เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 316
ตอนที่316 หนุ่มน้อยเฉิงเฉิงโหดเหี้ยมจริงๆ 2
ชูหยุนเฟิงตกใจจนมือสั่น จนโทรศัพท์เกือบหล่น: “แหะๆ เด็กน้อยเฉิง ฉันอยู่นี้ๆ……”
เฉิงเฉิงรู้จุดประสงค์ของชูหยุนเฟิง: “ได้ยินคุณอาฉิงฮัวบอกว่า เรื่องที่พ่อต้องหมั้นกับคุณน้าเฟยเอ๋อ คนที่เสนอความคิดคืออาชูเอ้อ……”
เฉิงเฉิงยังเด็ก แต่น้ำเสียงนั้น เหมือนคุณพ่อแสนเลือดเย็นของเขามาก น้ำเสียงยิ่งเบา ก็ยิ่งแสดงว่าเป็นเรื่องที่สาหัสมาก……
ชูหยุนเฟิงรู้ว่าตัวเองผิด เหงื่อเย็นเฉียบหยดลงมาสองเม็ด เขายิ้มแห้งๆ: “หา……เหอะๆ……”
รู้ทั้งรู้ว่าฉิงฮัวคนนั้นเชื่อถือไม่ได้ เอาแต่เป็นตัวถ่วงของเจ้านายตลอด
กู้ฮอนขมวดคิ้ว มองชูหยุนเฟิงที่กำลังปาดเหงื่อ คิ้วยิ่งพันกันแน่น จากนั้นเธอก็มองกลับไปที่เฉิงเฉิงอย่างอ่อนโยน: “ลูกรัก นิสัยดื้อรั้นแบบพ่อของลูกนั้น ไม่ใช่ว่ามีคนมายุยงนิดหน่อยก็จะทำตามนะ ยิ่งไปกว่านั้น สำหรับเขาแล้ว เรื่องการแต่งงานนั้นถือเป็นเรื่องใหญ่มาก……ถ้าไม่ได้วางแผนไว้แต่แรก เขาคงไม่ตัดสินใจแบบนี้แน่นอน……”
ไม่มีใครรู้ดีเท่าเธอว่าเป่หมิงโม่ให้ความสำคัญกับเรื่องการแต่งงานมาก
ผู้ชายที่เคยกล่าวไว้ว่าถ้าไม่รักจะไม่ยอมแต่งงานด้วย ตอนนี้หาผู้หญิงที่เขารักมากเจอแล้ว การแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้น จึงเป็นเรื่องที่สมเหตุสมผล……
พอคิดถึงตรงนี้ กู้ฮอนก็ยังคงเจ็บแปลบอย่างไม่อาจเลี่ยงได้
ชูหยุนเฟิงแอบขยับตัว เขาก้าวถอยหลังสองก้าว เรื่องในครอบครัวของเป่หมิงเอ้อ เขาไม่เข้าไปเกี่ยวข้องจะดีที่สุด มิเช่นนั้นไม่ช้าก็เร็วคนที่จะเจอหายนะก็คือเขา……
“ไม่ว่าจะพูดยังไง อาชูเอ้อก็ต้องมีส่วนรับผิดชอบในเรื่องนี้” เฉิงเฉิงไม่มองชูหยุนเฟิงด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม “ถ้าอาชูเอ้อยังอยู่ข้างเดียวกันกับพ่ออีก เฉิงเฉิงขอสาบานว่า พอโตแล้วผมจะทำทุกวิถีทางเพื่อ ทำลาย ตระกูล ชูให้ได้”
ชูหยุนเฟิงสูดลมหายใจเย็น
มองใบหน้าเย็นชาของเฉิงเฉิง ไม่น่าเชื่อว่าเด็กอายุเจ็ดขวบ พูดแบบนี้ออกมา จะดูมีพลังและเด็ดเดี่ยวได้ขนาดนี้
เขาไม่ดูถูกความสามารถของตระกูลเป่หมิง ถ้ายึดตามลักษณะของเป่หมิงโม่แล้ว ลูกชายของเขาเมื่อโตขึ้นเกรงว่าต้องเก่งกาจกว่าเขาอย่างแน่นอน
“แค่กๆ……” ชูหยุนเฟิงกระแอมล้างคอ มองซ้ายมองขวาอย่างไร้ศักดิ์ศรี “พวกเธอกำลังพูดอะไรกัน โถ่เอ๊ย ทำไมจู่ๆฉันก็ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลยนะ……โถ่ๆๆ ฉันคงหูหนวกไปแล้ว……”
กู้ฮอนเห็นท่าทางตลกของชูหยุนเฟิงแล้ว เธอไม่รู้ว่าควรโกรธหรือควรหัวเราะดี
ยังไงเขาก็เป็นพวกเดียวกันกับเป่หมิงโม่เหมือนที่คิดไว้
เป็นพวกคนโง่เหมือนกัน
เธอถอนหายใจ แล้วยื่นมือออกไปลูบแก้มของเฉิงเฉิงอย่างอ่อนโยน: “ลูกรัก อย่าทำแบบนี้เลยนะ……เรื่องของแม่กับพ่อของลูก ผู้ใหญ่สามารถแก้ปัญหาเองได้ พวกลูกไม่ต้องเป็นห่วงนะจ๊ะ แม่ไม่อยากให้ลูกๆต้องมาแบกรับเรื่องหนักใจตั้งแต่อายุยังน้อย แม่ไม่อยากให้ลูกต้องกลายเป็นเด็กที่มีความมืดมนอยู่ในจิตใจ……”
เหมือนกับเป่หมิงโม่
ยิ่งกว่านั้น เธอไม่ต้องการให้ลูกต้องเป็นเหมือนเธอในวัยเด็ก ที่ไม่มีความสุขเลย……
ชูหยุนเฟิงทนฟังต่อไม่ได้แล้ว เขาถามขัดขึ้น: “โธ่ เด็กน้อยเฉิง ทำไมต้องเป็นผู้ชายที่มีความเกี่ยวข้องกับตระกูลเป่หมิงของพวกนายด้วยล่ะ”
เฉิงเฉิงเหลือบมองชูหยุนเฟิง “มันเป็นการโจมตีที่ดีที่สุดสำหรับพ่อ คือให้แม่แต่งงานกับผู้ชายที่อยู่รอบๆตัวพ่อ ให้พ่อได้เห็นทุกๆวัน เห็นว่าพวกเขารักกันมาก ให้พ่อมองตาปริบๆแต่ทำอะไรไม่ได้ นี่ไม่ใช่การแก้แค้นที่ดีที่สุดหรือ”
ฟืด……
ชูหยุนเฟิงสูดลมหายใจเย็น หนุ่มน้อยเฉิงโหดเหี้ยมจริงๆ
ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ เป่หมิงเอ้อคงได้เป็นบ้าแน่……
“คิกๆ——”
กู้ฮอนอดหัวเราะไม่ได้ น้ำตายังเกาะอยู่รอบดวงตา จิตใจที่หนักหน่วงเมื่อครู่ กลับรู้สึกสดใสขึ้น เพราะคำพูดเหล่านี้ของลูกชาย
เธอกอดลูกชายไว้แน่น “ลูกรัก ขอบคุณลูกๆนะที่คิดถึงแม่ขนาดนี้ แม่คิดว่าการที่มีลูกๆนี่แหล่ะ เป็นเรื่องที่มีความสุขที่สุดแล้ว……”
เธอยังมีลูกๆที่น่ารัก
เธอนึกถึงสาวน้อยที่อยู่ต่างประเทศ ริมฝีปากของเธอก็ยกขึ้นเล็กน้อย
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ