เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 207

หลังอาหารเช้าแอเรียนและมาร์คก็ออกเดินทางด้วยกัน ภายในรถ มาร์คในโหมด “คุณพ่อดีเด่น” ก็เหยียบคันเร่ง “โทรหาฉันถ้าเธอรู้สึกว่าไม่สบายในที่ทำงาน ถ้าฉันไม่ว่างและไปรับเธอไม่ได้ ให้เอริคส่งเธอกลับบ้านและขอให้เฮนรี่โทรหาหมอที่บ้านเพื่อตรวจสุขภาพ อย่าฝืนตัวเอง สุขภาพไม่ดีหมายถึงระบบภูมิคุ้มกันที่ไม่ดี พยายามอย่าไปสถานที่ต่าง ๆ เช่นโรงพยาบาล ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากให้เธอไปทำงาน ฉันกลัวว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้นกับเธอ ตราบเท่าที่เธอสบายดี เธอสามารถทำอะไรก็ได้ที่เธอต้องการ”

แอเรียนมองเขาราวกับว่าเธอกำลังมองไปที่สัตว์ประหลาด “วันนี้คุณกินยาผิดหรือเปล่า?

การแสดงออกของมาร์คมืดลง "คุณพูดอะไร?"

แอเรียนใช้ถ้อยคำของเธอแตกต่างกันอย่างรวดเร็ว “เปล่า ฉันหมายความว่าทำไมคุณถึงขี้บ่นจัง ฉันไม่ใช่เด็กแล้วนะ ฉันจะไม่ยืนยันที่จะทำงานถ้าฉันรู้สึกไม่สบาย ฉันทำงานเพื่อหาเงินไม่ใช่เพื่อความสนุก ฉันจะไม่ฝืนตัวเอง ไม่ต้องกังวลหรอกน่า...”

ไบรอันสะดุ้งอยู่ข้างในใจ แอเรียนไม่ใช่คนเดียวที่คิดว่ามาร์คเปลี่ยนไป เขาเองก็คิดเหมือนกัน ไม่มีใครอยู่ในรถนอกจากพวกเขา ดังนั้นมาร์คจึงไม่จำเป็นต้องแสร้งแสดงความเมตตาและห่วงใย นั่นหมายความว่าคำพูดก่อนหน้านี้ของมาร์คนั้นจริงใจและจริงจัง น่า… น่ากลัวอะไรอย่างนี้!

เมื่อรถมาถึง ไกลด์ ดีไซน์ แอเรียนก็กระตือรือร้นที่จะลงจากรถ

มาร์คเตือนเธออีกครั้งว่า “จำสิ่งที่ฉันบอกเธอไว้ด้วยล่ะ”

แอเรียนส่งสัญญาณตกลงให้เขา เธอหายใจออกก่อนที่จะมีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเธอ ถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้นดูเหมือนว่าพวกเขาจะเข้ากันได้ดี แม้ว่าจะไม่ใช่เรื่องโรแมนติก แต่พวกเขาก็ยังสามารถเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้

เมื่อแอเรียนก้าวเข้ามาในสำนักงาน เอริคซึ่งกำลังสนทนากับพนักงานหญิงของบริษัทก็จ้องมองเธอด้วยอาการปากค้าง “มาร์คบอกว่าคุณจะไม่กลับมาทำงานเร็ว ๆ นี้ ทำไมคุณถึง..."

ความสนใจของเอริคเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว “คุณคิดว่าในที่สุดเขาก็รู้วิธีปฏิบัติต่อผู้หญิงที่เขาชอบแล้วเหรอ?”

แอเรียนไม่ได้กลอกตาเข้ามาด้านในอีกต่อไป เธอกลอกตาไปที่เอริคโดยตรง "คุณนาธาเนียล คุณว่างมากไหม? คุณคือบุคคลสำคัญที่สุดในบริษัทของเรา บริษัทจะไม่ล้มละลายถ้าคุณไม่เข้าร่วมงานของคุณเหรอ? กรุณากลับไปที่ตำแหน่งทำงานของคุณและอย่านินทาเกี่ยวกับเรื่องส่วนตัวของพนักงานของคุณด้วยค่ะ! นอกจากนี้เขาไม่ชอบและไม่ชอบฉันด้วย มันเป็นไปไม่ได้"

เอริคเดินกลับไปที่ห้องทำงานของเขายิ้ม “ครับ ๆ ๆ ผมซึ่งเป็นบุคคลสำคัญในบริษัทจะกลับไปที่ตำแหน่งทำงานของผมเดี๋ยวนี้เลยครับ”

ทันทีที่เอริคจากไปลิลีทพูดเสียงดังออกมา “แอเรียน มีโทรศัพท์มาหาคุณ กรุณารับสายด้วยค่ะ”