถังเฉาพูดด้วยรอยยิ้มเบาๆว่า "เรียกเถ่จู้มาก็พอ"

"ค่ะ"

เฟิ่งหวงตอบรับและหายไปอย่างรวดเร็ว

หากบุคคลที่สามได้ยินการสนทนาระหว่างทั้งสอง ก็จะทำให้เกิดคลื่นขนาดใหญ่อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

เถ่จู้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นผู้นำของเขตกองทัพทหารหมิงจู...