เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 443

เธอส่ายหัวอย่างสิ้นหวังขณะที่น้ำตาร่วงจากหางตาและซึมเข้าไปในผ้าปูที่นอน “อย่ามาแตะต้องตัวฉัน… อย่ามาแตะตัวฉัน!”

อีธานจับหน้าเธอให้เงยหน้าขึ้นและบังคับให้เธอมองมาที่เขา “เราควรจะทำมันตั้งนานแล้ว เราชดเชยสิ่งที่เราพลาดไปในอดีตของเราได้ไหม? หลังจากครึ่งเดือน ฉันจะปล่อยเธอไปถ้าเธอต้องการที่จะไป ถ้าเธอเลือกที่จะอยู่ เราจะแต่งงานกัน ฉันจะไม่บังคับเธอ แต่ความอดทนของฉันก็มีขีดจำกัด ฉันรู้ว่าเหตุการณ์นี้ทำให้เธอบอบช้ำมาก แต่เธอต้องเอาชนะความกลัวให้ได้ ฉันกำลังช่วยเธออยู่!”

ในสายตาของทิฟฟานี่ อีธานเป็นคนบ้าอย่างไม่ต้องสงสัย เขาเป็นคนจัดการเรื่องบ้าเหล่านั้นซึ่งทำให้เธอชอกช้ำอย่างมากด้วยตัวเอง และตอนนี้เขาต้องการทำสิ่งเดียวกันกับเธอเพื่อชดเชยเรื่องในอดีต ไม่เพียงเท่านั้น เขายังต้องการให้เธออยู่และแต่งงานกับเขา เขาเป็นคนที่กำลังสูญเสียสติของเขาหรือเธอ?

เธอพึมพำทั้งน้ำตา “ฉันไม่ได้ชอกช้ำ… ฉันไม่มีความกลัวที่จะต้องเอาชนะ และฉันก็ไม่ต้องการความช่วยเหลือจากนายด้วย! ฉันสัญญาอะไรก็ได้ที่นายต้องการ ตราบใดที่นายไม่แตะต้องตัวฉัน! แค่ครึ่งเดือน… ครึ่งเดือนก็เพียงพอแล้ว… ปล่อยฉันไป… อีธาน… อย่าทำให้ฉันรู้สึกว่าแม้แต่การมีชีวิตอยู่ก็ไร้ความหมาย…”

อีธานดูเจ็บปวด “เธอเกลียดความคิดที่ฉันสัมผัสเธอมากขนาดนี้เลยเหรอ? บอกฉันทีว่าเราจะย้อนเวลากลับไปได้อย่างไร?”

ทิฟฟานี่หัวเราะทั้งน้ำตา รอยยิ้มของเธอดูน่าเกลียดยิ่งกว่าใบหน้าที่ร้องไห้ของเธอ “เราทำไมได้! ไม่มีทางที่เราจะย้อนเวลากลับไปได้อีก! ตั้งแต่ที่นายทำลายครอบครัวฉัน เรากลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้อีกแล้ว! ฉันเคยให้นายทุกอย่างแล้ว แต่นายตอบแทนฉันอย่างไร? นายเก็บฉันไว้ที่นี่เพียงเพราะนายกลัวว่าฉันจะเรียกตำรวจและพวกเขาจะได้รับหลักฐานทั้งหมดจากฉัน! หากสิ่งนั้นเกิดขึ้น ความพยายามทั้งหมดของนายจะสูญเปล่า! ใคร ๆ ก็สัมผัสฉันได้ ยกเว้นนาย…!”

ใช่ เขาวางแผนทุกอย่างไว้ตั้งแต่ต้น เขากักขังเธอและจะปล่อยเธอเมื่อหลักฐานทั้งหมดบนร่างกายของเธอหายไปเท่านั้น เขาไม่ควรแตะต้องเธอ เพราะมันไม่ต่างอะไรจากการติดพันกับความตาย

ในช่วงเวลานี้ เขาได้ทำลายหลักฐานเกือบทั้งหมด ผู้ชายที่ลักพาตัวเธอไปถูกเขากำจัดไปแล้ว มีเพียงแอรี่เท่านั้นที่ยังมีชีวิตอยู่ เขายังไม่ได้จัดการกับเธอเพราะ เฮเลน คาเมราน ไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดา การกระทำโดยประมาทอาจจบลงด้วยการเชิญชวนให้เกิดปัญหามากขึ้น ท้ายที่สุดแอรี่มีส่วนเกี่ยวข้องกับหลายสิ่งหลายอย่างมากเกินไป

เมื่อเห็นว่าอีธานไม่ได้เคลื่อนไหวต่อไป ทิฟฟานี่ก็โล่งใจเล็กน้อย เธอพูดถูกที่เขาไม่กล้าทำอะไรโดยประมาท

ทันใดนั้น เขาก้มศีรษะลงและกดริมฝีปากของเขากับเธอโดยไม่ให้โอกาสเธอหายใจ

ทันทีที่ทิฟฟานี่หลับตาและรอให้ช่วงเวลาที่น่าอับอายผ่านไป อีธานก็ลุกขึ้นและจากไปใน ทันใดนั้น เสียงปิดประตูทำให้เธอรู้ว่าเธอปลอดภัยอีกครั้ง เขาไม่ได้ทำอย่างนั้นเพราะสับสน แต่เพียงเพราะความเกลียดชังต่อการแพ้เท่านั้น

นอกจากนี้ มาร์คยังได้ส่งบอดี้การ์ดเพื่อปกป้องแอเรียน เขาได้สอบปากคำบอดี้การ์ดที่คอยเฝ้าระวังอยู่รอบ ๆ บริเวณ แต่ไม่มีใครเห็นบุคคลที่น่าสงสัย นั่นหมายถึงหลังจากการหายตัวไปของทิฟฟานี่ อีธานไม่ได้ลองทำอะไรแอเรียนอีกเลย ถึงกระนั้น เห็นได้ชัดว่าอีธานจะไม่หยุดจนกว่าเขาจะแก้แค้นมาร์คได้

ในขณะที่แจ็คสันกำลังจมอยู่ในความคิดของเขา หน้าจอโทรศัพท์ก็สว่างขึ้นบนโต๊ะกาแฟพร้อมกับเสียงกริ่งดัง เขารีบหยิบมันขึ้นมาแล้วตอบว่า “ฮัลโหล? เป็นอย่างไรบ้าง?"

คนที่อยู่ปลายสายรีบรายงาน “เราพบเธอแล้ว! ปัจจุบันเธอถูกจับไว้ที่ เพลน เมาน์เท็น ครีก วิลล่า วิลล่าที่นี่ขายไม่ค่อยดีเพราะพื้นที่โดยรอบยังไม่ได้รับการพัฒนา ดังนั้นอัตราการเข้าพักจึงต่ำมาก จึงเป็นที่หลบซ่อนที่สมบูรณ์แบบ จากการสอบสวนของเรา วิลล่านั้นไม่ใช่ทรัพย์สินของ อีธาน คอนเนอร์ เนื่องจากเขาไม่ได้โง่เขลาถึงขนาดลักพาตัวและกักขังเหยื่อไว้ในบ้านของเขาเองด้วย เราสามารถออกเดินทางเพื่อไปช่วยเหลือเหยื่อได้ตลอดเวลา”

แจ็คสันแทบจะควบคุมตัวเองไม่ได้และรีบวิ่งออกไปในชุดนอนของเขา แอเรียนต้องการจะตามไปแต่กลัวว่าเธอจะลงเอยเป็นปัญหาให้แจ็คสันมากขึ้นหากมีสิ่งใดเกิดขึ้นที่นั่น ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงรอที่บ้านอย่างเชื่อฟังเท่านั้น

หลังจากที่อีธานได้รับโทรศัพท์เมื่อเขาอยู่ใน เพลน เมาน์เท็น ครีก วิลล่า เขารีบปลุกมาเรียซึ่งกำลังหลับสนิทให้ตื่นขึ้นอย่างรวดเร็ว “เก็บของแล้วออกไปจากที่นี่ เมื่อออกไปแล้ว อย่าลืมว่าเธอห้ามบอกใครว่าเธอเคยทำงานที่นี่ ฉันได้ส่งเงินไปที่บัญชีธนาคารของเธอแล้ว อย่าลืมทำความสะอาดทุกร่องรอยที่เหลืออยู่ในบ้านหลังนี้ เธอมีเวลาเพียงสี่สิบนาที ดังนั้นรีบ ๆ หน่อย!”