เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 413

หลังจากที่ไปส่งแอเรียนที่ คฤหาสน์ เทรมอนต์ ทิฟฟานี่ก็เทความในใจออกมา “อีธาน คุณควรรู้ไว้ว่าฉันแค่ตอบตกลงเพราะไม่อยากให้คุณต้องขายหน้าต่อหน้าผู้คนมากมาย ฉันไม่ได้อยากแต่งงานเร็วขนาดนั้น ฉันบอกคุณตั้งนานแล้ว”

อีธานดูเหมือนจะไม่แปลกใจกับการเปิดเผยของเธอมากนัก แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าเธอจะพูดในเร็ว ๆ นี้ “แล้วยังไง?”

ทิฟฟานี่ถอดแหวนจากนิ้วของเธอ “เราค่อยคุยเรื่องนี้กันหลังจากที่ฉันตัดสินใจได้ไหม? ฉันไม่อยากแต่งงานตอนนี้จริง ๆ”

เขายิ้มเหมือนเยาะเย้ยตนเอง “เธอเคยกดดันฉันเพราะอยากแต่งงาน แต่ตอนนี้มันกลับตรงกันข้ามเหรอ? อะไรเปลี่ยนไป? ฉันรักเธอมากกว่าเดิมแต่เธอไม่ได้รู้สึกอะไรกับฉันแล้ว ฉันยอมรับว่าทุกอย่างมันเป็นเพราะฉัน แต่ตอนนี้ฉันกำลังพยายามอย่างเต็มที่เพื่อแก้ไข้ทุกอย่าง ฉันกลัวว่าอาจจะมีเรื่องที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น เพราะฉะนั้นฉันจึงอยากจะแต่งงานไว้ก่อน ถ้าเธอไม่แน่ใจหรือไม่ชอบอะไรในตัวฉันเราสามารถแก้ไข้มันร่วมกันได้ในอนาคต สิ่งเดียวที่ฉันต้องการคือฉันอยากแต่งงานกับเธอตอนนี้”

เธอก้มหน้าลงและกัดปากตัวเอง “ฉันขอโทษ”

เขากระทืบเท้าที่คันเร่งและตีโพยตีพายเล็กน้อย “ขอโทษงั้นเหรอ? อย่าหลอกฉันเลย ฉันไม่อยากได้ยิน! เราจะแต่งงานกันภายในหนึ่งเดือน ไม่งั้นก็ล้มเลิกมันซะ แบบนี้ดีกว่า เธอไม่ได้รู้สึกไม่สบายใช่ไหม? ฉันจะไปส่งเธอที่บ้าน เธอมีเวลาอีกสิบนาที ; คิดหาคำตอบซะ คิดให้ดีนะ”

สิบนาทีไม่ได้นานขนาดนั้น อีธานหันมองเธอหลังจากที่เขาจอดรถที่ข้างล่างของบ้านเธอ “ว่าไง?”

คำตอบของเธอยังคงเหมือนเดิม “ฉันยังไม่พร้อมแต่งงานตอนนี้”

เขายิ้มและพยักหน้า “โอเค ฉันเคารพการตัดสินใจของเธอ คิดซะว่ามันเป็นการตอบแทนสิ่งที่ฉันติดค้างเธอ เธอทำให้ฉันจ่ายเต็มราคาแล้ว ในอดีตฉันเลวมากแต่ตอนนี้เธอได้การแก้แค้นของเธอแล้ว ถือว่าเราหายกัน เธอไปเถอะ” หลังจากนั้นเขาก็เลื่อนกระจกลงและจุดบุหรี่โดยไม่หันไปมองเธออีก

ทิฟฟานี่ถอนหายใจหนักมากและไม่พยายามแม้แต่จะอธิบายอะไร เธอผลักประตูออกและลงไปจากรถ

แอเรียนไม่รู้ว่าจะปลอบเธออย่างไร “ฉันไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี ตอนนั้นเธอทำถูกแล้ว และเธอก็ทำถูกแล้วที่อธิบายให้เขาฟัง เขาก็เกินไปหน่อยจริง ๆ แหละ ฉันว่าเธอควรเปิดใจคุยกันตรง ๆ จะได้ปรับความเข้าใจกัน ถ้าเขาสามารถถอยออกมาเพื่อให้เธอมีเวลามากขึ้นมันก็จะดีต่อเธอทั้งคู่ สุดท้ายแล้ว การแต่งงานไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ นะ เธอมีความรู้สึกของทั้งสามปีสำหรับการตัดสินใจของเธอ เขาไม่น่าบีบบังคับเธอแบบนั้นเลย เธอควรถามเขาว่าทำไมเขาถึงรีบที่จะแต่งงานขนาดนั้น”

ทิฟฟานี่จ้องมองเพดานสีขาวด้วยความรู้สึกเหมือนไร้วิญญาณ “เขากลัวว่าจะเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดในอนาคต มันจะเป็นอะไรไปได้? มันมีแค่สองทาง - เราแต่งงานกันหรือเลิกกันไปเลย ‘เหตุการณ์ที่คาดไม่ถึง’ นั้นเกิดขึ้นด้วยวิธีการที่เขารับมือกับมัน เขาน่าจะสูญเสียการควบคุมเพราะความโกรธ ฉันค่อยคุยกับเขาทีหลัง แอริ… เธอรู้มั้ย? ฉันเห็นแจ็คสันและแม่ของเขาที่ห้างด้วย ฉันไม่คิดมาก่อนว่าเขาจะอยู่ที่นั้นด้วย แม่ของแจ็คสันใจดีกับฉันมากตอนที่ฉันไปบ้านเขาและแกล้งเป็นแฟนแจ็คสัน ตอนนี้เขาน่าจะผิดหวังมาก ๆ แน่ ๆ เลย… ฉันรู้ว่าทุกอย่างเป็นแค่การเสแสร้ง แต่ฉันไม่ได้อยากให้เขาเห็นทั้งหมดนี้”

แอเรียนไม่ทันได้สังเกตเห็นแจ็คสันและซัมเมอร์ที่ห้าง “พวกเขาอยู่ที่นั้นด้วยเหรอ? ต้องอึกอักแน่เลย… แต่เธอไม่ต้องคิดมากเรื่องนั้นหรอก ทุกอย่างเป็นแค่การแสดงอยู่แล้ว โอเค โอเค ร่าเริ่งหน่อยสิ เดี๋ยวฉันพาไปเลี้ยงข้าวเย็นนี้ ว่าไง?”

ความคิดที่สดใสแวบเข้ามาในหัวของทิฟฟานี่ “ไม่ ฉันเลี้ยงเอง ฉันจะพาเธอไปเที่ยวแล้วเราก็จะไปเมากัน ฉันเคยจน แต่ตอนนี้ จู่ ๆ ครอบครัวฉันก็มีที่ดินที่สามารถขายได้ ชีวิตช่างเหมือนรถไฟเหาะจริง ๆ ให้ฉันเลี้ยงเธอนะ ครั้งนี้ครั้งเดียว คืนนี้เจอกันที่นั่นเลยและถ้าเราไม่เมาเราจะไม่กลับบ้าน!”