ตอนที่224 ใช้กำลังต่อหน้าสาธารณชน1
“พระเจ้า เพอร์เฟคจริงๆ” ผู้กำกับมองจอภาพตาค้าง “ไม่เคยเห็นผู้หญิงที่แสดงหน้ากล้องได้ดีขนาดนี้มาก่อน เธอเกิดมาเพื่อสิ่งนี้จริงๆ……”
ขนาดพวกนางแบบหน้าใหม่เมื่อสักครู่นี้ ยังตะลึงไปตามๆกัน
ความงามนั้นมีอยู่หลายประเภท แต่ความงามที่ใสบริสุทธิ์และไม่เหมือนคนอื่นอย่างกู้ฮอนนั้น ค่อนข้างที่จะพบเห็นได้น้อยมาก
แต่ทว่า มีเพียงคนเดียวที่ดวงตาปรากฏความริษยาออกมา
ไม่รู้ว่าใครตะโกนขึ้นมา “เฮ้ Sosoมาแล้ว”
“Soso เธอมาได้ยังไง”
“ว้าว เธอสวยมากจริงๆ……”
“สมกับเป็นศิลปินดัง ออร่าแตกต่างกันมาก”
“ใช่ๆ ได้ยินว่าแฟนของเธอคือคุณชายรองตระกูลเป่หมิงนี่”
“คุณชายรองตระกูลเป่หมิง คุณชายรองเป่หมิงโม่หรือ พระเจ้า เป็นหนึ่งในตระกูลที่ร่ำรวยนี่ Sosoนี่โชคดีจังเลยนะ”
“เห็นว่าเลิกรากันแล้วไม่ใช่หรือ”
“เห้อ เธอจะไปรู้อะไร มันเป็นการสร้างกระแสแน่นอน เธอไม่รู้หรอกว่าSosoมีความสุขขนาดไหน ดูไม่เหมือนคนอกหักเลยสักนิด……”
……
ดังนั้น พวกนางแบบใหม่ที่ไม่มีประสบการณ์ พอเห็นศิลปินดังอย่างซูยิ่งหวั่น ก็ต่างแย่งกันพูดถึงเธอ……
ชายหาดตื้นมาก กู้ฮอนลุกขึ้นจากน้ำ เธอจึงสังเกตเห็นซูยิ่งหวั่นที่ใส่ผ้าคลุมไหล่สีม่วงผืนใหญ่อยู่ นึกถึงเรื่องที่เป่หมิงโม่กับเธอคบกันมาสิบปี หัวใจของเธอก็เจ็บแปลบขึ้นอย่างไม่มีสาเหตุ……
ผู้กำกับรวบรวมสติกลับมา เขาหันไปมองแล้วรีบพูดประจบทันที “อ้าว ซูคนสวย ในที่สุดคุณก็มาจนได้นะ”
“เหอะ ผู้อำนวยการซุน ในเมื่อคุณกู้ฮอนแสดงได้สะดุดตาขนาดนั้น งั้นโฆษณานี้ก็ให้คุณกู้ฮอนถ่ายต่อไปเถอะค่ะ” เสียงนุ่มของซูยิ่งหวั่นตอบกลับ ถ้าไม่ฟังดีๆก็จะไม่รู้เลยว่าในน้ำเสียงมีความไม่พอใจแฝงอยู่
“ไม่ๆๆ เถ้าแก่กำชับมาว่า บริษัทกำหนดให้คุณเป็นคนถ่าย พวกเราทุกคนกำลังเตรียมพร้อมให้คุณอยู่……”
พอได้ฟังคำพูดของผู้กำกับ ทุกคนก็รู้สึกจับต้นชนปลายไม่ถูก ตัวหลักของโฆษณานี้ไม่ได้เปลี่ยนเป็นกู้ฮอนหรอกหรือ เดิมทีเป็นSosoถ่ายหรือ
หลิวเจ๋อเฉิงที่นั่งรอข้างๆมาตลอดเองก็รู้สึกแปลกใจเช่นกัน เขารีบวิ่งไปหาซูยิ่งหวั่น แล้วถามเสียงเบา: “Soso เธอมาได้ยังไงเนี่ย เธอบอกว่าไม่อยากเป็นจุดสนใจไม่ใช่หรือ โฆษณานี้เธอไม่ถ่ายแล้ว ให้ฮอนถ่ายไม่ใช่หรือไง”
ซูยิ่งหวั่นยิ้มด้วยใบหน้าสวยหยาดเยิ้ม “หลิวเจ๋อเฉิงนายเป็นผู้จัดการนะ ทำไมถึงเลอะเทอะแบบนี้ล่ะ บริษัทกำหนดให้ฉันเป็นคนถ่าย สัญญาของบริษัทก็เซ็นไปแล้ว ถ้าฉันยอมให้คุณกู้ฮอนถ่าย แล้วมีคนฟ้องร้องขึ้นมาล่ะ ใครจะรับผิดชอบ”
กู้ฮอนตะลึงงัน เธอรับหันไปมองหลิวเจ๋อเฉิง หลิวเจ๋อเฉิงหลบตา เหมือนไม่กล้าสบตาเธอตรงๆ
ทุกคนที่อยู่ ณที่นี่ เกรงว่าจะมีแค่ผู้กำกับเท่านั้นที่รู้ว่าซูยิ่งหวั่นจะมาในวันนี้ ทุกคนถูกปั่นหัวหมดเลย
ในตอนนี้ซูยิ่งหวั่นยกมือขึ้น แล้วถอดผ้าคลุมไหล่สีม่วงออก เผยให้เห็นร่างน่ารักบอบบางในชุดบิกินี่ ท่ามกลางสายตาของทุกคน
ขาขาวเรียวยาว ค่อยๆก้าวลงสู่ทะเล ไปใกล้กู้ฮอน
ใบหน้าของซูยิ่งหวั่นอมยิ้มตลอด มือที่ห้อยอยู่ข้างลำตัวกำหมัดแน่น เธอยืนอยู่หน้ากู้ฮอน แล้วพูดด้วยเสียงที่พอให้ทั้งคู่ได้ยิน:
“กู้ฮอน เธอนี่เก่งจริงๆนะ รู้จักใช้การนัดดูตัวเพื่อจะให้โม่หึงหรือ…...แต่ว่า เรื่องที่เธอเก่งที่สุด คือการเลือกนัดหาคู่กับผู้จัดการของฉัน ทำไมล่ะ อยากจะใช้วิธีนี้ประกาศสงครามกับฉันหรือยังไง”
ตอนที่ซูยิ่งหวั่นพูดนั้น ในสายตาคนอื่นดูอ่อนโยน มั่นใจและสง่างาม
กู้ฮอนขมวดคิ้ว ฉับพลันเธอก็เริ่มนึกอะไรขึ้นได้ ฉันรู้สึกว่าโฆษณาวันนี้ ไม่ได้ง่ายเหมือนที่หลิวเจ๋อเฉิงพูดไว้ตอนแรกเลย
เธอมองรอยยิ้มบนมุมปากของซูยิ่งหวั่น แต่คำพูดกลับประชดประชัน เธอสูดลมหายใจเข้าลึก แล้วพูดสวนกลับไป “ฉันว่าคุณซูคิดมากไปแล้ว ก่อนที่จะรู้จักกิบหลิวเจ๋อเฉิง ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเป็นผู้จัดการของคุณ อีกอย่าง คุณซูคิดว่าฉันมีความจำเป็นต้องประกาศสงครามกับแฟนเก่าของเป่หมิงโม่ด้วยหรือคะ”
กู้ฮอนจงใจพูดเน้นคำว่า‘แฟนเก่า’ และยิ้มตอบซูยิ่งหวั่นด้วยรอยยิ้มที่ดูไม่มีพิษมีภัย
ซูยิ่งหวั่นหน้าชา “กู้ฮอน เธอไม่ต้องมาทำไร้เดียงสา โม่แค่อยากหลอกใช้เธอเพื่อยั่วโมโหฉัน ยังไงพวกเราก็คบกันมาสิบปีแล้ว เราเข้าใจกันทุกเรื่อง เธอคิดว่าใช้วิธีโง่ๆแบบนั้น แล้วจะได้โม่ไปหรือ น่าขำเสียจริง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ