เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 276

เอริกทำท่าทาง ‘โอเค’ ขณะที่เขาพูดขึ้น “ขอให้มีช่วงสุดสัปดาห์ที่ดีและรายงานตัวที่บริษัทของผมในวันจันทร์ ค่าจ้างของคุณยังเหมือนเดิมไม่ต้องเป็นห่วง ผมไม่เอาเปรียบคุณแน่นอน ผมจะส่งที่อยู่ให้คุณทีหลัง”

วันนี้ไม่จำเป็นต้องทำงานล่วงเวลาดังนั้นแอเรียนจึงรู้สึกผ่อนคลายเป็นพิเศษ เธอกลับไปที่คฤหาสน์เทรมอนต์หลังจากที่เสร็จจากงาน อากาศวันนี้อุ่นขึ้นจึงทำให้เธอรู้สึกร้อน เธอเปลี่ยนเป็นชุดนอนที่ทำจากผ้าที่บางขึ้นหลังจากอาบน้ำ จากนั้นเธอก็ไปที่ห้องครัวเพื่อช่วยแมรี่

หัวใจของแมรี่เจ็บปวดเมื่อเห็นเช่นนั้นเพราะเป็นเรื่องยากที่แอเรียนจะกลับบ้านเร็ว “คุณไม่ต้องมาช่วยฉัน ไปพักผ่อน คุณเหนื่อยกับงานมามากพอแล้ว”

“หนูไม่เหนื่อยค่ะ” แอเรียนตอบพร้อมกับรอยยิ้ม “ให้หนูช่วยคุณเถอะนะคะ วันนี้หนูมีพลังเยอะปกติแล้วหนูขี้เกียจขยับจะตาย”

แมรี่สังเกตเห็นว่าแอเรียนเลือกผักได้ดีทีเดียว เธอมองขณะที่ส่ายหัวไปด้วย “วันนี้นายท่านเทรมอนต์จะไม่กลับมารับประทานอาหารเย็นเหมือนกัน ช่วงนี้เขายุ่งมาก ช่างโชคร้ายอะไรอย่างนี้ที่เขาไม่ได้ทานผักที่คุณเลือกด้วยตัวเอง”

แอเรียนหน้าแดง “แมรี่… อย่าแกล้งหนู หนูจะออกไปเที่ยวกับทิฟฟ์หลังอาหารเย็น และไปซื้อเสื้อผ้าสำหรับหน้าร้อนขณะที่พวกเราอยู่ที่นั่น ช่วงนี้อากาศค่อย ๆ อุ่นขึ้นแล้วและหนูไม่ค่อยมีเสื้อผ้าที่เหมาะสมนัก”

หลังจากอาหารเย็น แอเรียนเรียกรถแท็กซี่ เมื่อเธอไปถึงที่บ้านของทิฟฟานี่ ทิฟฟานี่กำลังผัดผักอยู่เมื่อเธอเรียก ในเวลาเดียวกันนั้นเองลิเลียนก็จู้จี้จุกจิกอยู่ข้าง ๆ ทิฟฟานี่ไม่หยุด

“คุณเลน... ฉันเพิ่งจะมีเวลาว่างวันนี้และอยากพาทิฟฟ์ออกมาเที่ยวสนุกกัน ทานอาหารด้วยกันไหมคะ? คุณอยากจะไปกับเราด้วยไหม?” แอเรียนเสนอด้วยความรู้สึกอึดอัดใจ

ราวกับปกติลิเลียนตอบรับอย่างมีความสุข เธอนั่งลงโดยปราศจากความเคอะเขินและขอเมนูจากพนักงานเสิร์ฟคนหนึ่ง และสั่งอาหารเพิ่มขึ้นอีกสองสามอย่าง

ทิฟฟานี่ไม่สามารถระงับอารมณ์ของเธอได้อีกต่อไป “หนูสั่งอาหารไปบ้างแล้ว แม่กินมันหมดไหมที่สั่งอาหารไปเยอะแบบนั้น? แม่ไม่ได้กินอาหารเย็นที่หนูเหนื่อยทำให้ด้วยซ้ำ แม่มาทำอะไรที่นี่?”